familie

Ik heb een heel erg raar probleem en ik verwacht dan ook erg veel onbegrip. Ik ben doodsbenauwd voor mijn eigen zus! Ik ben 16 en zij is 19, we wonen beide nog thuis. Ze is mooier, slimmer, socialer, leuker, sportiever, populairder, humoristischer, spontaner etc dan mij. Iedereen mag haar zo graag en vind haar helemaal het einde! Ik ben daar vaak jaloers op, maar ik weet wel beter...

Ik heb bijna nog nooit normaal met haar kunnen praten de laatste jaren, we eindigen altijd in fikse ruzie en vaak slaat ze me daar ook nog bij. Dat maakt me nog niet zo uit... maar haar opmerkingen kwetsen mij zo erg en maken mij zo onzeker. Op alles wat ik doe of zeg pakt ze mijn zwakke punt om zo een rake opmerking te kunnen maken die mij zeker weten kwetst. Ik doe vaak zo hard mijn best om \'normaal\' over te komen bij haar.. maar alles wat ik doe is gewoon fout. Al doe ik zo mijn best, het is nooit goed genoeg,... Ze maakt me bij iedereen belachelijk en soms verzint ze zelfs dingen.

Vroeger kon ik het nog redelijk vinden met mijn zus... tot na mijn moeders dood. Die eeuwige ruzie beinvloed ook mijn leven, ik durf bepaalde dingen gewoon niet meer als zij in huis is. Dit is vooral begonnen toen ze mij half betrapte toen ik mijn eten uitbraakte in een periode dat ik boulimia had. Maar ik durf nu gewoon niet eens meer te poepen, omdat ik bang ben dat ze iets ruikt en ik mag haar niet hinderen, ik ben namelijk al zo\'n grote last voor haar. Ik durf alleen nog maar muziek te draaien die zij leuk vind, want over de muziek die ik leuk vind maakt zij zulke kwetsende opmerkingen. Ik durf ook geen kleding meer te dragen waar zij commentaar op kan hebben, dus draag ik kleding vooral naar haar smaak. Maar dat is ook weer niet goed, want dan zegt ze dat ik haar na aap.

Als ik aan mijn vader vertel dat ze zo tegen me doet gelooft hij me niet, hij kiest altijd haar kant want zij is gewoon zo geweldig. Maar niemand weet dat ik bang voor haar ben, hoe ze tegen mij doet en dat ik elke avond huilend op mijn kamer zit. Ik voel me zo\'n aansteller maar ik kan het niet helpen dat ik me zo ontzettend eenzaam voel. Nu ik dit net overlas lijkt het ook echt alsof ik me aanstel... maarja ik kan het gewoon niet uitleggen. Wat moet ik doen?

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie K, Op 15-05-2010 22:45

Als ik dit zo lees denk ik dat je teveel je best doet om bij je zus in de smaak te vallen door de kleding te dragen die zij mooi vind en naar de muziek te luisteren die zij luisterd dat het juist averechts werkt. Gewoon de muziek luisteren die jij mooi vind en je kleden hoe je dat zelf wilt. Je moet niet zoveel rekening houden met haar en ook gewoon aan jezelf denken je laat je leven toch niet bepalen door je zus. Als ze je bijvoorbeeld uitscheld of een opmerking maakt die je kwetst gewoon negeren en je er niks van aantrekken. Want ook al lijkt ze nog zo perfect in jou ogen iedereen heeft wel mindere kanten ook je zus. En kun je er niet met je zus over praten? Want ik denk dat ze best zal schrikken als ze hoort dat je "bang" voor haar bent want persoonlijk zou ik daar erg van schrikken als iemand dat tegen mij zou zeggen. En wss veranderd ze dan ook wel haar gedragd tegenover jou. Nou ik hoop dat je wat aan mn commentaar hebt :) En veel sterkte ermee verder. En nee ik vind trouwens niet dat je je aanstelt want het klinkt alsof je er heel erg mee zit.

reactie haarbandje, Op 16-05-2010 07:24

Zoek eigen woon ruimte vertrek voorlopig laat zien dat het je teveel is aan je vader hij moet je serieus nemen je hebt iet al zo moeilijk dit kan je er niet bij hebben ga anders naar bureau jeugdzorg doe daar je verhaal. hoop dat je gauw terecht kan en hoop dat je het eten beperkt kan houden je moet in je zelf geloven dat jij ook een mooie persoonlijkheid hebt die eetstoornis die is gekomen door jouw zus. je bent bang word onzeker en wat troost bied is eten. achteraf spijt ondanks iet wel lekker was maar bang om commentaar te krijgen van die duivelse zus. meid ik gun iedereen een fijn leven maar je moet zelf de kracht vinden om voorje zelf op te komen! liefs

reactie hamster, Op 16-05-2010 15:00

jij stelt je helemaal niet aan, laat haar niet ook nog bepalen wat je denkt. ik weet hoe dat voelt, heb dat met een vier jaar ouder nichtje gehad, jaren lang. maar nu ben ik er helemaal klaar mee, doe mijn best niet meer, bel haar niet eens meer als ze jarig is, heb mijn altijd helpende hand eindelijk teruggetrokken en nu weet ze niet hoe ze het heeft. laat je zus in haar sop gaarkoken, negeer haar, over een paar jaar ben je het huis uit en kun je het haar betaald zetten. wees nog even dapper en houd vol, geloof me, jouw tijd komt eraan, dat soort mensen valt uiteindelijk door de mand, is met mijn nichtje ook gebeurd. naar mate ze ouder wordt, zien steeds meer mensen om ons heen hoe ze werkelijk is. ze is door de mand gevallen bij zoveel mensen. datzalfde zal je zus gebeuren, daar kun jij straks van genieten, het is gewoon nog even volhouden. heel veel sterkte, laat je niet in een hoek drukken, je kunt haar met gemak aan, je bent alleen te lief. kom voor jezelf op, ze heeft het recht niet je zo te behandelen, besef dat alsjeblieft.

reactie F.G., Op 29-05-2010 04:32

Je schrijft : "ze zegt dingen tegen mij als dat ik nutteloos ben in het leven, dat ik niets waard ben, dat ze wou dat ik nooit geboren was etc." En hoe ik dat herken ! (ik heb al eerder een reaktie geschreven). Precies hetzelfde als mijn oudere broer vroeger. Bij mij werd er nog aan toegevoegd dat types zoals ik nooit ouder werden dan 20 jaar. En ik was ervan overtuigd dat ik dus jong zou sterven. Ik leef nog steeds, hoor. Maar ik ben wel op m'n 18e weggelopen met het idee dat ik in de goot zou eindigen en sterven. Dat was niet normaal om zo te denken. Maar ik was zo gehersenspoeld door dat getreiter thuis dat ik niet normaal meer kon denken of naar de toekomst kon kijken op een positieve manier. Zorg ervoor dat je niet dezelfde weg op gaat als ik toendertijd ! Hou je niet in. Koop een boxe-bal of hang een kussen op, teken d'r gezicht erop en sla d'r helemaal in elkaar. En als ze echt weer een rotopmerking plaatst, verdedig je en geef d'r desnoods een dreun voor d'r bek. En als je vader dan nog aan haar kant staat.... Tja, dan zoek je een andere oplossing. Is er geen tante, oom, oma, opa, vriend, vriendin, die je opvangen en waar je tijdelijk kunt gaaan wonen ? Laat je niet de grond intrappen ! Zij (en je vader !) is de zielepoot in dit verhaal. Want ze is dus duidelijk gewoon jaloers op je. Je bent waarscijnlijk nog te jong om zelfstandig te leven, maar zoek een oplossing ! Wees het lastige kind en trek aan elke alarmbel die je kunt vinden. (familie, school, jeugdzorg etc). Die stempel van lastig kind heb je toch al. Maak daar gebruik van. Succes gewenst. En geloof me echt. Jij komt straks veel beter uit de bus als je zus. Misschien niet in 'maatschappelijk' opzicht (status), of misschien wel, maar zeker qua persoonlijkheid en geluk.

reactie F.G., Op 17-05-2010 01:03

Tja meisje, je bent de tweede. En je zus heeft de machtspositie als eerste. Daar verander je niets aan. In de ogen van je vader nu, en waarschijnlijk ook je moeder vroeger, was alle hoop gevestigd op je zus, en als tweede zul je altijd op de tweede positie staan. Jammer dat je zus daar misbruik van maakt, en zich niet echt als een oudere en verstandige zus gedraagt. Ik ben vroeger ook als tweede kind helemaal de grond in getrapt door een oudere broer. Nu ben ik ouder en hoewel het rot-gevoel altijd een beetje blijft hangen, weet ik nu ook dat juist door die 'minderwaardige gezinspositie' ik in staat ben geweest om een eigen weg te volgen. In tegendeel tot mijn broer, die nog steeds de aandacht trekt en uiteraard krijgt van mijn ouders. En ik lach daarom en heb dat helemaal niet meer nodig. Dus een tweede positie geeft veel meer vrijheid later. Wacht maar af ! Jij zult waarschijnlijk de eerste zijn die uit huis gaat, jij bent de eerste die zelfstandig functioneert en die een echt eigen weg gaat volgen. Voor de wereld buitenshuis ben je echt geen onderdeurtje, hou dat goed in gedachten ! En nu ? Gewoon poepen met de deur open en die zus van je eens een flinke dreun op d'r bek geven !

reactie Claire, Op 24-05-2010 20:20

Ik ben zo bang, dat als ik tegen haar werk.. dan maakt ze altijd zulke kwetsbare opmerkingen. Ik ben al onzeker, en ze zegt dingen tegen mij als dat ik nutteloos ben in het leven, dat ik niets waard ben, dat ze wou dat ik nooit geboren was etc. Ik ben zo bang dat ze dan nog meer van zulke opmerkingen maakt. En meestal denk ik ook echt dat het wel mijn schuld is, want iedereen staat altijd achter haar. Ze verzint gewoon dingen over mij die niet waar zijn, en iedereen gelooft haar. Ik hou me altijd in. Maar ik ben soms bang dat ik haar echt een keer wat aan doe. Als er bijvoorbeeld een fles wijn op tafel staat, heb ik de neiging om hem heel hard kapot te slaan op haar hoofd. Ik heb de neiging om haar gewoon te steken met een mes. Ik voel me soms zo'n... psychopaat. Wel heel erg bedankt voor jullie reacties! Ik ben blij dat er mensen zijn die het wél met me eens zijn.

reactie naam, Op 29-06-2010 01:40

hey, heeft je zus hyves? ik ben een 16 jarige jongen die zich hier loopt te vervelen, maar je verhaal is wel fockd op!:P als ze hyves heeft ga ik haar muziek, kleding, en nog meer afkraken!:P xx

reactie Claire, Op 28-09-2010 18:50

Bah, ik kan er niet meer tegen... ik word bijna een kopie van haar. Ik heb geen privacy meer, alles in mijn kamer word bekeken, kan niets meer voor mezelf houden. Ze probeert mijn vader een verkeerd beeld te geven over mij, ze probeert me 'op te voeden'. Ik heb bijna een vriendje, maar ik durf gewoon geen relatie meer te hebben omdat ik bang ben voor het oordeel van mn zus. Help me....

Site built by B-nuts