Ouders en school
Geschreven door wqkjblacs, Op 13-06-2016 19:49
Soms zijn ouders echt zo gemeen, en onredeljk. dan wens je ze op dat moment echt dood. Ik haat ze soms echt. weetje, ik heb deze verklaaring in mijn hoof. ik kan hem alleen niet uitspreken. wat ik denk is heel gemeen. maar dat zijn zij ook. oke dus: Je bent toch geboren om van je ouders te houden? het is een instinct. Het is niet alsof je geboren word met het iedee dat je je ouders haat. je haat ze om een reden, toch? als ik me verplaats in iemand anders en ik zou mijn ouders kennen zoals ik ze ken, zou ik ze ook haten. Ik schrijf dit nu niet uit woede, maar uit verdriet. Haat is een heel groot woord. ik gebruik het niet zomaar. ik weet dat mijn ouders van mij houden, maar ze doen het fout. Altijd denken ze dat zij weten hoe het moet. met name mijn moeder. ze heeft geen iedee hoe school werkt. En toch blijft ze maar doorzeiken. Ik heb bijna een toetsweek. Daar moet ik heel hard voor leren, en ik heb ook met sommige vaken veel moeite. Maar zij zeggen dat ik (meer dan) een week van te voren al klaar moet zijn. terwijl ik sommige toetsen maar vrijdag heb, en maar twee uur les. Dat betekent dat ik nu alle elf toetsen ik een paar dagen moet leren. Ik krijg echt veel stress bij dat iedee... En vervolgens gaat ze ook nog irritant doen. Zeggen dat ik overal tegen in ga en dat ik niks aan neem. maar het probleem is: zij denkt dat ze alles zo goed weet en dat ik niks van haar aan neem. maar zij neemt ook niks van mij aan. Als ik zeg dat ik maandag aan bio begin, en vrijdag die toets heb.(de door de weeks elke dag maar twee uur les) zegt z dat dat niet genoeg tijd is. ze wilt godverdomme dat ik meer dan twee weken van te voren klaar ben met die kut toets. Op dat moment is het irritatie level bij mij en bij haar al lang bereikt. ze gaat dan allemaal onzin bleren en wilt altijd het laatste woord hebben. Ik weet dat ze me probeert te helpen. en ik geef eerlijk toe dat ik daar niet altijd dankbaar voor ben, of dat ik haar niet laat merken dat dat lief is. Meestal helpt ze alleen fout. zij denkt dat ik niks van haar aan neem en dat ik welles-nietes doe, maar eigenlijk is Zij de gene die niks aan neemt. (zoals dat je niet twee weken van te voren een toets hoeft te kennen). Ook conroleert ze ALLES. meestal ben ik een uurtje bezig met huiswerk, en twee uur bezig met haar laten zien dat ik echt alles heb gedaan, en vervolgens allemaal gezeik te krijgen. Als ik tegen haar zeg dat ik Duits ECHT goed heb geleerd (en ik hak alles in stukjes, dus het is dan de eerste dag dat ik leer) zegt ze: "nou dan ben je dus al klaar om overhoort te worden."... ja hallo, eerst zeg je dat het onmogelijk is dat ik een toets een dag van te voren kan leren, maar waneer het haar uitkomt zegt ze dat ik na een dag klaar moet zijn om overhoort te worden. jezus christus... Ik wil nu niet zeggen dat ik het perfect kind ben ofzo, en dat Ik altijd redelijk ben. Maar ze moetten echt wat minder zeiken over school. want ze zeggen dat ze probeeren te helpen en dat ze VEEEEEEELLL beter weet hoe school werkt dan ik. alleen het enig wat ze bereiken is dat ik heel geërged en boos (en gestressed) ben, waardoor ik SLECHTER preseer op school. Vergeet het bovenste wat ik zei trouwens. Ik weet dat het echt heel erg is dat ik dat soort dingen denk. En ik wil nu niet een drama queen uithangen. maar soms denk ik door al dat gezeik dat ik gewoon wil stoppen, letterlijk. voor altijd. de dood lijkt me heerlijk. begrijp me niet verkeerd, ik ben niet depri ofzo, maar gewoon overspannen. door mn ouders, omdat ze denken dat ze me helpen... GODVERFUCKINGDOMME JEZUS IK KRIJG HIER ECHT ZIEKTES VAN KUT LEVEN, KUT SCHOOL, KUT OUDERS... ik haat het om dit te zeggen. ik kan het nie. somotisup...
reactie Frusti, Op 14-06-2016 12:13
Zo nu ben je lekker de ergste frustratie kwijt. Zijn je emoties al wat gezakt? Dan is het misschien een goed moment om dit met je mentor, huisarts, een tante of iemand anders die je vertrouwt te bespreken.
Het klinkt alsof jij en je ouders niet goed met elkaar communiceren en de emoties telkens hoog oplopen. Iemand die er met een afstandje naar kijkt, kan rustig met jou meedenken en samen met jou naar oplossingen zoeken. En misschien kan diegene ook samen met jou en je ouders praten.
Ook/of kan je dit verhaal hierboven een beetje aanpassen en dan aan je ouders laten lezen. Ik vind het heel duidelijk wat je zegt:
- je bent langer bezig met discussieren met je ouders dan huiswerk maken
- door de druk die je ervaart gaan je prestaties omlaag
Nou dat willen jij en je ouders allebei niet dus daar zijn jullie het vast over eens!
Succes!
reactie Mel, Op 27-06-2016 22:20
Welkom in de puberteit! Dat heet liefde van je ouders die ervoor willen zorgen dat jij een diploma op zak hebt zodat je later wat kan bereiken in het leven. Get over It