familie

Helaas klikt het niet met mijn schoonzus. Mijn broertje en vriendin hebben een dochter van twee en de tweede in binnenkort uitgerekend. Voordat hun dochter werd geboren heb ik met haar geprobeerd en had ik hoop op betere tijden, maar het werd van kwaad tot erger en met liegen als gevolg. Ik weet niet meer wat te doen. Op een of andere manier geloven mijn ouders hun schoondochter en niet hun eigen dochter. En moet ik het hierbij laten. Ik voel mij helemaal niets meer. Ik heb een brief aan hun geschreven met de tekst: Ik schrijf jullie deze brief omdat mij een aantal zaken van het hart moeten.

Ik heb het gevoel dat ik niet gehoord word en om weer heen en weer gekibbel te voorkomen wanneer ik rechtstreeks met jullie het gesprek aan ga, heb ik mijn verhaal op papier gezet.

Ik hoop op deze manier duidelijk te kunnen maken hoe ik me voel.

In het verleden zijn er dingen gebeurd die mij heel erg dwars zitten. Er zijn dingen uitgesproken die beter niet gezegd hadden kunnen worden.

Overal altijd zand over zand gegooid, mij aangepast met vriendjes voor te stellen en in de hoop het zou verbeteren.

Ik heb het idee dat er minderwaardig naar mij wordt gekeken en dat ik achter mijn rug om word uitgelachen.

Jullie kunnen je hopelijk voorstellen dat dit geen normale manier is om met elkaar om te gaan. Het gaat zo al jaren en dat kan ik niet langer tolereren.

In 2009 heb ik mij ingeschreven op een datingsite. Helemaal niets mis mee en ik had niet eens een date gehad, maar ik werd vervolgens uitgemaakt voor hoer. Hoe kun je dit in hemelsnaam zeggen?

Iris heeft mij met deze misplaatste opmerking veel pijn gedaan.

Er zijn vervolgens excuses gemaakt naar onze ouders, maar ik heb tot op de dag vandaag geen excuses gehoord, terwijl dit wel zo wordt verteld tegen anderen.

Lang heb ik gewacht tot Iris zelf met excuses zou komen, maar ik kan mezelf niet serieus meer nemen als ik de leugens over de gemaakte excuses maar blijf accepteren.

In gezelschap wordt er onderling een heel onaangename sfeer door Iris gecreëerd. In de hoop dat Iris zich na verloop van tijd wel wat volwassen zou gaan gedragen, heb ik dit gedrag lang genegeerd.

Vorig jaar met kerst heeft mam erg haar best gedaan, maar als ik een keer met kerst iets meer krijg dan jullie, word ik scheef aangekeken. Hoe kinderachtig kun je ergens mee omgaan?

Mij wordt de schuld in de schoenen geschoven dat jullie dochter een schaar te pakken krijgt. Ik begrijp dat jullie hiervan schrikken, maar het is ook niet zo dat mij dit te verwijten valt.

Toch was ik erg goed aan het opletten. Het was in een fractie van een seconde dat ze de schaar had. Kort daarvoor heb ik nog naar haar gekeken. Die schaar had ik daar niet neergelegd.

Saar heb ik heel erg lief! En ook jullie Iris en Gerben, staan dicht bij mij. Ik vind het heel jammer en vooral onbegrijpelijk hoe het contact nu is. Ik heb niks tegen Iris en ik heb haar volgens mij nooit iets aangedaan.

Naast dit voorval zijn er nog veel voorbeelden te noemen zoals een poepje op de kinderwagen. Waar hebben we het in hemelsnaam over?

Om vervelende woordenwisselingen te voorkomen, heb ik het toen tegen mam gezegd en zoals ik al verwachtte, mocht ik uit komen leggen waar ik met de wagen was geweest.

Bij de laatste ontmoeting bij de Lidl, kon ik niet verstaan dat er Hallo werd gezegd en was het meer gemompel.

Iris zegt dat ze niks tegen mij heeft, maar dat vraag ik mij met mijn verhaal heel erg af. Mijn hoop is dat het duidelijk is, dat ik het goed bedoel en er geen reden is om deze zo met elkaar om te gaan en ik het graag opgelost zou zien.

In de hoop dat er verbetering zou komen heb ik te lang over mij heen laten lopen. Ik hoop dat deze brief jullie duidelijk maakt hoe ik mij voel.

Ik heb het besluit genomen dat dit mijn laatste poging is om de relatie tussen ons nog goed te laten komen. Ik wil niet langer dat er mooi weer gespeeld wordt en schijnheilig wordt gedaan. Ik wil serieus genomen worden.

Voor 2009 ging het gezellig. En dat moet naar mijn idee zeker weer kunnen.

We hoeven geen beste vrienden te worden, maar laten we elkaar niet schijnheilig manipuleren. Elkaar accepteren en respecteren lijkt mij normaal.

Als deze wijze van doen nog langer niet gezien en getolereerd wordt, dan heb ik liever geen contact dan op deze onbegrijpelijke manier.

Ik ben niet jaloers op jullie. Integendeel. Ik ga mij ook niet gelukkiger voelen als ik een kind zou hebben. Ik ben happy met wat en hoe ik het voor elkaar heb gebokst. Ik gun iedereen het beste.

Ik schrijf jullie deze brief omdat mij een aantal zaken van het hart moeten.

Ik heb het gevoel dat ik niet gehoord word en om weer heen en weer gekibbel te voorkomen wanneer ik rechtstreeks met jullie het gesprek aan ga, heb ik mijn verhaal op papier gezet.

Ik hoop op deze manier duidelijk te kunnen maken hoe ik me voel.

In het verleden zijn er dingen gebeurd die mij heel erg dwars zitten. Er zijn dingen uitgesproken die beter niet gezegd hadden kunnen worden.

Overal altijd zand over zand gegooid, mij aangepast met vriendjes voor te stellen en in de hoop het zou verbeteren.

Ik heb het idee dat er minderwaardig naar mij wordt gekeken en dat ik achter mijn rug om word uitgelachen.

Jullie kunnen je hopelijk voorstellen dat dit geen normale manier is om met elkaar om te gaan. Het gaat zo al jaren en dat kan ik niet langer tolereren.

In 2009 heb ik mij ingeschreven op een datingsite. Helemaal niets mis mee, maar ik werd vervolgens uitgemaakt voor hoer. Hoe kun je dit in hemelsnaam zeggen?

Iris heeft mij met deze misplaatste opmerking veel pijn gedaan.

Er zijn vervolgens excuses gemaakt naar onze ouders, maar ik heb tot op de dag vandaag geen excuses gehoord, terwijl dit wel zo wordt verteld tegen anderen.

Lang heb ik gewacht tot Iris zelf met excuses zou komen, maar ik kan mezelf niet serieus meer nemen als ik de leugens over de gemaakte excuses maar blijf accepteren.

In gezelschap wordt er onderling een heel onaangename sfeer door Iris gecreëerd. In de hoop dat Iris zich na verloop van tijd wel wat volwassen zou gaan gedragen, heb ik dit gedrag lang genegeerd.

Vorig jaar met kerst heeft mam erg haar best gedaan, maar als ik een keer met kerst iets meer krijg dan jullie, word ik scheef aangekeken. Hoe kinderachtig kun je ergens mee omgaan?

Mij wordt de schuld in de schoenen geschoven dat jullie dochter een schaar te pakken krijgt. Ik begrijp dat jullie hiervan schrikken, maar het is ook niet zo dat mij dit te verwijten valt.

Toch was ik erg goed aan het opletten. Het was in een fractie van een seconde dat ze de schaar had. Kort daarvoor heb ik nog naar haar gekeken. Die schaar had ik daar niet neergelegd.

Saar heb ik heel erg lief! En ook jullie Iris en Gerben, staan dicht bij mij. Ik vind het heel jammer en vooral onbegrijpelijk hoe het contact nu is. Ik heb niks tegen Iris en ik heb haar volgens mij nooit iets aangedaan.

Naast dit voorval zijn er nog veel voorbeelden te noemen zoals een poepje op de kinderwagen. Waar hebben we het in hemelsnaam over?

Om vervelende woordenwisselingen te voorkomen, heb ik het toen tegen mam gezegd en zoals ik al verwachtte, mocht ik uit komen leggen waar ik met de wagen was geweest.

Bij de laatste ontmoeting bij de Lidl, kon ik niet verstaan dat er Hallo werd gezegd en was het meer gemompel.

Iris zegt dat ze niks tegen mij heeft, maar dat vraag ik mij met mijn verhaal heel erg af. Mijn hoop is dat het duidelijk is, dat ik het goed bedoel en er geen reden is om deze zo met elkaar om te gaan en ik het graag opgelost zou zien.

In de hoop dat er verbetering zou komen heb ik te lang over mij heen laten lopen. Ik hoop dat deze brief jullie duidelijk maakt hoe ik mij voel.

Ik heb het besluit genomen dat dit mijn laatste poging is om de relatie tussen ons nog goed te laten komen. Ik wil niet langer dat er mooi weer gespeeld wordt en schijnheilig wordt gedaan. Ik wil serieus genomen worden.

Voor 2009 ging het gezellig. En dat moet naar mijn idee zeker weer kunnen.

We hoeven geen beste vrienden te worden, maar laten we elkaar niet schijnheilig manipuleren. Elkaar accepteren en respecteren lijkt mij normaal.

Als deze wijze van doen nog langer niet gezien en getolereerd wordt, dan heb ik liever geen contact dan op deze onbegrijpelijke manier.

Ik ben niet jaloers op jullie. Integendeel. Ik ga mij ook niet gelukkiger voelen als ik een kind zou hebben. Ik ben happy met wat en hoe ik het voor elkaar heb gebokst. Ik gun iedereen het beste.Ik schrijf jullie deze brief omdat mij een aantal zaken van het hart moeten.

Ik heb het gevoel dat ik niet gehoord word en om weer heen en weer gekibbel te voorkomen wanneer ik rechtstreeks met jullie het gesprek aan ga, heb ik mijn verhaal op papier gezet.

Ik hoop op deze manier duidelijk te kunnen maken hoe ik me voel.

In het verleden zijn er dingen gebeurd die mij heel erg dwars zitten. Er zijn dingen uitgesproken die beter niet gezegd hadden kunnen worden.

Overal altijd zand over zand gegooid, mij aangepast met vriendjes voor te stellen en in de hoop het zou verbeteren.

Ik heb het idee dat er minderwaardig naar mij wordt gekeken en dat ik achter mijn rug om word uitgelachen.

Jullie kunnen je hopelijk voorstellen dat dit geen normale manier is om met elkaar om te gaan. Het gaat zo al jaren en dat kan ik niet langer tolereren.

In 2009 heb ik mij ingeschreven op een datingsite. Helemaal niets mis mee, maar ik werd vervolgens uitgemaakt voor hoer. Hoe kun je dit in hemelsnaam zeggen?

Iris heeft mij met deze misplaatste opmerking veel pijn gedaan.

Er zijn vervolgens excuses gemaakt naar onze ouders, maar ik heb tot op de dag vandaag geen excuses gehoord, terwijl dit wel zo wordt verteld tegen anderen.

Lang heb ik gewacht tot Iris zelf met excuses zou komen, maar ik kan mezelf niet serieus meer nemen als ik de leugens over de gemaakte excuses maar blijf accepteren.

In gezelschap wordt er onderling een heel onaangename sfeer door Iris gecreëerd. In de hoop dat Iris zich na verloop van tijd wel wat volwassen zou gaan gedragen, heb ik dit gedrag lang genegeerd.

Vorig jaar met kerst heeft mam erg haar best gedaan, maar als ik een keer met kerst iets meer krijg dan jullie, word ik scheef aangekeken. Hoe kinderachtig kun je ergens mee omgaan?

Mij wordt de schuld in de schoenen geschoven dat jullie dochter een schaar te pakken krijgt. Ik begrijp dat jullie hiervan schrikken, maar het is ook niet zo dat mij dit te verwijten valt.

Toch was ik erg goed aan het opletten. Het was in een fractie van een seconde dat ze de schaar had. Kort daarvoor heb ik nog naar haar gekeken. Die schaar had ik daar niet neergelegd.

Saar heb ik heel erg lief! En ook jullie Iris en Gerben, staan dicht bij mij. Ik vind het heel jammer en vooral onbegrijpelijk hoe het contact nu is. Ik heb niks tegen Iris en ik heb haar volgens mij nooit iets aangedaan.

Naast dit voorval zijn er nog veel voorbeelden te noemen zoals een poepje op de kinderwagen. Waar hebben we het in hemelsnaam over?

Om vervelende woordenwisselingen te voorkomen, heb ik het toen tegen mam gezegd en zoals ik al verwachtte, mocht ik uit komen leggen waar ik met de wagen was geweest.

Bij de laatste ontmoeting bij de Lidl, kon ik niet verstaan dat er Hallo werd gezegd en was het meer gemompel.

Iris zegt dat ze niks tegen mij heeft, maar dat vraag ik mij met mijn verhaal heel erg af. Mijn hoop is dat het duidelijk is, dat ik het goed bedoel en er geen reden is om deze zo met elkaar om te gaan en ik het graag opgelost zou zien.

In de hoop dat er verbetering zou komen heb ik te lang over mij heen laten lopen. Ik hoop dat deze brief jullie duidelijk maakt hoe ik mij voel.

Ik heb het besluit genomen dat dit mijn laatste poging is om de relatie tussen ons nog goed te laten komen. Ik wil niet langer dat er mooi weer gespeeld wordt en schijnheilig wordt gedaan. Ik wil serieus genomen worden.

Voor 2009 ging het gezellig. En dat moet naar mijn idee zeker weer kunnen.

We hoeven geen beste vrienden te worden, maar laten we elkaar niet schijnheilig manipuleren. Elkaar accepteren en respecteren lijkt mij normaal.

Als deze wijze van doen nog langer niet gezien en getolereerd wordt, dan heb ik liever geen contact dan op deze onbegrijpelijke manier.

Ik ben niet jaloers op jullie. Integendeel. Ik ga mij ook niet gelukkiger voelen als ik een kind zou hebben. Ik ben happy met wat en hoe ik het voor elkaar heb gebokst. Ik gun iedereen het beste. Drie dagen later geen reactie van mijn broertje of van mijn ouders. Ik schrijf over een paar dagen nog geen reacties gehad te hebben mijn laatste brief met de woorden, dat ze een schijnheilige slet is. Knap als zij zich nog in de spiegel kan kijken. Best ziek. Jij en ik weten beter. Maar prima meid, als jij zo gelukkig bent?

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Franck, Op 15-03-2016 13:37

Een behoorlijke lange topic maar redelijk ''interessant''. Een ander probleem is niet mijn probleem maar meeleven mag altijd. Vandaar mijn reactie '' een scheinheilige zieke slet'' een zware aantijging. Mijn uitdaging is ga opzoek naar de schoonheid in de mens i.p.v. je te focussen op het negatieve. Met jou relase zegt je mij eerder genoeg hoe negatief en maniplulatief jij ingesteld bent en hoe goed toneel je kan spelen. Iris betekent: vandaag de dag, samen met geloof, wijsheid en moed, bewondering en vriendschap. Kortom een mooie associatie en uitdaging voor velen: Intelligent, lef, ondernemend, creatief, ispirerend, vergevingsgezind beinvloeden, zorgzaam, sterk, schoonheid, verbinden, behulpzaam, bewust, empatisch, inlevingsvermogen en misschien een volhouder die tot in de koude winter blijft bloeien. Kortom de kracht die Iris bezit is om van te dromen. Zelf diep in de iris van de mens weet de iris de mens te raken op diens zere plek en dan kom je pas achter hoe gespleten soms de mens is. Ik kan hier jaren pagina's vol over mensen levens gaan schrijven maar de vraag is wat bereik ik er mee? Kijk liever naar ''Wie is de mol?'' en geniet dan lekker tot het moment dat die ontmaskerd is door die wellicht een ''Domme-doos''?

reactie Schoonvader Franck, Op 15-03-2016 13:46

Een behoorlijke lange topic maar redelijk ''interessant''. Een andermans probleem is niet mijn probleem maar meeleven mag altijd. Vandaar mijn reactie '' een scheinheilige zieke slet'' een zware aantijging. Mijn uitdaging voor jou is ga opzoek naar de schoonheid in de mens i.p.v. je te focussen op het verzonnen negatieve. Met jou relase vertel je mij eerder genoeg hoe negatief en maniplulatief jij ingesteld bent en hoe goed toneel je kan spelen. Iris betekent: vandaag de dag, samen met geloof ''God'', wijsheid, moed, bewondering en vriendschap wie het waard is Kortom kan uren verder borduren een mooie associatie en uitdaging voor velen: Intelligent, lef, ondernemend, creatief, ispirerend, vergevingsgezind beinvloeden, zorgzaam, sterk, schoonheid, verbinden, behulpzaam, bewust, empatisch, inlevingsvermogen en misschien een volhouder die tot in de koude winter blijft bloeien. Kortom de kracht die Iris bezit is om van te dromen. Je kan er alleen van stelen en leren. Niet te vergeten dankbaar wezen, want wat is er allemaal niet tot stand gekomen door de Iris annoniempje. Een beetje respect voor de empowerment bron i.p.v. pronken met andermans veren? Zelfs diep in de iris van de mens weet de iris de mens te raken op diens zere plek en dan kom je pas achter hoe gespleten soms de mens is. Ik kan hier jaren pagina's vol over mensen levens gaan schrijven maar de vraag is wat bereik ik er mee? Ik kijk liever naar ''Wie is de mol?'' en geniet dan lekker tot het moment dat die ontmaskerd is door die wellicht een ''Domme-doos''?

reactie F.Spiegel Sjaacus, Op 16-03-2016 20:29

Goh wat een ellendigheid en totaal niet gezond zo een milieu . Elke relatie met wie dan ook man, buurvrouw, collega of kind respect en acceptatie bij voorhand hierdoor krijg je automatisch en een natuurlijke flow. Een mooi oprecht mens heeft een halve wereld. Sommige mensen vinden gewezzel leuk. Sommige mensen vinden toneel leuk, sommige mensen vinden " geheimen" leuk als de hele wereld meekijkt. Sterkte met de hele situatie en wees dankbaar voor alle ellende.

reactie D.e., Op 18-03-2016 20:04

Ouders hebben zo hun voorkeuren, er tegen in gaan is alleen maar hopeloos verloren energie. Ook mijn ouders vonden het kind van de vriendin van mijn broer leuker dan de mijne...hun probleem! Bovendien hebben ze dat kind zien opgroeien, altijd lekker in de buurt gehad en kunnen verwennen.Bij mij werd er geen enkele moeite gedaan, ik was te kritisch, te dit, te dat... er was altijd wel commentaar, en het andere excuus was dat ik te ver weg woonde.Tja, het is maar wat je voor je kleinkinderen over hebt, he? Natuurlijk had je het (als moeder) liever anders gezien, leuke actieve grootouders die er voor de kleinkinderen ZIJN, maar dat heeft er bij ons nooit echt ingezeten, laat staan samen kerst vieren, ondenkbaar! Aan een kant vind ik het jammer, aan de andere kant ben ik opgelucht dat ik niet steeds in de houding hoef te springen voor ouders of schoonouders.Ze bekijken het maar, we hebben ze afgedankt zoals ze mijn gezin afdankten...

reactie Oliver, Op 18-03-2016 21:59

Gelukkig ben ik een opa die er tenminste 1 dag over houd om op mijn kleinkind te passen i.p.v. de jonge flexe zelfstandige vent uit hangen. Genieten van mijn kleinkind noem ik dat :-) Perfect zoals het hoort!

Site built by B-nuts