familie

Hallo,

Ten einde raad schrijf ik mijn geheim op deze site omdat ik ondersteuning wijsheid of raad zoek.
Toen mijn zus en ik nog jong waren stoeiden we regelmatig, onschuldige dingen als kussengevechten en dat soort dingen. Op een dag kreeg ik onder het stoeien een erectie en merkte dat als ik die tegen mijn zusje aanwreef dat lekker voelde. Ik wreef zolang totdat ik klaarkwam. Ik wist niet wat me overkwam, ik wist niet wat het was maar het was het beste wat ik ooit gevoeld had. Ik was twaalf en zij tien.
Zonder te beseffen wat dit allemaal betekende stoeiden we vaker tot ik mijn hoogtepunt bekeikte.
Na verloop van jaren zijn deze stoeipartijtjes uitgelopen ik vrijpartijtjes, doktertje spelen enzo. Het was iets wat mijn zus en ik deden. Iets geheim, dat wisten we beide. Het was spannend, lekker en vertouwd. Dat vonden we allebei denk ik. We zijn hier mee doorgegaan tot mijn zeventiende zonder dat iemand ervan af wist. Uiteindelijk zijn we ook echt met elkaar naar bed gegaan.
Toen ik achtien was ben ik het huis uitgegaan en is er nooit meer iets gebeurt. Met mijn zus heb ik altijd een goede relatie gehad en heb ik nog steeds. Enkele jaren geleden is het echter bij mij gaan malen en kwamen er enorme schuldgevoelens bij me naar boven. Dit probeerde ik te onderdrukken door alcohol en wiet. Toendertijd ben ik naar een psycholoog geweest en heb alles verteld. Ik heb mijn zus een brief geschreven en we hebben over dit onderwerp veel briefcontact gehad en heb zo dingen een plekje kunnen geven. 4 jaar lang was het rustig tot afgelopen jaar.
Mijn zus heeft haar mbo opleiding afgerond,( hoewel ze veel meer in haar mars heeft) en loopt in mijn ogen vast. Ik loop ook vast in het leven.
Ik heb een hele lieve vriendin waar ik mee samenwoon maar zij weet niets van onze geschiedenis, onze ouders ook niet.
Ik voel me erg depressief omdat ik mezelf beschuldig van het feit dat mijn zus weinig zelfvertwouwen heeft op het gebied van werk en geen relatie staande weet te houden of aan durft te gaan vanwege deze geschiedenis. Het schuldgevoel vreet me op van binnen en is als een brandmerk op mijn ziel. Onze ouders begrijpen ook niet waarom wij er zo weinig van bakken in het leven. We hebben lieve, zorgzame ouders die alles voor ons over hebben en er altijd zijn,net als mijn vriendin. Toch weten zij allemaal de werkelijke oorzaak van mijn depressie en gedrag niet omdat ik het niet durf of kan vertellen. Ik ben bang om iedereen zoveel verdriet te doen. Om mijn vriendin en familie kwijt te raken Ik ben bang dat alles kapot gaat.
Met dit geheim kan ik echter niet meer leven en wil eigenlijk open kaart spelen maar ik durf niet en ik wil het ook niet. Ik kan het bij niemand kwijt. Ik ben ten einde raad

Geschreven door: joep

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Ed anoniem, Op 26-02-2008 11:34

Beste Joep, Het is een onnatuurlijke periode geweest in jullie jeugd. Toen jullie volwassen waren en daarmee ook beter wisten wat goed en fout was, zijn jullie ermee gestopt. Hoewel het niet natuurlijk is, kan en mag je jezelf of je zus geen verwijten maken. Je heb haar niet gedwongen en dus valt jou ook niets te verwijten. In de beginperiode wisten jullie niet beter en toen jullie wel beter wisten voelde het al vertrouwd en veilig. Grote genegenheid ten opzichte van elkaar zie je vaker bij broer en zus, hoewel dat zelden uitmond in een sexrelatie. Praat eens met je zus erover en stel voor om het in ieder geval je ouders te vertellen. Ik kan niet inschatten hoe je relatie is met je huidige vriendin, maar als het echt vaste vormen aanneemt, zal ik het haar ook vertellen. Probeer samen met je zus er veel over te praten en uit te vinden hoe zij zich eronder voelt. Dit is jullie verleden, iets waar je niet mee te koop loopt, maar ook niet iets om je ervoor te schamen. Fixeer je nu op de toekomst. Geef dit een plaats, dit is gebeurd en het verleden kan je niet veranderen. Wel je huidige situatie. Komen jullie er beide niet uit, bezoek dan samen eens een psycholoog. Ik weet niet of je hier wat aan heb, maar ik wens je veel sterkte.

reactie One day in your life, Op 26-02-2008 19:15

Hoi joep, Het is inderdaad moeilijk om dingen uit dejeugd te verwerken je hebt echt mensen nodig die je goed vertrouwt om je verhaal kwijt te raken zodat je de situatie kan accepteren en verder kan gaan met je leven . Je was nog jong je wist niet veel ook al was je 18 dan nog ben je niet altijd bewust mee bezig ,het was gewoon een situatie dat uit de hand liep en jij was te jong om te beseffen dt dat ldat een slechte effect op je latere leeftijd kan hebben ,jij was niet schuldig dus accepteer de situatie en denk aan je toekomst. Ik heb ook veel nare dingen in mijn jeugd meegemaakt was vaker betast door bekenden zoals bueren en vrienden maar gelukkig zie ik die mensen niet meer ze waren ook klein wisten ze veel en ik ook niet ik heb er verder met niemand over gepraat vind ik ok niet nodig want ik heb het geaccepteerd en een plekje gegeven en verder gegaan met mijn leven terwijl die herinneringen nooit verloren gaan helaas. succes.

reactie marietje, Op 28-02-2008 15:35

Wat vreselijk dat iets, wat jullie zelf destijds als fijn en vetrouwd hebben ervaren zich nu zo tegen je keert. Ik snap alleen niet dat je het nu, zoveel jaren later, als iets fouts bent gaan zien. Als ik terug kijk in mijn jeugd zijn er ook heel veel dingen geweest die niet hoorden. Zo gingen wij als kleuters/jonge schoolkinderen met elkaar spelen. Ik (meisje) speelde meestal met een aantal jongetjes en dan gingen we "kontje kijken" De kleren gingen uit en we bekeken en betasten elkaar. Ik vond dat vreselijk interessant. Want die jongens hadden iets wat ik niet had. Ook heb ik meegemaakt dat een pedofiel meer van mij wilde dan dat ik normaal vond. Dit heb ik toen aan mijn ouders verteld. Wat ik weer niet vertelde is dat tijdens een vakantiebaantje een van de jongens, als hij de kans zag mij apparte te hebben mij betastte (aanrandde). Ik wilde mijn werk niet kwijt, dus ik zweeg erover. Zo zijn er nog een aantal voorvallen geweest. Je leert ervan en wordt er wijzer door. Wat jij en je zus hebben gehad vind ik eigenlijk heel bijzonder. Jullie verhouding is nog steeds goed begrijp ik. Dat zij in haar leven niet dat bereikt wat jij vind dat ze zou kunnen, kan ook aan heel andere dingen liggen. Wat toen was was toen. Ik zou dit niet met ouders of vriendin bespreken. Misschien wel met zus en b.v. een psycholoog. Geef het een plekje, maar ga er anderen niet mee belasten.

reactie Bloem38, Op 03-03-2008 21:39

Besef je dat iets uit het verleden, waar je geen enkele invloed meer op hebt, nu je leven verpest? Gebeurd is gebeurd, het is nu aan jou en je zus hoe je er mee omgaat, veranderen kan niet. Zoals hier boven ook wordt geschreven hoeft de ontwikkeling van jouw zus niet door jullie spel te komen. Jij hebt je zus nooit bewust willen bezeren, straf jezelf dan nu niet zo!!! Het gebeurde uit liefde, niet uit dwang. Met iemand hierboven ben ik het eens ... belast er geen anderen mee. Ook zij kunnen het niet meer veranderen. JIJ moet er (met je zus) mee om leren gaan. Een streep eronder. Het is gebeurd klaar. En ja, zo makkelijk is het!!! Het heeft jullie gemaakt tot wie jullie nu zijn, met goede kanten en slechte kanten. Net zoals bij iedereen. Zoek geen psychiater maar meer een coach/counsellor. Die geeft je handvatten om er mee om te gaan ipv te gaan spitten in het verleden. Kom op en kies voor het leven en de toekomst ipv het verleden. Knuf Bloem

reactie anoniempje25, Op 05-03-2008 14:30

Hoi lieve joep, Ik ben 25 jaar, en echt dit is heel normaal. Ok op je 17e sex hebben is niet wat veel voorkomt. MAAR jij deed ht niet om de sex, maar om hetgevoel dat je er vroeger bij kreeg. En je doet het nu toch niet meer?Dus het is ook verleden tijd, en je zus wou het toch zelf ook? Het was geen verkrachting ofso, dan is het een heel ander verhaal. Laat het verleden rusten. Ik heb zo iets dergelijks meegemaakt. Mijn zusje en mijn broer. we waren 10-12 jaar ofso. Mijn broer dacht huh hoe werkt zo iets(piemeltje in plassertje doen haha) ik wou het niet, mijn zusje wou het wel proberen ik ging ondertussen met mezelf bezig, (schuren over de grond :S) wist ik veel wat het was!!! En mijn zusje ging op mijn broer zitten en probeerde ze zijn piemeltje naar binnen te doen, maar dat lukte niet. toen zijn ze gestopt. We hebben het later wel aan mn moeder vertelt. Mn zusje schaamt zich heeeel erg. Ik niet. We waren zoooo jong, echt we wisten mijn god niet wat het was. Hij had niet eens een erectie :grin .. Nee je moet je er niet schuldig om voelen. En praaterover met je zus en je moeder. het helpt echt! Alles komt goed echt ! Dikke knuffel, Anoniempje

reactie Man X, Op 09-12-2008 21:47

Beste Joep, Advies kan ik jou niet geven, maar kan alleen zeggen dat een identiek geval zich in mijn schoonfamilie heeft afgespeeld. Het grote verschil is, dat de broer en zus geen goede verstandhouding meer hebben, terwijl dit gelukkig tussen jou en jouw zus wel het geval is. Meer als dertig jaar geleden had de zus van mijn vrouw regelmatig seksueel contact met haar broer. Het hele gezin verwonderde zich waarom er op een gegeven moment hevige ruzie tussen deze beiden ontstond. Veertien jaar geleden nam mijn schoonzus me in vertrouwen en vertelde, dat zij haar broer aangezet had tot seks. Zij was de initiatiefneemster. Haar broer gaf gedurende lange tijd gehoor aan haar verlangens en penetreerde haar regelmatig zonder condoom. Zij verbood hem om een condoom te gebruiken. Zonder condoom vond ze de seks lekkerder. Zij was niet op de pil. Achteraf een zeer onverantwoord gedrag, maar gelukkig is ze niet zwanger geworden. De broer werd op den duur zeer angstig, dat zijn zus van hem in verwachting zou geraken. Hij kreeg plotseling een dwangneurose (voortdurend handen wassen). Hij werd door een psychiater behandeld. Veertien jaar geleden heeft mijn schoonzus alles tegen mij opgebiecht. Zij kon niet meer met dit geheim alleen verder leven. Doch haar man weet tot nu toe nog steeds niets van de zus-broer incest. Zij schaamt zich enorm om dit tegen haar man te vertellen, daar zij de initiatiefneemster van de incest was. Mijn vrouw heb ik het geheim verteld. Zij vindt het vervelend, maar is er niet van overstuur. Deze hele zaak is echter een belasting voor mij! Dus Joep, jij bent niet de enige die in een dergelijke situatie verkeert.

Site built by B-nuts