Ik maak me heel erg zorgen over mijn broer.Over niet al te lange tijd word hij vader maar hij heeft geen cent te makken en geen dak boven het hoofd ( hij en z\'n vriending wonen nog bij de ouders thuis)
De hele situatie is in mijn ogen reuze belabberd, en wat me des te meer treft is dat sinds hij het weet geen enkele moeite gedaan heeft een vaste baan te vinden of zelfstandige woonruimte.Met alle respect - ik heb zelf een kind- als je een baby krijgt kun je niet leven van de wind en de liefde alleen!!!
Het dubbele is, mijn famillie bestaat alleen uit blije zwevers die ook geen enkele notie hebben dus word ik ook geacht blij te zijn voor de as ouders, maar ik ben het niet.Ik zie alleen maar een onschuldige baby die de dupe word van twee stommerikken.
Dus vooralsnog kies ik ervoor me afzijdig te houden en me zo neutraal mogenlijk op te stellen, maar ik zie het er al van komen dat de as moeder giga afknapt op die lapswans van een broer van mij omdat ze nooit nergens geld voor hebben en ze het kindje niks kunnen bieden...neem dan nog het feit dat de babykamer bij haar ouders word ingericht...en zo kom je als jonge ouders wel heel erg onder druk te staan..hoe moet dit aflopen ???