familie

Twee jaar geleden kreeg ik een telefoontje van mijn moeder. Het enige wat ik begreep, was dat er iets heel erg mis was. Ze kon alleen maar mijn naam zeggen. En toch had ik door dat het erg was. Het hele verhaal zal ik niet doen.
Het komt erop neer dat ik in mijn eentje mijn moeder heb moeten reanimeren, maar alles fout heb gedaan. Ondanks ontelbare reanimatie cursussen. De pols gevoeld aan de pols in plaats van aan de nek. Waarschijnlijk de verhouding ademen/pompen door elkaar heb gehaald. En ondertussen heb gegild, ik kan dit niet mama...
Het verstand in me zegt dat ik toch al te laat was, je moet binnen 4-5 minuten beginnen met reanimeren. Ik was er pas na 6 minuten. De ambulance nog eens 8 minuten later, en de ambulance met defibrilator zelfs 30 minuten later.

Maar toch, als ik misschien nog sneller bij haar was geweest, wat vaker langs was gegaan dan was ik misschien al toevallig aanwezig kunnen zijn. Dan had ze tenminste nog een kans gehad.
Nu heeft ze het moeten doen met een hysterisch gepanikeerde dochter...

Ik kan er alleen maar hoop uit putten dat ze misschien nog heeft gehoord dat ik heb geroepen, mama ik hou toch zoveel van je.

Ik mis haar zo....ze was pas 57

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Vilein, Op 02-07-2009 20:14

Het spijt me voor je Dadi, kan me niet eens beginnen voor te stellen hoe zwaar dit voor je moet zijn geweest en nog steeds zoals je aangeeft.. Misschien kun je enige hoop putten uit het feit dat niet iedereen gehoor zou geven aan een dergelijk noodsignaal, zelfs niet van eigen bloedverwanten, en dat jij wel n van die mensen bent die echt om haar moedertje gaf en nog steeds. Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je niet te hard voor jezelf meer zult zijn, je hebt alles gedaan dat in je macht heeft gelegen. Vilein

reactie Ozz, Op 02-07-2009 20:27

Je hebt het beste gedaan wat je op dat moment kon doen. Als het je iets beter kon doen, dan had je het ook gedaan. Weet dat je moeder wel heeft gezien dat je zo snel je kon zijn voor haar was.

reactie Anno Niem, Op 02-07-2009 21:23

Lieve schat, doe dit jezelf niet aan! Het is namelijk niet terecht. Als je een goede cursusleider hebt gehad heeft hij je, behalve het reanimeren ook geleerd dat de slagingskans nog geen 10% is! Als je er alleen voor staat zou de kans nog wel eens klleiner kunnen zijn! We willen vaak geloven dat iedereen die gereanimeerd wordt er door komt; de waarheid is echt anders! Achteraf is het makkelijk oordelen. Als je het (bij wijze van spreken) opnieuw zou moeten doen heb je van die vorige keer geleerd wellicht. Maar vergeet asjeblieft niet dat je destijds het goede hebt gedaan, hoe dan ook! Ik ben geen specialist maar ik denk dat de dingen die je in jouw ogen verkeerd hebt gedaan niet alleen het verschil hebben gemaakt tussen leven en dood. Bovendien is het helpen (reanimeren) van een dierbare veruit het moeilijkste wat je kunt overkomen. Er is geen enkele cursus die je op een dergelijk moment kan voorbereiden. Naarmate ik er langer over nadenk ben ik steeds meer van mening dat je onder die moeilijke omstandigheden het beste hebt gedaan wat je had kunnen doen! Ik wil je met klem vragen om je verhaal met een huisdokter, EHBO-docent of andere hulpverlener te bespreken. Je moet dit, hoe dan ook, een plekje kunnen geven. Doet dit ook! Als het kan zal je moeder met heel veel trots naar je kijken! Sterkte, heel veel sterkte!

reactie Rob V, Op 02-07-2009 21:52

Hey Lieverd , Hoe moelijk het ook is , je kan jezelf echt niets verwijten ! Maar een paar procent overleeft het met reanimatie , Die kans is echt zooooo klein . Zelf Micheal Jackson hebben ze niet kunnen redden , en daar was een arts bij !! Heel veel Sterkte

reactie Lotte66, Op 03-07-2009 07:01

Lieverd, je hebt heel aduquaat direcr 112 gebeld.Ondertussen ben je zelf aan de slag gegaan, en heb je alles gedaan wat jij op dat moment kon. Een dierbare reanimeren in je eendje is gewoon zeer zwaar. De ambulance kwam 8 minuten later,zonder debifribilator.Hiervoor moesten ze een andere ambulance laten oproepen, en ook dat duurde 30 minuten.Je moeder had een acute hardstilstand.Welke in enkele seconden fataal kan zijn. Mijn moeder is 4 jaar geleden ook zeer plotseling overleden door een fatale hersenbloeding. Ik ken het onmachtsgevoel. Alle goeds

Site built by B-nuts