familie

1,5 jaar geleden werd ik zwanger. Dolgelukkig besloten mijn partner en ik om "het nieuws" nog even voor onszelf te houden tot we de 12 weken gepasseerd zouden zijn.
Op mijn broer's verjaardag, kwamen hij en zijn vrouw, met het geweldige nieuws dat "zij" zwanger waren. Dit was heel bijzonder aangezien zij al zeker 11 jaar "bezig" waren, zonder succes. Mijn schoonzus was inmiddels 40. Ook ik was heel blij voor hen. Het was die avond hun nieuwtje en hier genoten zij met recht van.
Mijn nieuwtje zou ik, zoals we al hadden besloten, in een later stadium, wel vertellen.
Het was wel grappig dat mijn schoonzus en ik slechts een week van elkaars zwangerschap scheelden.
Helaas kreeg mijn schoonzus in week 7 een miskraam. Een grote teleurstelling. Zeker omdat hierdoor bepaalde onderzoeken volgden waaruit bleek dat mijn schoonzus definitief geen kinderen kon krijgen door verklevingen in haar eileiders. Voor IVF etc. werd zij te oud bevonden.
Vele gesprekken met artsen volgden hierop. Ik hield mijn nieuws hierop lange tijd voor hen verborgen. De rest van mijn familie was inmiddels al op de hoogte. Het leek mij te kwetsend om over mijn zwangerschap te praten. Na lang uitstel, kwam het moment dan toch daar, dat ik besloot de telefoon te pakken en het te vertellen. Ik kreeg mijn schoonzus aan de lijn. Zij kwamen zojuist uit het ziekenhuis en hadden weer een gesprek gehad. Er was hun verteld dat een zwangerschap uitgesloten was i.v.m. de endometriose verklevingen van mijn schoonzus. Nou moet je weten dat ikzelf ook endometriose heb en een zwangerschap voor mij nooit vanzelfsprekend is geweest. Mijn reactie was dus ook; "ja, maar ik ben dus zwanger". Hiermee wilde ik aantonen dat wonderen dus de wereld nog niet uitwaren.
Dit gesprek is de oorzaak geweest van een familiebreuk. Ik ben door mijn schoonzus en mijn broer, beschuldigd van opzettelijk kwetsen omdat ik mijn nieuws volgens hen, niet op dat moment had moeten vertellen. Nooit zo bedoeld uiteraard met wel zo uitgelegd door hun. Ook naar de rest van mijn familie. Ik ben vervolgens de rest van mijn zwangerschap genegeerd en mijn andere familieleden sloten zich aan bij mijn broer en schoonzus. Alleen mijn moeder was blij voor mij een steunde mij. Deze familiekwestie heeft een stempel gedrukt op mijn zwangerschapstijd die niet altijd even makkelijk verliep. Het voelde alsof ik niet blij mocht zijn met mijn zwangerschap. Het gaf me veel stress en verdriet. De geboorte van mijn dochter was het mooiste dat mij ooit is overkomen. Helaas kon ik dit gevoel niet met mijn familie delen. Mijn kraamtijd werd overschaduwd door een donkere wolk. Ik ben hier intens verdrietig om geweest en vond dat mijn dochtertje dit ook niet verdiende. Zij is de dupe geworden van het verdriet van anderen. Zij wordt genegeerd door mij familie. Mijn moeder is haar enige familie van mijn kant. Samen met mijn dochtertje voel ik mij vaak heel eenzaam.

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie jansi, Op 28-03-2009 23:43

Een ieder die hier buiten staat zou meteen inzien dat wat jullie gedaan hebben meer dan barmhartig is. Om je onschuldige dochter (kleine wonder) te negeren is onvoorstelbaar, maar een keus die de familie heeft gemaakt. Jouw dochter is niet het slachtoffer! Dat zijn de mensen die deze domme keus hebben gemaakt. Hou van haar, geniet van haar want haar komst is niet vanzelfsprekend geweest. Bescherm haar van haters door haar lief te hebben en er voor haar te zijn. Ga van haar en hetgeen het leven jullie biedt genieten!!!!

reactie Lotte66, Op 29-03-2009 19:26

Zwarte Piet, jij bent niet verantwoordelijk voor de miskraam van je schoonzus, en het verlies van hun kind. Jij bent niet verantwoordelijk voor hun rouw en verdriet.Ze projecteren hun rouw en verlies geheel onterecht op jouw, je dochter en je partner. Je broer en schoonzus krijgen het voor elkaar om de hele familie tegen jouw op te spelen, en hebben hun eigen waarheid. Jij kan hier werkelijk geen ene ruk mee. Stuur je broer een brief hoe het daadwerkelijk is gegaan, eigenlijk het zelfde verhaal als hoe je het hier zeer helder hebt omschreven. met eventueel een cc naar e rest van de familie Reageren ze daar niet op, dan zegt dat alles over hen. Ze gedragen zich als stervende zwanen in een underdog postitie en er is sprake van jaloersie, daar jij wel een kindje hebt gekregen met de zelfde aandoening als je schoonzus. Goed en heel wijs dat jouw moeder zich van alles distancieert. Ik hoop dat alles goed gaat met je dochter, met jou en je partner, en laat je broer en schoonzus lekker in hun sop gaar koken. Stuur nog 1x een brief, meer kan je niet doen.Je hoeft niet op het boetebankje te zitten. Nogmaals jij bent niet verantwoordelijk voor hun miskraam na 7 weken. Vertel gewoon hoe het daadweerkelijk zit en dat jij er wel degelijk moeite mee had. Ze leggen wel op alle slakken zout, mijn hemel zeg. Werkelijk. Je hebt niets fout gedaan, en de naam zwarte piet is niet aan jouw besteed hoor.Ze moeten blijkbaar iemand hebben om op af te reageren, ook naar 1,5 jaar. Ik wens je veel geluk met je gezin. Lot.

reactie Mona Lisa, Op 01-04-2009 15:09

Ik wens je veel geluk toe en ben het met de vorige reacties eens. Jij bent niet de schuld van huns rouw en verdriet. Dat zij jouw het geluk blijkbaar niet gunnen is een groot verlies. Dat is niet jouw zorg. Ik wens je het allerbeste toe ne veel geluk met je moederschap.

Site built by B-nuts