familie

En dan ben ik nog een gelukkig getrouwde moeder, eentje van drie mooie en gezonde kinderen die regelmatig het bloed onder mijn nagels uithalen. Kinderen waar heel mijn leven om draait en alles op afgestemd moet worden. Wat verlang ik vaak terug naar het kinderloze leven, gewoon eten wanneer je zin hebt, gewoon relaxed op vakantie gaan, gewoon stilte in huis, gewoon savonds na het werk op de bank ploffen.... Helaas, dat leven is grotendeels voorbij..... Mijn leven bestaat nu uit wakker worden door de kinderen, gelijk kabaal in huis, ontbijtjes maken, en eer dat degenen die naar school moeten op school zitten kan ik gaan opruimen, de was doen, de strijk... en natuurlijk de klok in de gaten houden, want ze moeten ook weer gehaald worden. Als ze thuis zijn hebben ze vaak ruzie, ben ik steeds politieagentje, de hele dag hoor ik mamamamamamammamamamama, soms ben ik het echt zo beu... 100x vragen of ze alsjeblieft op willen ruimen, wat is het heerlijk als ze op bed liggen en slapen, want tsja... voordat ze slapen komen ze er ook nog vaak een paar keer uit.
En ja, natuurlijk zijn er ook genoeg mooie en leuke momenten, en die koester ik, maar of die op dit moment opwegen tegen de negatieve kanten van het moederschap die ik nu ervaar? Dat weet ik niet... Het is vast ook leeftijdsafhankelijk houd ik mezelf voor, het wordt wellicht wat makkelijker, als ik ze niet meer zelf vast hoef te zetten in de auto, als ze zichzelf kunnen douchen en aankleden en zelf hun eten kunnen maken. Als we niet meer continu "eet door" hoeven te zeggen en als ze huiswerk gaan maken en eindelijk stil zijn als ze uit school komen. Maar ook dan heb je weer sores, huiswerk niet af, overhoren, slechte cijfers op school, verkeerde vrienden... Ik hoop dat ik daar beter mee kan omgaan.

Ik ben vaak jaloers geweest op gescheiden moeders met een co-ouderschap... niet omdat ze gescheiden zijn, maar omdat ze op de dagen zonder kids hun eigen ding kunnen doen. Veel moeders zullen me afschieten als ze dit lezen, of misschien begrijpen ze me stiekem wel... Natuurlijk kun je je kinderen missen als ze er niet zijn, maar je kunt ook genieten van het feit dat je kunt doen en laten wat je wilt op dat moment. Even het huis opruimen, en dan genieten van het feit dat het opgeruimd blijft (of jezelf op je donder geven dat je dingen laat rondslingeren)

Gelukkig heb ik een fantastische man, en kan ik dit ook met hem delen.... Hij vind het ook moeilijk dat ik er zo in zit, en ik zal er mee moeten dealen, hoe moeilijk dat soms ook is.

Overigens houd ik zielsveel van mijn kids, ze zijn nu 2,4 en 6 en ik zou ze nooit willen missen in mijn leven. Ik veroordeelde vroeger mensen die zonder kids op vakantie gingen, maar dat begrijp ik nu volledig. Ik bikkel door, voor mijn gezin.....

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Voorallesin, Op 14-05-2014 01:41

Ja, je bent nu een slaaf van je gezin. Plan en maak tijd voor jezelf vrij. Daardoor ben je geen slechte moeder, alleen doe je de planning dan wat beter. Succes en groetjes, John

reactie Vader van 3 kinderen, Op 16-05-2014 14:38

100 x vragen om speelgoed op te ruimen is te veel. Ik heb zelf ook 3 kinderen van 5 8 en 11 jaar. Ik zeg 1 keer opruimen en als ze het dan niet opruimen, zeg ik: Dan berg ik het op in de prullenbak. Maakt niet uit wat het is, gewoon er in gooien. Dan luisteren ze de volgende keer wel. Maar ik geef toe het is wel pittig hoor 3 kinderen opvoeden. Ik begrijp jou standpunt wel. Vergeet niet: Kleine kinderen is kleine zorgen en grote kinderen grote zorgen.

reactie Esje, Op 24-05-2014 17:13

Al voor ik moeder was leek me Co.- ouderschap ideaal, helemaal niet gek hoor. Maar ik vroeg me af of je niet zou willen werken? Ik werk 4 dagen en vind dat heerlijk. En ja ik geniet ook wel van de thuisblijf dag, maar denk nooit o had ik er maar meer. Ik heb echt ook wat voor mezelf nodig. En dan heb ik er maar 1! Sterkte

reactie nobody, Op 02-06-2014 14:10

Zo heb ik twee peuter rondlopen die het duiveltje bij elkaar naar boven halen. Ik herken je probleem.. en dan heb het nog niet over de zoon van mijn mans vorige huwelijk. Soms droom ik ook even van een weekend zonder de kids en voel me daar dan gelijk geel slecht bij. Maar ik merk .. ik ben echt niet alleen.

reactie Bianca, Op 04-06-2014 11:34

Fijn om de herkenning te lezen... Een co-ouderschap lijkt me super, maar goed... ik ben gelukkig met mijn man, en om nu te scheiden omdat ik eigen tijd wil, dat gaat nergens over.... We komen er wel, want een co-ouderschap binnen een huwelijk is misschien ook wel haalbaar... Hij ziet daar ook de voordelen wel van:)

reactie Levina, Op 03-07-2014 10:38

Ik ben moeder van twee en begrijp je wel hoor!!! Net als jij houd ik veel van mijn kinderen maar ik vind het zwaar, zeker dat voortdurende lawaai en dat je niet kunt eten of even bijkomen als je daar behoefte aan hebt. Fijn dat iedereen zo positief op jouw bericht reageert. Luister niet naar moeders die je hierom afkammen...ik denk dat dit heel normale gevoelens zijn. Misschien zelfs wel een beetje rouw om het makkelijke leven dat je achter je liet, puur door je behoefte aan rust af toe. Succes!

reactie Antoinette, Op 28-08-2014 12:10

Wat late reactie, heb net pas deze site ontdekt. Heb begrip voor je opmerkingen en het is nog altijd niet gepast hier hardop over te praten. Zelf heb ik ook drie kinderen, al bijna van middelbare leeftijd en nog steeds bezorgen ze me de nodige stress evenals de kleinkinderen. Mij speelt ook steeds de gedachte door het hoofd hoe mijn leven verlopen zou zijn als ik geen kinderen zou hebben gehad. Ik denk dat ik me erg ongelukkig zou hebben gevoeld als ik ze niet had gekregen. Ondanks dat ik geen van allen kan missen denk ik toch vaker hoe mijn leven zou zijn geweest zonder hen. Vrij zinloze gedachten GKRBE4natuurlijk. Zorg dat je ook een leven los van je kinderen hebt en inderdaad lijkt het me een goede oplossing om met je man een kinderloze dag voor jou te regelen nu de kinderen nog thuis wonen, zodat je ook even "vrij" bent.

reactie maaike, Op 30-01-2016 11:16

Als je als moeder een co-ouderschap wil zodat je je kinderen minder ziet ben je echt gek. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik vier was en ik heb het er nog steeds moeilijk mee. Ben blij met je kinderen en plan fatsoenlijk. Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn, maar wij moesten altijd zelf ons ontbijt maken. En als je kinderen niet willen opruimen dan gooi je het gewoon weg, dan ruimen ze voortaan wel op. Kinderen maken gewoon veel ruzie, dat doen ze heus niet expres en meestal is het een ruzie om niets. Als je kinderen op school zijn kun je toch iets leuks doen. of je zet ze gewoon op een sport of hobby waar ze op zaterdag naartoe kunnen. Ook kunnen ze als ze oud genoeg zijn gewoon met de fiets naar school dus hoef je ze helemaal niet te brengen, of je doet ze naar een opvang. Mijn moeder werkt mijn hele leven al de hele week van half 9 tot 6, ze zette mij sinds ik een paar maanden was de hele week af bij de creche en haalde mij altijd als een van de laatste op.

Site built by B-nuts