Wens naar een gevecht
Geschreven door Merel, Op 10-03-2013 11:24
Op zich kan mijn vader soms wel aardig zijn. Maar elke keer als het even slecht is gegaan tussen mijn moeder en hem en het dan eindelijk weer goed is, gedraagt hij zich als een echte eikel. Hij wordt om zo goed als letterlijk alles boos over wat ik doe.
Gister heeft ie een half uur tegen me lopen schreeuwen en schelden over het feit dat ik in de keuken lunch voor mezelf was maken toen hij wou lunchen met mijn ma. Op zo'n moment haalt hij er ook nog van alles bij om elke zin die nergens op slaat te versterken.
Ik stond echt verbijsterd. Ik snapte echt maar dan ook echt niet wat ik verkeerd had gedaan. Ik stond gewoon in de keuken..
Uiteindelijk nam mijn ma het voor mij op, omdat hij echt niet normaal gedrag toonde, toen kregen zij ruzie --> Toen werd hij nog bozer op mij, omdat volgens hem hij nu ruzie met mijn ma had door mij --> Nog ergere ruzie hij met mijn ma --> uiteindelijk is mijn ma ook boos op mij omdat hun ruzie begon met het opnemen voor mij en als ik gewoon niet in de keuken stond die hele ruzie er zogenaamd nooit geweest was.
Ik weet niet wat er in zijn hoofd afspeelt maar echt alle stress of andere dingen die niet leuk zijn in zijn leven reageert hij af op mij. En ik word nu echt gek in me hoofd. Stel je hebt gewoon strenge ouders, dan kunnen bepaalde regels wel stom zijn maar je weet het wel en je kan je er op aanpassen. Maar de manieren en momenten dat hij boos wordt is de echte fout van mij, de fout dat ik thuis woon ( notitie, ik ben 18 jaar).
Vaak probeerde ik het allemaal maar door de vingers te zien, alles wat ie zegt doet pijn maarja het blijft mijn vader en '' hij meent het vast niet joh''. Maar nu heb ik er echt een beetje genoeg van. Ik voel woede die ik niet wil voelen en ik wil hem zo graag gewoon slaan. Ik wil schelden. Ik wil echt heeel erg graag zijn ballen eraf hakken om het heel erg grof te zeggen.
Doe ik niet. Maar zo voel ik me nu wel. Verdrietig en woedend.
in 48 uur is hij al 6 keer niet eens boos geweest maar gewoon plotseling schreeuwen en verwijten maken, zelfs waar mijn vrienden bij zaten! Die voelden zich zo ongemakkelijk dat ze zijn weg gegaan. En met vrienden bedoel ik eigenlijk twee verschillende vrienden op een andere tijd, binnen deze 48 uur.
Mijn echt grote geheim hierdoor is:
In het echte leven [ dit speelt zich trouwens nu al langer dan 48 uur op] doe ik normaal, rustig, laat ik het een beetje langs me heen gaan. Maar in mijn gedachten heb ik echt zin om het gevecht aan te gaan met mijn pa, lampen door de woonkamer te smijten [niet naar hem toe maar gewoon dingen kapot maken] en ik wil hem momenteel mijn vader niet meer noemen.