Familie
Ouderloos na dood moeder
Geschreven door Lieselotte, Op 16-03-2020 22:49
Een paar weken geleden is mijn moeder overleden. Het was een slepend ziekbed van 6 maanden,door borstkanker die uitgezaaid was. Er werd nog in haar gesneden maar uiteindelijk kon ze niet meer lopen en kwam in een verpleeghuis..mijn broertje en ik gingen heen en weer om haar te bezoeken, onze vader ook. Tot je daar zit ineens savonds.Haar ogen waren dicht maar ze ademde nog een tijdje door,ik hoop dat ze mij gehoord heeft.
Kort na haar overlijden heb ik iets heel erg gemist naast mijn moeder. Namelijk mijn vader..Hij is al vlak na haar overlijden begonnen haar spullen weg te gooien. Zonder overleg. Soms ligt er ineens iets van mijn moeder op mijn bed en als ik er wat van zeg, krijg ik de wind van voren. Ze hielden niet echt meer van elkaar dat weet ik. Maar mijn vader heeft mij noch mijn broertje geen knuffel meer gegeven of gevraagd hoe het met ons gaat. Er was geen begrafenis, geen crematie,niks om haar te herdenken. Geen info over de afwikkeling. Soms komt er een botte opmerking als "moet dit nog 80jaar gaan duren?" (Het rouwen)
Het doet echt pijn.
reactie andre.van.gelders@gmail.com, Op 17-03-2020 08:45
Lieselotte, dit is wel heel erg hard. Ik ben zelf enig kind en was na het met het overlijden van mijn moeder echt ouderloos. Maar wat jij beschrijft moet nog meer pijn doen: ouderloos zijn, terwijl je vader er nog is.
Toch is het ook zo, dat iedereen verdriet op een andere manier verwerkt. Met het snel wegdoen van herinneringen hoopt men de pijn ook kwijt te raken. Mijn moeder deed dat ook na het overlijden van mijn vader (ook geen feesthuwelijk trouwens).
Als je nog verder wilt praten ....
Sterkte, in ieder geval.
reactie Na-apen, Op 17-03-2020 20:41
Beste reageerder,
Sterkte met het verlies van je pa. En moeder. Het is niet leuk een dierbare te verliezen.
reactie F. F. , Op 05-09-2020 16:25
Woorden schieten te kort.
En als mens kan je op het moment dat anderen je hard nodig hebben bot reageren uit frustratie.
Daar heb je spijt van neemt niet mee dat je niet van je dierbaren houdt.
Het is alleen jammer dat je elke keer het gevoel heb dat je steeds de kar moet trekken. De laatste jaren gelukkig minder aan het worden.
Vindt heel jammer dat er steeds weer een ruzie oplaaid als of je de boosdoener /veroorzaker bent. Alle goede intenties eindigen in vijandschap. Als of je niet gewenst bent. Afstand nemen en nog meer afstand lijkt mij het beste. Geen zin meer in spanning of ruzie.
Zal proberen mijn mond te houden. Ook al wat ik zie om ruzies te vermijden. Het doet pijn om niet aanwezig te zijn bij het overlijden van je dierbaren maar als je kan voorkomen dat er weer spanning kan ontstaan dan is het misschien beter zo. Wegblijven en contact tijdelijk vermijden. Misschien heb ik een persoonlijkheidsstoornis waardoor het bots.
Copyright © 2019 Geheimen van Nederland! De anonieme geheimensite! Geheimen van Nederland staat onder eindredactie van psycholoog-onderzoeker dr. Andreas Wismeijer.