Laat je hart spreken.....
Geschreven door F.Hart, Op 07-03-2017 17:37
Nadat ik het boek 'A Good year' gelezen had, zat ik te popelen om een volgende boek te lezen. Van mijn vriendje kreeg ik voor mijn verjaardag het boek 'The Book of Illusions'. Staat bekend als een bestseller.
In het begin was ik super enthousiast toen ik het boek kreeg en zelfs toen ik de eerste helft uit had. Maar bij de 2e helft van het boek werd het steeds somber. Die ging namelijk over het depressieve brein van burn-out en gestreste patiënten. Ook veelal over mensen met een persoonlijkheidsstoornis. Voor mij zijn het trouwens geen patiënten maar volwaardige mensen die ook onderdeel zijn van de maatschappij. Ik hield het niet meer uit en klapte het boek dicht.
Het lezen van zo'n boek is schadelijk voor mijn brein en draagt helemaal niets bij aan mijn positieve toekomst. Ik werd er somber van en ging achter de geranium zitten met prachtig uitzicht op zee.
Even later kroop mijn vriendje tegen mijn aan. Hij zei: '' Schatje wat is er toch met jouw aan de hand?''.
Hier op antwoordde ik: ‘’Ik ben zo dankbaar dat je mij het boek cadeau gegeven hebt, maar het werkt zo confronterend en deprimerend op mijn geest’’. Toen kwam het hoogste woord er uit.
Vervolgens zei hij:'' Schat, ik probeer al jaren contact met je te maken, maar ik kreeg de indruk dat je in je eigen wereld leeft ver weg van de werkelijkheid''. '' Onze seksleven lijdt er zelfs onder voorheen hadden wij dagelijks seks en nu slechts 1x per kwartaal''. ‘’Met een druk beroep als psychiater heb ik het 'recht' een lieve vrouw bij thuiskomst te beminnen’’. ’’Met dit boek hoopte ik dat eindelijk na jaren tot je kon doordringen’’. ''Denk je dat het gelukt is?'' vroeg ik.
Ik vroeg als hij wilde vertrekken en mij even alleen wilde laten.
Ik liet het voor 2 dagen even bezinken.........
Ik vroeg hem als hij oprecht van mij hield.
Dit omdat het voor mij aanvoelde als een verleidelijk manipulatief spel.
Ik vroeg hem wat voor baat relatietherapie op ons relatie heeft gehad. Dit omdat wij samen de afgelopen 20 jaar zoveel hebben doorstaan. Hij antwoorde: Schat, ik heb de afgelopen jaren de tijd genomen om jou te helen, helaas mocht het niet baten. Ik vroeg: Is dat werkelijk zo, want zo voelt het niet voor mij? Ergens heb je misschien toch wel gelijk.
Toen zei hij schat weet je nog een jaar terug op verzoek van velen. Heb ik je uitgenodigd om mee te doen aan een onderzoek voor ‘’vreemde eenden’’. Ik druk het nu maar zo even negatief uit. Omdat ik mij duidelijk tegen je wilt uitspreken. Sorry dat ik het niet vooraf had aangekondigd en mijn meldplicht pas achteraf heb gedaan toen het onderzoek al van start was gegaan. Hèhè ‘toen’ viel het kwartje.
Het leek mij beter om meer tijd te nemen om dit te laten bezinken en nam hier ruim 4 weken voor.
Ik vond best moeilijk om hem persoonlijk te confronteren dus pakte ik mijn laatste pen alvorens hij leeg was en schreef;
Lieve schat,
Wat ben ik toch dankbaar dat jij op mijn levenspad bent gekomen.
Om mij van mooie en wijze levens lessen te voorzien
Schat wat ben ik jou toch dankbaar voor het geduld wat jij de afgelopen jaren met mij gehad hebt.
Ik hou zielsveel van jou maar ik begrijp dat het beter is als ik je loslaat.
Het voelt oneerlijk om je nog 20 jaar langer vast te houden.
Sorry dat ik je het gevoel gegeven heb dat ik als alleenheerser fungeerde.
Het geest is uit de fles maar depressief ben ik niet. Ik ben gewoon wie ik ben en wie het geduld heeft de schoonheid van in te zien. Ik wil je laten weten dat ik ging voor een echte toekomst en geen Book of illusions. Hopelijk heb je wel wat inspriaties gehad aan mijn ''inovatieve-inhoudloze gemeenmengsels''.
Ik zal altijd van je blijven houden.
Liefs,
Diamond Hart