Bedrogen door me eigen familie
Geschreven door (naamloosje), Op 22-06-2014 12:39
Hoi,
Als eerst wil ik me voorstellen, ik ben een meisje van 15 en heb Turkse achtergrond.. met weinig zelfvertrouwen.
Ik heb een Surinaams vriendje we zijn al heel lang samen, maar mijn familie is er tegen (eer van de familie) blijkbaar..
Ik praat al bijna 3 jaar met hem, niemand van me familie had dit door maar ik ging steeds meer met hem WhatsAppen me moeder zei tegen me jongste broer dat hij me mobiel moest controleren..
Terwijl ik met een vriendin van me buiten was zei me broer dat hij me zag met een jongen, hij loog en probeerde me klein te maken. ik durfde niet voor me op te komen, enige wat ik zei: dat is niet waar ik was die dat met een vriendin van mij als je me niet geloofd mag je nu naar haar toe om na te vragen. maar dit wilde hij niet doen en zei nog steeds ik heb je gezien met hem!
ik werd stil en zei niks meer..
dit was hun plan A om er achter te komen..
30 December 2013 waren we bij me zus thuis, ( me jongste broer, zus, schoonbroer, oom uit Frankrijk &zijn dochter)ik zei dat ik ging slapen omdat ik buikpijn had, ik voelde me niet goed..
me nicht kwam bij me om te vragen hoe het met me ging, kreeg toen een WhatsAppje binnen van een onbekend nummer. "kom nu meteen naar beneden en ga thee maken voor ons" iets wat ik normaal nooit zou horen! ik vroeg wie hij was antwoord: "kom of ik sla je" ik natuurlijk eigenwijs zijn en zei dat ik niet kwam hij moest maar normaal praten! het bleek me jongste broer te zijn.. hij kwam heel boos naar boven en duwde me kei hard op bed ik trilde en begon te huilen. de rest hield hem tegen hij zei: "geef nu je mobiel" ik gaf en hij gooide het kapot.. ja daar ging me mobiel, hij lag helemaal in stukken alles uit elkaar scherm was kapot.. En ja hoor Plan B was ook geslaagd..
Plan C was mij bedreigen namens mijn broer: "als je je niet gedraagt word je van school afgehaald en mag je mooi thuis zitten. en nog veel ergere dingen waar ik niet over wil hebben!
ik kon het niet meer uitstaan, elke dag huilen door hun gedrag..
ik wilde niet meer leven, op een dinsdag in februari moest ik huilen in de klas, hierdoor heb ik alles verteld aan mijn vertrouwenspersoon op school. (een opluchting om met een volwassenen even te kunnen praten hier over) ik moest van haar half 3 terug komen, het was half 3 en ze zei dat ze jeugdzorg gebeld had.. ik dacht zal niks beters kunnen zijn eindelijk iemand die mij kan helpen..
die week donderdag werd ik uit huis geplaatst naar een geheime plek.. ik vond het moeilijk omdat ik alleen maar pleegouders had verder niemand, geen vrienden niks!
plan D was alles doen om mij terug te krijgen thuis en naar turlijke sturen..
en dit is hun gelukt ik trapt in hun plan..
nu ben ik hier in Turkije sinds 22 april..
en ik heb geen flauw idee hoe ik terug moet komen.. ik heb daar me school opleiding me vrienden. enzv.
ik huil hier elke dag, heb 2keer geprobeerd om met pillen zelfmoord te plegen maar het lukte niet..
nu denk ik aan om me pols te schijden..
want ik kan het niet meer aan elke stap die ik neem doet me pijn..
iemand die me tips kan geven a.u.b ?