familie

Ik heb een broertje en een zusje, van 11 en 8 jaar. Mijn broertje heeft een vorm van autisme, en daar heb ik het nogal moeilijk mee. Mijn ouders krijgen hem niet onder controle. Het ergste is het avondeten. Hij lust bijna niets, en weegt inmiddels evenveel als mijn zusje. (al is die wel aan de zware kant) Ik vind het heel erg om te zien dat hij niets eet, en dat niet alleen. Hij wordt ontzettend kwaad en aggressief als hij iets niet lekker vind. Dan gaat hij onder de tafel zitten, legt zijn bord ondersteboven, gooit alles terug in de pan, gaat zich verstoppen zodat mijn ouders hem kunnen gaan halen... Er is dan dus totaal geen aandacht meer voor mij en mijn zusje. Het gaat altijd over M, en nooit over mij of T. Hij dus PDD-NOS, in combinatie met ADHD. Daar heeft hij wel medicijnen voor. Maar het avondeten loopt altijd uit op een drama, en met mijn ouders valt niet te praten, want die doen dan een beroep op mijn verantwoordelijkheid. Dat eindigt altijd in 'ja, maar je snapt toch wel dat..' of 'ja, maar hij kan er ook niets aan doen' of 'ja, maar wij vinden het ook heel moeilijk.' EN IK DAN? Ik zie het zo niet meer zitten, en wil heel graag een oplossing...

Geschreven door: JustAGirl

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie JustAGirl, Op 19-01-2008 12:04

Heel erg bedankt allemaal!

reactie Shadowdancer, Op 23-12-2007 18:15

Hoi, Er bestaat een website voor mensen die broer of zus zijn van gehandicapte (lichamelijk, geestelijk, psychisch) kinderen. http://www.brusjes.nl/ Ik hoop dat je daar wat informatie kunt vinden. Je zult daar in elk geval je verhaal kwijt kunnen, en hopelijk ook (h)erkenning vinden. Misschien dat mensen je daar tips kunnen geven hoe je met de situatie om kunt gaan. Het is een rot-positie waar je je in bevindt en ik benijd je niet. Veel sterkte, Shadowdancer

reactie J., Op 02-01-2008 15:35

In Belgie draait de film Ben X, dat gaat over een jongen die autistisch is. Zeer aangrijpend!

reactie Gast, Op 05-01-2008 10:27

Ik snap dat jij ook aandacht wil van jouw ouders maar ze kunnen er ook niet veel aan doen dat hun zoontje autisme heeft...

reactie Someone, Op 08-12-2008 13:38

Ik heb 2 broertjes en zusjes en een daarvan heeft ook een vorm van autisme. Hij is een asperger en heeft dat samen met hyperventilatie. Als hem iets te veel wordt dan kan hij helemaal dichtklappen en gaan hyperventilleren. Dit vergt ook veel aandacht en energie van mijn ouders. Daardoor ging het ook steeds minder goed thuis als familie. Ik denk (dat is wat ik heb gedaan) wat het beste is wat je kan doen is gewoon eerlijk tegen je ouders zeggen dat je gewoon aandacht wilt. Het klinkt heel kinderachtig maar iedereen heeft aandacht nodig. Ik heb dat toen tegen mn ouders gezegt en de bal bij hun neergelegd. Het gevolg daarvan is dat zij het beseffen en doorhebben, en toen heb ik met mijn vader een reis naar lapland gemaakt van een paar dagen. We hebben geslapen in een ijshotel en gesnowscooterd en hondenslees etc. Het was echt geweldig en ik denk dat het ook geholpen heeft. want ze beseffen het nu wel en weten nu dat ze ook meer rekening met jouw moeten houden. dus gewoon eerlijk zijn. Succes liefs.

reactie anoniem, Op 07-04-2014 17:43

ik begrijp dat het niet altijd fijn is om zo n broertje te hebben maar hij heeft het er ook niet gemakkelijk mee dat je dat wel even weet

Site built by B-nuts