Ik voel me leeg.
Mensen leven maar ik niet.
Ik leef elke dag met de dood elke ochtend elke nacht sta ik op met de dood. Doe er wat aan schreeuw ik tegen mijn spiegelbeeld. Ik zie alleen de dood. Ik weet niet hoe vaak ik zelfmoord heb geprobeerd misschien wel tien keer of vaker. Ik zijn mijn aders ik zie telkens opnieuw hoe de bloed door mijn aders vloed. Elke keer zie ik mijn zelf dood gaan maar uiteindelijk word ik toch wakker. Het is geen nachtmerrie het is de werkelijkheid. Alles is een leugen de wereld mensen ik zelf ik zelf ben ook een leugen. Maar waarom lukt het me niet ik wil het. Maar elke keer lukt het me niet om de schaar stuk spiegel mes door mijn aders te slepen, is het omdat ik het niet durf ik wil het wat houd mijn tegen. Ik word toch niet blij als dat bestaat, haat is waardoor ik dood wil gaan toch of is het omdat ik gewoon niet meer. Altijd met een masker op altijd met een nep ik rond te lopen weet iemand hoe ik mijn werkelijk voel. Ik ben geen meisje dat neerslachtig is van wegen een vriend of omdat niks lukt in mijn leven. Nee, dat is het niet. Ze had het me beloofd, ze zwoor er zal een tijd komen en ik zal hem verlaten. Maar waarom doe je het niet. Je houd van hem of is het je eer wie ze eer wil je redden. Laat mijn gaan laat mijn weg gaan laat mijn vrij zijn. Haat is wat ik koester dag in dag uit zie ik haat. Zij haten mijn ik ben dood, ik heb geen reden om te leven. Waarom leef ik zonder een reden andere gaan dood. Hun hebben een leven maar hun gaan dood. Ik wil niet meer naar school ik wil niet meer mezelf druk maken om een stome stage of project. Ik wil me zelf niet klein voelen omdat zei tegen mijn schreeuw ik wil niet. Is het zo moeilijk om niet meer te hopen. Hoop vermoord mijn elke keer zal ik hopen dat het weg zal gaan. Maar de hoop zal mijn dood zijn. Niemand kent mijn diep van binnen, want ik zal altijd het meisje ben met het masker. Ik zal altijd bang zijn altijd ik zal nooit iemand dichtbij laat ik zal niemand mijn muur om ver laten. Ik zal altijd met mijn schild omhoog lopen. En ik zal elke keer mezelf in de spiegel zie dag in dag uit. Ik zal altijd haten en hopen en altijd mijn te woeden koesteren. Voor andere ben ik dat meisje. Maar voor mijn lig ik al onder het aarden begraven.