Ellendebeschrijving
Geschreven door Anoniem, Op 04-05-2009 09:53
Beste Mensen,
Ik lijk wel gestoord om hier mijn hart te luchten but who cares...
Mijn geheim heerst al jaren en jaren en dat heeft allemaal met ellende te maken.
Ik probeer niet in details op te treden dit i.v.m. anonimiteit.. ik zou alleen graag willen weten wat andere mensen denken over mijn gebeurtenissen.
Toen ik nog een kleine peuter was heb ik al veel ruzies meegemaakt tussen mijn ouders.. met de nadruk op veel en dit bleef niet altijd bij een woordenwisseling.
En als er een ruzie optrad kon ik me maar beter uit de voeten maken, want ik werd anders te zeer geconfronteerd.. zowel geestelijk als fysiek!
Na dit een aantal jaar te hebben meegemaakt is dit uitgelopen tot een echtscheiding.
Heb sindsdien veel opvangtehuizen als ondergrond gehad met als gevolg; beschadiging van mijn zelfvertrouwen, schoolniveau en nog tigtallen anderen dingen.
Na deze rotzooi allemaal te hebben meegemaakt zijn we uiteindelijk op de oude locatie teruggekomen, mijn vader was inmiddels verhuisd naar een andere locatie.
Vanaf toen werd een regeling ingevoerd dat ik en mijn broertje 1x in de 2 weken een bezoek moest brengen aan mijn vader.
En toen ontstond het volgende probleem: stiefvaders...
Om dit verhaal kort te houden: toen ik mijn leeftijd had bereikt begon ik defensief te worden.. en dit was vanaf het moment dat 1 van de toenmalige stiefvaders mijn broertje begon te slaan.. * dit was het kookpunt * en heb hem uit reactie terug geslagen * het had verlating als gevolg.. maar ruzie met mams was nog het ergste ervan want ze gaf mij de schuld..
Nadat ze een 2de lover ontmoette was voor mij druppel die de emmer deed overlopen.
En ben uit wanhopigheid bij paps gaan wonen.. ( WAAR IK MOMENTEEL GROTE SPIJT VAN HEB )
Want in het begin bleek alles perfect te gaan, maar niks is minder waar.
Hij viel weer terug in zijn oude patroon.. en begon weer agressief te worden.
Je kan natuurlijk begrijpen dat ik dit niet meer tolereer en er tegenin ga waarbij niks ongeschonden blijft.
Momenteel... dus het moment waar ik nu typ.. is al velen jaren later er zijn vast nog dingen die ik ben vergeten te vertellen.. maar dat terzijde.
Ik ben altijd zelfstandig geweest, omdat ik nooit een ondergrond had of iets om me aan vast te houden.
Maar ben nu ten einde raad want ik wil mijn eigen leven en wil weg van alle ellende.. het enige wat mij tegenhoud is het werk.. want zonder inkomen kom ik nergens..
Ze zeggen dat ik 1 van de liefste personen ben.. maar ze moesten eens weten.. ik heb een langer lont maar een grotere bom.. en hier ben ik al velen malen van geschrokken.. want ik ben namelijk een x opgekomen voor een kameraad van mij.. en heb de desbetreffende persoon die mijn kameraad aanviel.. zo hard geslagen dat hij een tijdje bleef liggen.. maar dat zijn momenten waarbij ik achteraf helemaal weer inzink en terug denk aan vroeger.. en ik zal altijd een monster van binnen blijven heb ik het gevoel :(
Groetjes..