Geschreven door Nie, Op 20-04-2014 18:40
Papa sloeg mama tot mijn 12e.
Daarna werden ze allebei ziek: diabetes en een hartinfarct.
Op mijn 6e vingerde mijn broer mij en nog meer.
Dit stopte op mijn 12e omdat ik dreigde hem aan te geven.
Van mijn andere broer mocht ik het huis van mijn ouders niet in.
Hele dagen heb ik tot mijn 18e op straat rondgezworven.
Papa spaarde al het geld op dat we van de staat kregen, we hadden bijna geen eten.
Papa werd op mijn 15e gearresteerd vanwege huiselijk geweld. Het geld werd op zijn lichaam aangetroffen. De uitkering stopt voor vier jaar.
Mijn eindexamenjaar was een ramp. Er dreigde een huisuitzetting en ik werd ziek.
Het eerste collegejaar was een ramp, ik werd bedreigd door mijn broer en we waren dakloos.
Lucky girl, 18 jaar en het geluk om geneeskunde te studeren.
Geneeskunde was niet mijn keus, het was een verplichting om de familie-eer hoog te houden.
En nu loop ik alleen op straat rond, zonder familie want ik woon op kamers. En wat moet ik de rest van mijn leven. Ik word over 3 maanden 19, maar ik ben levensmoe. Ik heb alles wat deze wereld me te bieden heeft al meegemaakt. Het voedsel blijft in mijn keel hangen.
Maar... Hoofd recht, diep adem halen, studeer en zwijg.
reactie marco, Op 24-04-2014 13:39
Hee...ik moest je verhaal 2x lezen
Wat kan ik zeggen..? Ik voel met je mee ? Natuurlijk doe ik dat ! het is niet te bevatten wat je doorgemaakt hebt en hoe sterk je eigenlijk wel niet bent.
De wereld is wel wat groter gelukkig maar ik zal me niet verzuipen in lopsommingen hoe mooi de wereld kan zijn want ik weet dat dat niet zo is.
Hoe kan ik je helpen !?!??!
Ik ben een gewone vent maar ik vind het zo shit voor je