Geheimen
Familie
Verwarrende gevoelens
Eigenlijk heb ik een heel mooi leven. Getrouwd met de liefste man die er bestaat, 3 mooie kindjes, 2 lieve honden, mooi huis, noem maar op. Mijn man heeft een goed draaiend eigen bedrijf, maar is ook vaak thuis. Hierdoor hoef ik ook niet te werken en hoef alleen maar te genieten wat het leven te bieden heeft. Perfect plaatje en het voelt ook allemaal hartstikke goed. De relatie met mijn man staat als een rots, hij is niet alleen mijn man maar ook mijn maatje. We doen heel veel samen en dat al bijna 15 jaar lang! We praten veel en ook de sexuele relatie tussen ons is perfect. Wat wil je nog meer zou je zeggen? Dat is de vraag ook die ik mezelf vaak stel. Al jaren lang heb ik namelijk gevoelens voor zijn broer. Niemand die er wat van weet, incl zijn broer niet. Het is een heel verhaal en zal bij het begin beginnen.
Wij komen uit een klein dorp in het noorden van het land. Ons kent ons dus. Ik zat op een kleine basisschool. Hier zaten ook mijn man en zwager op. Al heel snel merkte ik mijn zwager, jeroen, op, een knappe donkere jongen met mooi lang haar. Hier begon al mijn verliefdheid. Mijn gehele basisschooltijd was ik hopeloos gek op hem. Ik liep stiekem langs zijn huis om maar een glimp van het op te vangen. Mij zag hij nooit echt staan, soms deden we wel eens tikkertje, maar daar bleef het dan bij. Op de middelbare school verwaterde mijn gevoelens een beetje, ik had het druk met andere dingen en andere jongens. Wel keek ik altijd als ik langs zijn huis reed of ik hem ergens zag. Als tie buiten stond, kreeg ik weer die kriebels en lachte dan meestal verlegen naar hem. Hij lachte dan meestal lief terug en mijn dag kon dan niet meer stuk. Er gaan een aantal jaar voorbij, ik ga studeren, heb de tijd van mijn leven. Tijdens een kerstgala die georganiseerd werd door een vriendin van mij, kom ik mijn huidige man tegen. We kennen elkaar natuurlijk al en we hebben een leuk gesprek samen. Dat ik hem nog nooit was opgevallen, leuke vent, mooie ogen, vlotte babbel. Ik word verliefd en het is wederzijds. Binnen een paar weken hebben we het al over samenwonen. Het voelt als thuiskomen. In mijn achterhoofd knippert wel steeds een waarschuwingslampje, zijn broer....Op het moment dat we verliefd werden en gingen samenwonen hadden hij en zijn broer ruzie. Dus ik had Jeroen nog niet gezien. Er verstrijken nog 2 jaar en de relatie tussen de 2 broers wordt beter. Ik ga dan toch Jeroen weer zien, na heel wat jaren. Ik kan me de dag nog herinneren, ik was heel nerveus maar aan de andere kant dacht ik; \"ach het was een kalverliefde, ik was nog een kind, hij doet me vast niks meer\" De ontmoeting liep anders, zodra ik hem zag sidderde mijn lichaam. Ik werd weer naar hem toegezogen. En ik zag ook wat in zijn ogen. Heel verwarrend allemaal. Natuurlijk heb ik niks laten blijken.
Nog steeds gaat die siddering door me heen als ik hem zie. Als ik hem een tijd niet zie, gaat het beter met me. Ik probeer meestal zijn aanwezigheid te mijden. Want als we samen zijn is er een soort spanning tussen ons. Meestal raken we elkaar dan ook aan, maar dan wel quasi, beetje plagend. Hij heeft me een aantal jaar geleden proberen te zoenen maar ik ontweek deze zoen. Ik was weer helemaal in de war. Alles in mijn lichaam verlangd naar hem, als ik aan hem denk word ik opgewonden en als ik hem weer heb gezien droom ik van hem. Ik heb een tijdje intensief contact gehad via sms, mijn man wist ervan, hij had toendertijd wat steun nodig. en tja hij had mij uitgekozen. Ik was er ook helemaal weer stuk van toen hij mij niet meer nodig had. Maar aan de andere kant is het beter zo, ik dacht heel de dag alleen maar aan hem. Graag zou ik het aan jeroen willen vertellen maar wat doe ik iedereen aan? Mijn gezin is me heilig, mijn man verdient dit niet. Ik zal nooit mijn man kunnen bedriegen. Maar ik vraag me af, bedrieg ik hem nu al niet. Wat misschien heel raar is, ik zou nooit een relatie met hem willen, het is niet een type om mee samen te leven. Een vrij gevochten type is het. Het zijn vooral sexuele gevoelens. Ik zou zijn lichaam willen strelen, zijn mond willen zoenen, een oneindige heftige vrijpartij. In mijn dromen heb ik het al vaak gedaan....
Hij heeft nu een relatie, ik vind het heel moeilijk om hen samen te zien. Raar is dat toch. Ik denk ook dat deze gevoelens nooit meer overgaan. Ik heb ze al zo vaak weggestopt en steeds als een duvel uit een doos zijn ze er weer. Dan ben ik ook boos op mezelf, het kost me zoveel energie. Waarom is hij juist de broer van mijn man??? Het vreet me op.
Ik ben blij om het hier neer te kunnen zetten!Het lucht enigszin op.