familie

mijn vader is stom als ik iets vies vind laat hij je verhongeren van boos hijd slaat hij me en als je net doet alsof je weg bent gelopen zit die over je te roddelen hij is stom ik HAAT MIJN LEVEN !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! gaat je niks aan

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Gerrit, Op 10-04-2016 12:43

Zoals ik lees ben jij gewoon een hartstikke moeilijk opvoedbaar kind. Ik heb meer medelijden met je ouders dan dat ik dat met jou heb. Wat dat betreft had je vader beter in een zakdoekje kunnen klaarkomen en het weg kunnen gooien dan was hun deze ellende bespaard gebleven.

reactie Phantom, Op 13-05-2016 08:39

Belachelijk die laatste reactie en trek je daar asjeblieft niks van aan! Aan je tekst te zien schat ik dat je tussen de 12 en 15 jaar oud bent en dat is de tijd dat je door de pubertijd heen gaat. Dit is een erg lastige vase voor ouder en kind! En weet je wat het gaat over! Dit is de periode dat je je loskopelt van ouderlijk gezag je wilt gaan testen wat je wel en niet kan en wat hier consequenties van zijn. Leer nu! maar hou in gedachten dat dit ook voor jouw ouders een leerpunt is vooral als jij de enige of oudste bent. Ik ben vroeger ook geslagen door mijn vader en het was alsof hij mij alleen maar haate nu begrijp ik dat het voor hem ook de moeilijkste periode was en voor hem leek slaan de enige oplossing. Je ouders proberen je zoveel mogelijk op het rechte pad te houden en er voor te zorgen dat je veilig bent en kunt opgroeien. Maar hoe straker de touwtjes zijn hoe meer jij je gaat verzetten en dat is heel natuurlijk! Praat hierover met iemand van school die je kan helpen begrijpen wat er in je lichaam gebeurd en laat je niet afschuiven dat je alleen maar een probleem kind bent. Dit is jouw leerpad naar zelfstandigheid en ontwikkeling van jouw persoonlijkheid maar wat er ook gebeurd hoe moeilijk het ook is het gaat over. Praat erover

reactie me2, Op 18-05-2016 20:54

ik weet precies wat je bedoeld ik heb zelf namenlijk ook een graf vander hij denkt alleen maar aan de natuur, dieren en school. ik mag niks. en ik hoop dat ie spontaan elke ziekte krijgt die er is!!!!!!

reactie M., Op 06-06-2016 14:53

Sommige reacties vertellen wel wat over het niveau zeg! Je vader ziektes toewensen? Kom nou! Toen ik 7 was, is mijn vader overleden. Overleden aan een hartaandoening. Mijn moeder heeft mij alleen op moeten voeden, en ik heb ook gigantisch veel respect voor haar. Ik weet niet in welke leeftijdscategorie jullie zitten (topicstarter en persoon van de reactie) maar ik begrijp dat je je op een bepaalde leeftijd tegen je ouders gaat keren. Maar geloof mij, dit komt wel goed. Kijk alleen een beetje uit met wat je uitkraamt. Probeer er een leuke tijd van te maken. Jullie kunnen het nog! Ik niet.

reactie Anoniem, Op 04-12-2016 00:31

Wat zouden jullie doen als je eigen bloed vader haat op je heeft niet alleen je vader maar ook je moeder ze slaan en schelden je uit om de kleinste dingen ze hebben me zusje vanaf kleins af aan echt zoveel geslagen ik moet er niet aan denken en waneer hij ze dag niet heefr dan reageer hij het op ons af met wat slaan,uitschelden wat je ooit hebt gedaan weer naar boven halen ik kan dit niet meer aan mensen ik heb me zelf belooft als ik klaar ben met de middelbare school dat ik dan WEG BEN VAN DIT TERING HUIS de rest van me gezin is altijd blij lol met elkaar ik hoor er niet bij wat mij betreft had ik hier nooit geboren moeten zijn dit is mijn KUT leven 💔

reactie sylvie, Op 08-02-2017 00:40

Ik heb er nooit zo erg over nagedacht dat er natuurlijk meer jongeren zijn die meemaken wat ik meegemaakt heb en meemaak. Mijn vader is af en toe, nou bijna altijd eigenlijk, echt vreselijk. Ik heb een oudere zus en 2 jongere zussen . De jongste is het lievelingetje van mijn vader en mag alles en dus ook de veel oudere zussen ( ik ben namelijk 19 en zij 10 ) domineren. Zover ik mij kan herinneren werd ik eigenlijk altijd al door mn vader mishandeld, en niet zo zacht ook. Ik praat hier over zware straffen fysiek en mentaal. Denk maar aan slagen met voorwerpen en openbare vernederingen of ontzeggingen van bepaalde luxe maar ook echte benodigdheden. Ik heb dit lang volgehouden zonder dat de buitenwereld het merkte . Mijn moeder was vaak neutraal maar koos ook vaak mijn vaders kant. Ik denk dat ze ook bang voor m is. Mijn moeder is nederlands en mijn vader ghanees , dus we hebben sowieso een wat strengere cultuur mijn vader gaat echt te ver, waardoor ik me afvraag of hij geestelijk wel helemaal in orde is. Op mijn 15de heb ik eindelijk de moed verzameld na een zware incident ( volgens mijn vader te lage resultaten op school, Ik zat op gymnasium en mijn laagste cijfer was een 6) om van huis weg te lopen en belandde zo bij jeugdzorg. Ik ben ongeveer 3 jaar van huis weg geweest en heb op groepen en op mezelf gewoond. In het begin ging het goed maar later begonnen depressies op te komen en trauma's. Mijn vader heeft me geestelijk echt zwaar beschadigd. Na mn 18de ben ik toch terug naar huis gegaan voor een aantal redenen : Ik was gezakt naar het niveau havo en het ging niet goed op school omdat ik te veel werkte om mijn huur te betalen,als ik terug naar huis zou gaan wat mijn ouders graag wilden dan had ik deze zorgen niet en kon ik mn havo diploma halen. Een ander reden is dat ik van mijn zussen en moeder kreeg te horen dat mijn vader veranderd was en dat hij bij een psycholoog kwam. De eerste 2 maanden terug thuis gingen oke,af en toe botste het tussen ons. Maar daarna en nu loopt het weer uit de hand. Hij spoort gewoon niet . Hij wordt boos om werkelijk waar de onzinnigste dingen. En begint te schreeuwen als een idioot terwijl niemand iets fout doet. Hij beschuldigt je van dingen die gewoon nergens op slaan en er valt niet met m te praten en owee als je zn lievelingetje benadeelt . Ik zou graag weer weg gaan,ik mis mij leven die ik 4 jaar lang had verlost van hem. Maar als ik nu weg ga heb ik geen woonplek ( 19 dus geen jeugdzorg meer ) en verlies ik waarschijnlijk mijn school. Ik moet een paar maandjes wachten tot ik ben geslaagd en moet dan weer de moed verzamelen om weg te gaan. Want elke dag is het wel mis en ik kan dit gewoon niet meer aan, het maakt mij kapot. Hij weet geeneens dat ik zelfmoordpogingen heb gedaan en soms ook zelfmoord overweeg. Ik moet zo snel mogelijk weg uit dit verdoemde huis om weer gelukkig te worden.

Site built by B-nuts