familie

Ik heb al vanaf mijn 15e moedergevoelens. Zolang ik me kan herrinneren wilde ik maar 1 ding; moeder worden en wel van zoveel mogelijk kinderen. Het liefst 3 of 4.

Mijn man en ik hebben er uiteindelijk 2 jaar over gedaan om zwanger te worden. Ik zat tegen het depressieve aan toen het allemaal niet lukte dus ons geluk kon niet op toen we ontdekte dat ik zwanger was. Ik ben vorig jaar op 31 jarige leeftijd moeder geworden van een gezonde en erg makkelijke dochter.

Ik heb een zeer traumatische bevalling gehad en ben erg ziek geweest in mijn kraambed. Nu vind het het moederschap het einde, ik ben nog nooit zo gelukkig geweest maar ik durf niet meer voor een 2e te gaan door A. de bevalling en B. ik vind het loodzwaar! Ik ben veel alleen omdat mijn man veel werkt. Hij is om de dag 24 uur van huis en we hebben nog een grote hond. Ik werk zelf ook nog 24 uur en kan niet minder werken vanwege de hypotheek. Ik ben zo bang dat ik het niet aankan met 2 kinderen terwijl ik ook heel graag een 2e wil. Ik durf gewoon niet. Ik kan soms dagen huilen omdat ik het niet meer trek van vermoeidheid en mijn man zeurt de oren van mijn hoofd dat we voor een 2e moeten gaan omdat de 1e zo lang duurde. Ze is nu 15 maanden. Ik wil er minstens 3 jaar tussen hebben zitten omdat de oudste dan wat zelfstandiger is.

Ik durf dit niet tegen mijn man te zeggen want die vind dat ik me niet aan moet stellen. Ik wil ook zo graag een 2e kindje maar ik ben doodsbang!

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie JB, Op 02-01-2010 22:03

Allereerst denk ik dat je juist wel met je man moet praten. Zeg hem dat je er tegenopziet om de kinderen snel na elkaar te krijgen. Eerlijkheid is het allerbelangrijkste in een relatie! Als je per se kinderen wilt en je kan een koopwoning niet betalen dan zou je er voor kunnen kiezen om je woning te verkopen en te gaan huren. Dat is nu de voordeligste optie. Op de lange termijn zou een koopwoning waarschijnlijk wel gunstiger zijn, maar je moet keuzes maken; of een kind of een koophuis. Als je het niet trekt dan is het erg zielig voor jou en je kinderen! Bezint eer ge begint...

reactie Pipo, Op 02-01-2010 23:14

Ik snap niet wat het probleem is. Als jij geen behoefte hebt aan nog een kind, waarom zou je er dan nog één willen? Je bent de baas over je eigen leven. Dat is iets wat je nooit moet vergeten.

reactie Marlinde, Op 03-01-2010 01:20

Hallo beertje, Het is echt geen schande om het moederschap zwaar te vinden. Zeker niet als je ook werkt en de zorg voor het huishouden met vaste regelmaat alleen hebt. Ik kan met de hand op mijn hart zeggen dat elke moeder het weleens loodzwaar vindt en nee je bent niet gek dat je dat zo voelt. Ik kan me ook echt voorstellen dat je opziet tegen een tweede zwangerschap en bevalling. Het is namelijk ook niet even zomaar iets wat je makkelijk met twee vingers in je neus doet. Het is een forse ingreep in het leven van een vrouw en ja natuurlijk is het geweldig moeder te zijn en is het mooi en prachtig. Praat met je man. Vertel hem over je onzekerheden, over hoe zwaar je het soms vindt, dat je misschien wel bang bent het niet allemaal aan te kunnen. Als je het hem rustig en duidelijk kunt vertellen, kan hij misschien ook leren begrijpen hoe erg jij er tegenop ziet. Succes beertje!

reactie Anita.H, Op 03-01-2010 03:19

Of je er nu drie of tien jaar tussen laat; Kinderen hebben ongeacht leeftijd veel aandacht en tijd nodig. Wachten tot de oudste iets ouder is omdat je het anders niet kan bolwerken is de eerste stap naar verwaarlozing, hard gezegd. Ga eens na of jullie niet wat zuiniger kunnen leven zodat jij kan parttimen of stoppen met het werk. Een kleiner (huur?)huis, een financiëeel adviseur opzoeken of extra goed op de kleintjes letten? Maak je man duidelijk dat je vermoeid bent door de leefstijl die je nu hebt en graag een tweede wil, maar hij wel pioriteiten met je moet stellen. T'is of, of. Niet en, en. Zeg dat je op deze manier niet gelukkig kan blijven/worden.

reactie bibi, Op 03-01-2010 14:16

ik zou zeggen volg je eigen gevoel! je man hoeft het kindje niet te dragen en te baren. Ik snap je angsten, misschien is het eerst verstandig om daar eerst aan te werken. Maar luister alsjeblieft naar je eigen gevoel. En sta daarvoor! Want mijn ervaring is, als je zelf ergens volledig achterstaat. Kan je het allemaal beter aan :)

reactie Lisa, Op 03-01-2010 15:33

Het klinkt of je helemaal vast zit in hoe het nu gaat. Maar misschien moet er iets veranderen? Het is een keuze van je man om zoveel weg te zijn voor zijn werk, en jullie moeten veel werken om de hypotheek bij elkaar te krijgen. Maar je kunt niet alles tegelijk willen. Zeg tegen je man dat je dolgraag een tweede wilt maar niet in het leven dat jullie nu hebben. Of jullie gaan goedkoper wonen, en/of hij of jij gaat minder werken. Geef ook duidelijk aan dat je wat wilt wachten. Er moet ruimte worden gemaakt voor dit kind, zodat jij weet dat je ook dit kind kunt bieden wat het nodig heeft. Ik vind het zorgelijk dat je dit zo moeilijk kunt bespreken. Een relatie is er toch voor om samen met een goed gevoel dit soort beslissingen te nemen? Kom voor jezelf op!

reactie Schorpioen, Op 03-01-2010 16:13

Ga op je gevoel af! Als je het niet aan denkt te kunnen, zou ik er niet aan beginnen. Dan komt er strax zo'n druk op je relatie te staan dat je er alleen voor komt te staan en dat is nog zwaarder. Vertel eerlijk dat je graag nog even wil wachten, dat een huishouden en opvoeden van een kind al een fulltime baan is naast je andere baan. Hij heeft hier vast wel begrip voor!

reactie marieke, Op 03-01-2010 19:01

ALS JE DENKT dat het je niet lukt moet je er echt niet aan gaan beginnen het is wel degelijk veel zwaarder dan 1 kleine denk aan opnieuw om de 3 uur voeden 2 x luiers verschonen twee kids mee nemen ook als je de hond uitlaat etc etc met 1 ben je zo de deur uit met 2 duurt alles gewoon langer en als s nachts er 1 wakker is heb je sochtends de volgende ook alweer waarvoor je eten moet maken enz enz hoop dat je wat eraan hebt

reactie renate, Op 08-01-2010 15:07

het eerste wat belanrijk is.. is dat je met je man moet praten.. ik herken wel iets in je verhaal mijn man werkt ook veel.. en heb er toen met hem over gepraat.. nu doet hij veel meer moeite voor ons en is hij niet alleen met het werk bezig.. m'n zoontje is nu 2 en nu pas heb ik echt het gevoel dat er wel een 2e mag komen.. ik ben er zelf nu ook meer aan toe.. dus mijn advies is.. ga eerst praten en denk pas aan een 2e kindje als je er echt aan toe bent!

Site built by B-nuts