familie

Ik ben 19 jaar en zit helemaal met mezelf in de knoop. Ik heb geen vriendin. Iedereen denkt dat ik homo ben, maar dat is niet zo. Ik gedraag me als een mietje zeggen ze.Ik probeer iedereen het naar de zin te maken en krijg daardoor veel vragen of ik dit of dat wil doen. Ik loop er van over. Ik durf geen nee te zeggen. Ik ben altijd bang dat ze dan boos op me worden. Ik voel alles aan alsof ik het nooit goed doe.

Bij mij thuis is het een gezin waar veel spanning is. Mijn vader is dominant. Hij vind zichzelf de beste. Vraagt veel respect, maar ziet niet dat hij dat ook krijgt. Ik heb nog een broer van 17, de meeste ruzies zijn met hem. Mijn vader haat hem, alles wat hij doet is zowiezo verkeerd. Joop werd geslagen en gestompt, ik niet. Joop is ook al een keertje weggelopen. Ik probeer altijd mijn vader blij te maken en doet wat hij vraagt. Joop ook, maar dat ziet hij niet.

Mijn vader heeft het gevoel dat wat hij doet mag en kan. Hij heeft zijn eigen regels. Hij respecteerd niemand, heeft een eigen mening.

Vroeger , in zijn jeugd heeft hij veel meegemaakt. Homo relaties en zelfmoord. ( dat heeft hij nu niet en zegt daarover vroeger zoekende te zijn geweest naar.....) Nu zegt hij dat hij toen nooit gedacht had zo gelukkig zou kunnen worden. Soms is hij dan zielig. Hij heeft dan ook wel veel voor ons over.

Nu zal je afvragen heb je geen moeder. Jawel, en dat is een super moeder. Altijd komt ze voor ons op, en probeert het hier in huis nog rustig te houden. Ze lijdt eronder! Mijn vader kaffert haar uit en soms zegt hij afkerig van haar te zijn. Het komt ook omdat hij 15 jaar ouder is dan mijn moeder, denk ik.

Als mijn broer en ik van school zijn gaan we het huis uit. Dat hebben we samen besproken. Dit durf ik mijn moeder niet te zeggen, maar ook voor haar zal dat het beste zijn. Zij kan mijn vader wel plezieren. Zij kan zichzelf wegcijferen en hem zijn zin geven. Door ons komt ze in moeilijke situaties omdat ze het niet met zijn opvoeding eens is. Mijn moeder is streng, maar wordt niet boos. Ze kan ons het uitleggen en wij weten hoe ver we kunnen gaan.

Dit maar in het kort opgeschreven, maar het doet goed dat ik het niet alleen in mijn hoofd heb zitten.

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Annie, Op 30-12-2009 02:52

Waarom gaat je moeder niet van je vader scheiden?? Is dat bespreekbaar voor haar?

reactie Neeltje, Op 11-02-2010 16:12

Gelukkig zijn jij en je broer zo ongeveer oud genoeg om je eigen weg te gaan. Als ik je verhaal zo lees, denk ik dat het moeilijk zal zijn voor je vader om zomaar zijn gedrag te veranderen. Heeft het vroeger nodig gehad om te overleven. En nu zit het hem in de weg, ook al lijkt hij het zelf niet in de gaten te hebben. Hij heeft denk ik last van oud zeer, komt terecht in vergelijkbare situaties in het heden maar reageert zoals het vroeger nodig was. Ik geloof dat je ondanks alles veel begrip voor hem hebt. En dat vind ik heel moedig en goed van je. Maar dat wil niet zeggen dat jullie geen grenzen mogen stellen. Jullie mogen grenzen stellen: hoe wil je behandeld worden. Emotioneel of lichamelijk geweld is uit den boze. En scheldpartijen gelden als emotioneel geweld. Nu lijkt het erop alsof jullie allemaal het systeem in stand houden, en dat daarom de dingen zo door blijven gaan. Dus misschien toch een keer: met elkaar praten als alles rustig is? Trek je in ieder geval allebei, je broer en jij, terug uit zijn strijd als ie tekeer gaat. Heel veel zet m op!

Site built by B-nuts