familie

Vanaf dag 1 was ik gek op mijn stiefkindje, nog maar net 1 jaar. Ze was toen niet vaak bij ons, later een stuk meer. Mijn vriend zijn ex was echt een nachtmerrie maar dat gaat nu alweer een stuk beter, en daar gaat het niet om.
Naarmate mijn stiefkind ouder werd kreeg ze een hoop gedragsproblemen. Erg lastig om mee om te gaan, ik haatte mezelf als ik tegen haar geschreeuwd had. Toen ze 4 was beviel ik van mijn eigen kind. En toen begon de ellende pas echt.. De gedragsproblemen werden erger en mijn liefde voor mijn eigen kind was zo veel malen groter. Ik schreeuwde steeds vaker tegen haar en ik heb mezelf er al meerdere malen op betrapt het gevoel te hebben mijn stiefkind(nu 7j) te haten.
Ze luistert voor geen meter, beloofd vanalles zonder het te doen, leert mijn zoon foute dingen aan door dat bij hem te doen(dat afpakken en slaan mag oa).
Ik kan ook behoorlijk hardhandig zijn tijdens ruzies met haar(bij de arm grijpen, zorgen dat ze me aankijkt wat ze nooit doet etc. Maar NOOIT slaan oid!!) Ik haat haar op die momenten.. maar achteraf haat ik mezelf nog veel en veel meer.
Vorige week heb ik haar voor het eerst een duw gegeven.. dit moet stoppen. Ik wil weer van haar houden en goed met haar omgaan..Dit is erg lastig omdat ik nooit het laatste woord over haar heb, geen beslissingen over haar mag maken en eigenlijk niets over haar te zeggen heb, terwijl ze voorheen wel voelde als mijn eigen kind en ze ook 50% van de tijd bij ons is.. en dan nog die stomme oneerlijke ex..

Hoe kan ik weer van haar houden? Ik moet wel voor haar zorgen alsof ik haar moeder ben maar tegelijkertijd wordt ik elke dag eraan herrinnerd dat ik NIET haar moeder ben.. Het voelt alsof ik mijn zoon tegen haar moet beschermen..
Ik zou willen dat ik met haar om kon gaan zoals ik met mijn eigen zoon omga.. maar HOE!? :(

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Peter, Op 21-06-2016 00:36

Het kan niet altijd goed gaan tussen stiefmoeder en stiefkind. Ik heb 2 stiefkinderen waarvan ik er 1 naar zijn vader gestuurd heb. Ik was hem zat met zijn gelieg. Van het andere stiefkind hou ik ontzettend veel. Krijg je wel Hulp van je man of laat hij je aanmodderen. Als hij je niet bijstaat word het niets. Het kan ook een gevaar zijn voor je huwelijk.

reactie Hulp, Op 21-06-2016 03:04

Ik raad je echt aan om via de HA naar een bjz/jeugd ggz/opvoedpoli te gaan en daar hulp te vragen voor jullie gezin. Het gaat niet puur om haar of om jou, maar om de wisselwerking. Jullie zitten nu in een negatief patroon dat elkaar blijft versterken. Je kan zelf proberen om je vanaf nu op het positieve te richten. Prijs haar als ze iets goeds doet, zoald haar bord leeg eten of haar jas aan de kapstok hangen, ik noem maar iets. En benoem dat: goed dat je je bord leeg eet. Als je iets van haar gedaan wil krijgen, zeg haar dan welk gedrag je wel wilt zien ipv wat niet. Verbeter jullie band door iets leuks met z'n 2-en te doen, spelletje, uitje oid. Maar dit moet je allemaal nog kunnen opbrengen. Het is fijn als je hier steun in krijgt vanuit de hulpverlening. Die kan ook verder uitvragen wat voor gedragsproblemen stiefdochter vertoont? in welke situatie dat gebeurt, is het op school ook zo en (gezins)onderzoek doen. Dat je meer houdt van je eigen kind mag. Je moet dat alleen nooit aan je stiefdochter laten merken. Behandel ze gelijk. Waar is je partner in deze? Jullie moeten dit samen doen en op een lijn zitten. Dat het bij haar moeder anders is, dat is nou eenmaal zo en dat kan je ook uitleggen (in ons huis gaat het zus en bij mama zo en bij je vriendin anna weer anderd. Maar binnenshuis wordt het verwarrend als de aanpak ongelijk is. Goed dat je bij jezelf opmerkt dat jij er een aandeel in hebt en dat je niet moet gaan duwen ed. Bedenk dat zoals jij onmacht voelt, zij dat ws ook heeft. Er zit een reden achter haar gedrag, ze doet het niet om jou te zieken ook al voelt dat zo. Probeer ook rustig te spreken, zodra je je stem gaat verheffen reageert zij op de toon en niet op wat je zegt. Dat kan haar dus wel uitdagen. En zoek ook steun bij volwassenen/vrienden om je hart te luchten.

reactie ik, Op 17-07-2016 22:05

Wat verschrikkelijk om te lezen! Stel jezelf de vraag of je graag zou hebben of je zoon op dezelfde manier behandeld zou worden als jij je stiefkind behandeld. Inderdaad, je zou dit niet graag hebben. Jouw zoon betekent waarschijnlijk alles voor jou en is je kostbaarste bezit net zoals je stiefkind het kostbaarste bezit is van haar ouders. Het is een kind, en ja kinderen doen niet altijd alles wat we willen. Maar hoe zij doet is waarschijnlijk een gevolg van jouw haat-gevoel dat zij voelt. Hier heb ik totaal geen begrip voor! Je gaat te ver want een kind duwen doe je niet! Eerst begon het met roepen, nu duwen maar waar eindigt dit?

Site built by B-nuts