Gesloten=veilig
Geschreven door Bella , Op 19-05-2010 20:56
Hoi, waar zal ik beginnen, naja ik studer in de welzijn sector we hebben vaak slb gesprekken met onze mentoren. naja een pop gesprek we begonnen te praten enz op een gegeve moment kwamen we aan bij het reflecteren enzo ze vroeg iets en zei je bent zo gesloten maar tegelijke tijd zo aanwezig. ik vond het eng ik werd bang ik vond het niet leuk dat ze het wist niemand mag het weten niemand mag weten wat ik binnen in heb, ik voelde me zwak ik voelde me zo kut. ik wist dat ik dingen binnen in liet maar niet zo erg zodra iemand in de buurt komt kan ik mezelf niet tegen houden de tranen schieten vol ik voel me blootgesteld dat vind ik niet fijn. ik heb bijna alles aan haar verteld waarom ik zo ben geworden ik voelde me opgelucht maar naderhand voelde het niet goed of ik iemand ze grotste geheim had verteld of niemand het mog weten . wat ik verborg hoe ongelukig ik ben hoe ik me werkelijk voel achter dat drukje meisje die altijd strek aanwezig is. het lijkt wel of ik iets slechts heb gedaan. ik weet dat ik hulp nodig heb omdat ik zo niet ver kan komen ik moet het achter me laten maar ik kan het niet. ik voel me zo veilig maar als ik het blootstel als ze weten dat ik zo gesloten ben wil ik weg weg rennen liefst waar ik alleen kan zijn weg van alles weg van iedereen,mijn masker mag nie ondekt worden door anderen. ik moet sterk zijn maar ik wil niet meer sterk zijn ik wil me zelf laten valleen maar wie zal me vangen ? niemand!