Verdriet
Geschreven door meisje, Op 31-07-2011 13:50
vroeger een jaar of 15 geleden werd ik regelmatig door mijn verwekker geslagen geschopt en uitgescholden. ik heb eens mijn enkel gebroken toen hij er zo hard aan trok toen ik de trap oprende mijn ribben gekneust bloedneuzen en ga zo maar verder.op mijn 15de ben ik het huis uitgevlucht mijn ouders waren toen al gescheiden maar ik had veel verdriet. ik heb toen 7 jaar geen contact gehad met mijn moeder en mijn zussen.met hulp van maatschappelijk werk heb ik later alsnog aangifte gedaan tegen mijn verwekker.dat was raar want mijn verwekker heeft een hele hoge positie bij de politie ik moest dus als ware aangifte doen tegen hun baas. het bleek dat in de afgelopen jaren ook mijn moeder en allebei mijn zussen aangifte hebben gedaan van mishandeling en aanrandingen e.d allemaal apart van elkaar allemaal afgezonderd zonder dat iemand dit wist. we zijn nu 15 jaar verder en er is nog nooit iets tegen gedaan. een lieve agent wist mij te vertellen dat hij niet verwachtte dat hier iets mee gedaan werd omdat het een politie met hoge functie betrof. dit doet mij mijn zussen en mijn moeder nog steeds veel verdriet. mijn verwekker heb ik al jaren niet gezien of gesproken op grote festijnen of gebeurtenissen ben ik bang hem misschien wel tegen te komen.inmiddels ben ik getrouwd heb kinderen en ben gelukkig eveneens als mijn moeder en zussen. maar ik ben bang dat ik op een dag de verkeerde keus maak als ik hem ooit zie weet ik dat ik hem kapot zal schieten deze gedachten gaan ook na al die jaren nog steeds niet uit mijn hoofd. ik hoop dat ik hem ooit tegen kom.en als het dan misschien te laat ik zal ik dansen op zijn graf en zijn begrafenis verstoren.ik weet dat hij dan groots en met politie stoeten begraven zal worden net als zijn huwelijk met mijn moeder toen ik wil er dan bij zijn en ga dan alleen maar heel hard lachen. dit gaat nooit meer uit mijn hoofd