familie

Ik heb een rot moeder

Lieve mensen

Ik weet mij geen raad met mijn moeder. Ik ben bijna 40 en zij is bijna 60. Nooit heeft ze voor mij gezorgd, zij heeft mij altijd verstoten. Iedereen was belangrijk behalve ik. Andere zaten bij haar op schoot ik nooit. Haar frustraties botvierde zij met sadisme op mij. Heet douche dan weer koud, buiten in de kou zonder kleren. Op de deurmat slapen als ik weer niet erin mocht. Warm eten was er zelden meestal brood en pap. Op mijn 14 ben ik uit huis gegaan, niet omdat ik dit wilde maar mijn moeder was zo geweldadig dat ik geen keus had. ZIj is vlak hierna uit de ouderlijke macht gezet, omdat school iets vermoede. Ik kwam natuurlijk met het foute vriendje in aanraking en zocht steun bij mijn moeder inmiddels was ik 20. Deze vriend en boxer sloeg mij, ik kon er bij mijn moeder niet in tenzij ik geld zou gaan verdienen met prositutie. Dit heb ik uiteindelijk gedaan niet voor haar maar ik had dan onderdak in een bordeel. Ik heb een mooie tijd gehad en deed het werk met plezier. Ik ben een van de gelukkige dat ik er goed uitzag dus werk vinden was geen enkel probleem, ik leerde zo de 'betere' beschaving kennen. Klanten waren vaak hoge piefen en behandelde mij meestal met respect. Ik ben na jaren er weer uit gestapt toen ik een flatje had en deze minimaal was ingericht. Ik ging met kinderen werken en later in de horeca. Mijn moeder zag ik dan weer wel dan weer niet. Inmiddels was zij mij achterna gekomen en ook in deze stad komen wonen. Ik probeerde elke keer weer een realtie met haar te krijgen. Zij eisde veel aandacht elke keer problemen die ik op moest lossen voor haar en dat deed ik dan ook zo goed mogelijk.Deed ik dat niet dan dreigde zij met zelfmoord.
Ik heb haar geholpen aan een andere woning vanwege overlast, maar nu krijg ik de schuld dat dit huis ook weer niks is. Het is idd een zeer donker klein huisje, maar zij had mogen weigeren en wachten op iets beters. Onlangs ben ik zwanger geworden wat helemaal niet mogelijk was zonder ivf want ik had kanker gehad in de loop der jaren en een aantal miskramen en 1 EUG dat is buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Afijn het wonder is geschied en ik verneem totaal niets van mijn eigen moeder. Ik ontving een kaartje met sterkte. ZIj woont vlakbij en voordat ik zwanger werd zag ik haar elke week, ik zocht haar altijd zelf op, maar deze keer wilde ik afwachten tot ze eens aandacht aan mij schenkt. Maar niks van dit alles. Ze zegt zelfs dat ons kindje toch een mongooltje word. Zij is elke week vlakbij op visite en ze woont zelf 4 km vanaf ons huis. Ik zit er heel erg mee en wil trots behouden. En ik weet niet wat ik moet doen als het kindje er is. Ik durf haar zoiezo niet bij het kind te laten als ik er zelf niet bij ben, dit omdat zij mij vroeger altijd sloeg en stiekum mishandelde ik heb zelf inwendige sexuele beschadigingen volgens de gynaecoloog. Maar ik wil het kindje ook wel een oma gunnen. Ik ben stikjaloers op andere van de familie die zij wel aandacht geeft. Ik woon te ver weg, telefoneren is te duur zegt zij, en internet mag ik haar adres niet weten, zij heeft nu 3 maanden internet. Maar voordat ik zwanger was kon ik elke keer haar problemen oplossen, toen kon zij mij wel dag en nacht bellen en langs komen om naar haar problemen te luisteren. Ik denk dat zij woest is dat wij toch een kindje krijgen en ons geluk wil verpesten door haar misselijke gedrag. Melden dat het toch een mongool word is niet leuk. Zeker omdat ik bijna 40 ben en dit ons eerste kindje is. Maar toen ik 28 was zei ze ook al van die lelijke dingen, ik ben een niksnut, lelijk en kan alleen maar als hoer dienen en ik ben toch maar geboren voor het ongeluk. Toen ik haar belde dat ik zwanger was kreeg ik geen reactie alleen werd ik weer overstelpt met gezanik over haar zelf, ik heb haar toen voor het eerst gemeld dat ik nu aan de zwangerschap wil denken en in het begin was het nog erg onzeker, ik kon nu haar problemen er niet bij hebben. Ze heeft opgehangen nog een kaart gezonden alsof ik ver weg woon en dat was het. Ik weet niet wat nu moet doen. Ik wil het kind een oma geven, maar moet dan altijd op mijn hoede zijn voor geweld naar het kind toe, want alles wat mij mij te maken heeft dat haat zij blijkbaar. Mijn verstand zegt dat ik totaal moet kappen en mijn man is boos dat zij niets laat horen behalve lelijke dingen via via. De zwangerschap geeft problemen en ik mag niks doen in huis. Ik denk nu aan de tijd dat ik haar moest betalen om mij te helpen in de huishouding 15 gulden per uur terwijl zij bij anderen en vreemdem gratis werkt. Dit verhaal is nog maar het topje er is zoveel meer, maar ik weet gewoon niet wat ik ermee aan moet? Ik ben christen en dan moet je naar andere toe goed zijn en je ouders eren, maar ik kan dit mens toch moeder noemen? Mijn gehele leven verwoest en zelfs de zwangerschap nog dwarsbomen met haar gedrag en woorden ik heb nachtmerries en kan niet wachten tot de zwangerschap voorbij is. Ik hoop dat dit kindje gezond zal zijn ik zal er alles aan doen om een liefdevolle moeder te zijn, ik hoef nog maar een kleine 3 maanden. Maar dan sta ik voor het dilemma wat moet ik met OMA? want is ze dan wel geintresseerd of ook niet?

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Lotte66, Op 02-04-2009 00:11

Monalisa, ik denk dat jij je vooral nu op je zelf, je zwangerschap en je gezin moet richten. Je bent nu gelukkig, en je hebt je moeder niet nodig. Er zijn genoeg andere mensen in de wereld die goed zijn voor jullie kindje straks.Aan een zeer wispelturige Oma heeft jullie kind niets.Dus kies voor je zelf en voor je gezin. Ik hoop dat je nu gelukkig bent met deze man en de vader van je kind. Je hebt al genoeg schit meegemaakt in je leven .Wat is de meerwaarde om contact met je moeder te behouden die steeds aantrekt,afstoot en je afwijst?? Kom voor je zelf op en bescherm en begrens je zelf . Ik wens jou alle goeds en geniet van de laatste 3 maanden van de zwangerschap.

reactie x, Op 02-04-2009 18:04

een ding wil k iig zeggen zorg er voor dat je NOOIT de zelfde fouten begaat met je eigen kinderen, zoals mijn moeder dat wel heeft gedaan

reactie Doreen, Op 03-04-2009 09:19

Ik zit min of meer in dezelfde schuit, wat voor mijn zussen vanzelf spreekt, is het voor mij niet.Helpen verhuizen, als ze ziek zijn verzorgen...bij de anderen is mijn moeder niks te veel, maar eens op haar kleinkinderen letten...of mij even uit de brand helpen (wat kan gebeuren als je 3 kinderen hebt...) is er niet bij.Ik heb er nodeloos veel energie in gestoken, gemaild, gebeld...maar niks helpt.Nu heb ik haar opgegeven, in mijn ogen faalde ze zowel als moeder en als oma dus mag ze van mij wegblijven.Wat heb je aan zo iemand? Een of twee keer per jaar komt ze langs (als ze vrij reizen heeft, de maan en de sterren goed staan en het weer goed is...al vrij snel is mij duidelijk gemaakt dat de kinderen eens leuk verassen er nooit in zal zitten), en dan mag ik een paar uur lang de bediende uithangen...maar verder mag ik het uitzoeken.Hoe ik me voel en wat er in mijn gezin omgaat doet niet ter zake.Dus heb ik de hoop dat het ooit nog eens zal veranderen opgegeven.Voor mijn ouders voldoe ik niet, voor mijn schoonouders al helemaal niet, nou dat is mooi hun probleem.Ik had mijn kinderen leukere grootouders gegund en niet zoiets als wat zich famillie noemt, maar het is helaas niet anders.Geen handvol maar een landvol hoor...de wereld houd niet op bij famillie, en ergens, ergens op deze aardbol lopen vast WEL mensen rond die de moeite waard zijn!We worden allemaal groot gebracht met het ideaal plaatje van leuk gezin, krijg je een kindje...word het automatisch door iedereen lief gevonden enz. Nou de werkelijkheid kan soms heel anders uitpakken...helaas!

reactie Richi, Op 05-04-2009 21:19

ik vraag me af hoe je in de prostitutie kan belanden als je christen bent..

reactie mona lisa, Op 10-04-2009 13:04

Ik dank jullie voor de warme reacties. En even over hoe ik de prositutie belande terwijl ik Christen ben? Ik ben later christen geworden, ik was 14 stond op straat had geen hulp. Ik heb alles zelf gedaan, gelukkig is werk en prive altijd gescheiden gebleven. Ik werk al jaren niet meer in dat beroep en ook toen ik tot bekereing kwam was ik al jaren uit het vak. Afijn ik wil dit graag aan een van de lezers uitleggen, je bent echt geen slecht mens als je bepaalde beroepen die niet normaal zijn uitvoert. Volgens de mensen om mij heen ben ik beschaafd netjes en het laatste wat mensen achter mij zoeken is dat ik ooit dat werk gedaan heb. Ik ben er wel eerlijk over ik schaam mij nergens voor, God keurt het af idd maar destijds was ik nog geen christen dank U.

reactie mona lisa, Op 16-04-2009 15:52

Heel erg veel sterkte. Ik snap wat U bedoeld. Ik zag mijn moeder vorige week lopen richting haar exman( 4 km verderop terwijl ik vlakbij woon) die zij wel bij staat. En andere werkt zij wel verzorgen etc. Mijn huis is een puinhoop omdat ik t niet mag en kan. Maar morgen ben ik 27 weken en tot heden niets vernomen van haar. Als t kindje straks geen down heeft(wat zij zegt via via) en ze wil dn pronken als oma, moet ik vergeven van God, maar ik moet er dan ook nog HEEL HARD over nadeken. Ik wens U veel liefs toe. Dank U

reactie mona lisa, Op 07-05-2009 15:13

Hartelijk dank. Inmiddels heb ik alle contact verbroken met moeder. En nu is zij boos dat ik dit doe. Blijkbaar snapt zij niet dat zij dit zelf veroorzaakt heeft. ZIj wil ook niet naar het ziekenhuis komen of naar mij, ik moet als kind maar naar haar toe komen. Na enkele lelijke dngen via haar ex heb ik gezegd mn moeder is vor mij overleden. Dat viel heel slecht, maar zo ervaar ik het nu eenmaal. Het doet wel zeer maar een moeder die je niet als haar kind ziet wat heb ik eraan? en ook de lelijke opmerkingen dat t kindje mongooltje wordt etc heb ik genoeg van. Harelijk dank voor de warme reactie.

reactie noor, Op 04-07-2009 11:09

Kappen meid. Bij die vrouw is niets te halen. Geen liefde geen genegenheid, niks. Blijkbaar voelt je moeder dat ze het bij jou wel zo bont kan maken, dat jij sterk bent en dat ze haar onvrede wel op jou kan afreageren. Wat heb ze aan zo'n oma? (Ik heb hier trouwens ook stukje geschreven over mijn moeder) Toen ik mijn dochter kreeg werd het oorlog. Rare verhalen tegen zo'n klein meisje, ik was die ik was omdat ik als klein kind van de trap gevallen was.. Je moet aan je kind denken, die zal je veel meer nodig hebben dan je moeder. En dat van die zelfmoord.. Nou, de mijne zei dan: ik hoop dat onze lieve heer me komt halen.. En weet je, erg genoeg dacht ik, misschien zou dat wel het beste zijn. Ga je eigen gang want wat je ook doet, hoe goed en hoe lief je ook bent, hoe je ook helpt, je krijgt er niets voor terug.

reactie C, Op 26-08-2009 13:54

Ook ik heb een rot moeder, al maakte ze het niet zo bont als de jouwe. Er zijn mogelijkheden om een oma voor je kind te adopteren. Dan komt er tenminste iemand bij je kind die wel goed is en er voor kiest om oma te zijn. Met je biologische moeder breken is het best voor jou en je kind. Jij hebt genoeg geinvesteerd en genoeg is genoeg. Sterkte met de zwangerschap,

reactie Mona Lisa, Op 21-10-2009 11:22

Dank allen voor de lieve reacties. Inmiddels is de kleine alweer 3 maanden geworden. de bevalling was zwaar 3 liter verloren en een spoed operatie tevens 8 dagen ziekenhuis na de bevalling.Dat kind en ik bijna zijn overleden is haar ter ore gekomen, maar zelfs dat mocht niet baten om enig reactie te geven. Nu maken wij het goed. Mijn moeder heeft tot heden niets laten weten nu zal zij zich wel laten horen want zij is nu helemaal alleen.. Er is inmiddels een sterfgeval geweest en ik ben niet ingelicht van het ziektebed. Gelukkig ben ik er nog geweest tijdens de zwangerschap.Maar van mij hoeft het contact absoluut niet meer.Mocht zij contact zoeken zeg ik als christen ik heb je alles vergeven maar wens niet dat je nog deel neemt in ons leven.

reactie Trini, Op 09-12-2009 00:10

goed van je...het is zo moeilijk die stap te zetten. ik ga nog steeds terug voor het spreekwoordelijke "pak slaag" veel geluk en rust voor de toekomst ( en je niet schuldig voelen!) anders lees "de geheimen van eykis" van dr Wayne Dyer eens

reactie mona lisa, Op 02-01-2010 13:31

Dank U, 1 boek heb ik al gelezen van Dyer.

reactie Bianca, Op 02-01-2010 19:23

Ik snap echt niet dat mensen dit soort opmerkingen kunnen maken. 'Hoe kan je in de prostitutie beland zijn als je christen bent.' Wat een vreselijke veroordeling. Jezus was juist de persoon die nooit zou oordelen, die alleen maar liefde voelde en gaf en juist de 'zondaren' hielp en voor ze bad. Je mag nooit iemand veroordelen op dit soort dingen. Het christendom gaat om liefde en vergeving. Dus wat je ooit ook gedaan hebt, er is altijd een nieuwe kans op een nieuw leven. En als je oprecht spijt hebt van je daden dan is er ALTIJD vergeving. Sowieso mogen wij als mensen elkaar nooit veroordelen.

reactie Bianca, Op 02-01-2010 19:27

Je hebt er goed gedaan door met je moeder te kappen. Al was het alleen al om je kleine kindje tegen haar te beschermen. Ik vind het al heel knap dat je je moeder niet haat maar haar kunt vergeven. Dat is wat anders dan haar in je leven toelaten waar ze weer alles kan vernietigen wat ze op haar weg tegenkomt. Je moeder is ziek. En dat is heel erg maar jij kunt haar niet beter maken. Maar je hoeft ook niet meer onder haar te lijden. Mijn advies is, omwille van je kind en omwille van jezelf, blijf ver bij je moeder vandaan. Sommige mensen hebben kinderen maar hadden die nooit mogen krijgen. Zorg dat jij met je man en je kind het goed hebben, zorg voor je eigen geluk op de vierkante meter zoals wij dat noemen. En scherm jezelf en je geliefden af tegen alles wat jullie kwaad kan doen. Je hebt nu niet alleen jezelf maar ook een weerloos kindje die je in bescherming moet nemen.

reactie mona lisa, Op 26-02-2010 21:16

Bedankt voor de lieve en warme en vooral eerlijke reactie. Mijn kind is alweer 7 maanden geworden. Het gaat goed met haar. Ik ben aardig in de rol van moeder gegroeid. Sinds kort van borstvoeding over op fles en hapjes. Zij is groter dan gemiddeld. Tot heden heb ik mijn moeder niet gezien. Vreemd ik denk dat zij wegduikt zodra zij ons ziet. Tot heden doet het wel pijn zeker omdat mijn jeugd nu helemaal boven komt. Een ding weet ik zeker ik doe het anders. Ik geef mijn kind wat ik niet gekend heb.Wel ga ik hulp zoeken voor mijn 'verleden'die boven aan het drijven is. Dank voor de reatie.

Site built by B-nuts