Geheimen
Familie
Gevangen in zwangerschapsverdriet
Ik ben zwanger. Ik ben er helemaal niet blij mee. Toen ik erachter kwam heb ik meteen een afspraak gemaakt bij een abortuskliniek die ik later heb afgebeld. Ik kan het niet aan mezelf verantwoorden het weg te laten halen.
Om me heen willen al mijn vriendinnen zwanger worden, 4 proberen het met IVF en andere ellende. En ik? 1 klein foutje en kabam, meteen raak. Ik heb een vriend waarmee ik al jaren een relatie heb, wij hebben al kinderen, ik kreeg ze jong. Maar ik wil niet meer. Ik wil niet zwanger zijn, ik wil geen bevalling meer meemaken, ik wil niet alle stomme babylectuur lezen over krampjes en voeding en borstkompressen. Ik was er 10 jaar geleden al klaar mee en nu moet het weer?
Mijn vriend is heel gelukkig en vindt het 1 groot wonder dat ons dit nog is gegund. Onze beleving kan niet verder uit ekaar liggen. Ik denk er wel eens aan om toch een abortus te doen en te zeggen dat het een miskraam was. Ik ben gelukkig met de kinderen die we hebben. Ik wil helemaal niet dat er iets verandert. Ik wil gewoon niet zwanger zijn en ik weet niet met wie ik er over kan praten en wie me kan helpen. Deze zwangerschap is voor mij een gevangenis van verdriet.