Lievelingsdochter
Geschreven door Boebabeloe, Op 06-04-2018 16:27
Ik geloof dat ik er maar eens aan moet geloven om het op te schrijven want het hardop zeggen is een taboe: ik heb een lievelingskind. Ik heb twee dochters van wie ik allebei godsgruwelijk veel houd. De oudste is een zachtmoedige, lieve, gevoelige, prachtig-ogige schoonheid en de jongste is een vitale, stekelige, ongenaakbare, luidruchtige boef met eveneens prachtige ogen. Ik zoen ze en kroel met ze het liefst allebei de godganse dag. De oudste laat dit meer toe dan de jongste. De oudste is een ontzettende vrijdoos. De jongste is alleen een vrijdoos als ze er zelf in heeft, en gelijk heeft ze. En ik weet niet wat het is, misschien is het omdat ik zelf stekelig ben en een zachtmoedige partner heb, dat ik me ertoe voel aangetrokken, maar ik voel meer connectie met de oudste. Dat kind ontroert me tot op mijn bot. Ik sluit niet uit ook dat het de leeftijd is, dat het allemaal goed komt eenmaal de jongste ook heel goed kan praten. De oudste kijkt je echt aan, maakt echt contact. Nu ik dit schrijf, denk ik: maar dat doet de jongste ook. Als ze op mijn schoot ligt, en ze wil aan de borst en we maken grapjes, kijkt ze me ook aan. Maar het is toch anders. Mijn oudste ziet mij echt, zoiets. Ik heb er niet goed woorden voor wat het is. Het heeft wellicht met een soort reprociteit te maken. Of misschien beroert de zachtmoedige een zachtmoedigheid in mij en maakt die beroering dat ik mij zo geraakt door haar kan voelen en zo net iets meer intens liefheb. Ik weet het niet.