familie

ik was zwanger 6.6 weken..mijn man en ik stonden om op het punt om uit elkaar te gaan..toen ik net zwanger was van hem!
ik heb al 5 kindertjes en dacht ik kan het niet opbrengen om nog met een kleintje te zitten de jongste was toen immers nog geen 1 jaar!
ik had een afspraak bij abortus kliniek gemaakt..de eerste keer smorgens had ik toch zo,n gevoel nee doe het niet!
had afgebeld...week later kon ik toch voor de 2de keer komen..ben er toen maar heen gegaan met mijn moeder..ik de wachtkamer was het echt een treurige boel allemaal jong meisjes en vrouwen die ongewenst zwanger warren..ik zat daar en het leek net een film waar ik in zat..en het leek ook niet dat ik daar voor me zelf kwam...ik werd geroepen voor een gesprek...die vrouw zij ok je heb al 5 kinderen tja zeg ze 6 is ook veel he...in ieder geval het gesprek duurde maar 2min. en nog steeds dacht ik dat ik daar niet echt was..een soort roes had ik (achteraf) ik dacht nog toen ik daar lag..nee doe het niet...maar het was al gebeurt..ik werd huilend wakker..en dacht neeeeee help mijn kind is wegggg...mijn moeder zei je heb gewoon gedroomt...het is nu 4mnd geleden en ik voel me nog steeds klote...ik voel me een slecht mens..ik vergeef me zelf nooit..en ik bid elke dag voor mijn ongeboren baby..en huil ook vaak!
mijn man en ik zijn door de abortus bij elkaar weer gekomen..door mijn intense verdriet..staan we weer open voor elkaar...waarom moest ik eerst mijn zielsverwant weg halen om samen dichterbij te komen..soms denk ik wel eens wat een kutleven...maar vergeten en mezelf vergeven nee nooit...we hebben besloten om toch voor een 6de te gaan..ook door mijn verdriet om het verlies,,hoop ik zo om door te kunnen gaan...ik vind gewoon dat zo,n abrtus kliniek zeker moet zijn om te kijken of diegene wel of niet een abortus wilt en niet gewoon standaart vragen stellen...vooral voor vrouwen die al kinderen hebben zij weten immers wat het inhoud!!

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie just me, Op 19-08-2008 18:17

zeer slecht verhaal! 5 of 6 maakt niks uit heb er zelf 7 dus kan het weten.. en nu weer een "nieuw" kind nemen om je verdriet te verbergen.. een mens is niet vervangbaar.. greets abortus hater! No Matter What!!!!

reactie SI, Op 23-08-2008 13:52

Beste Tamara Oordeel niet zo hard over jezelf! Je relatie stond op springen, je hebt al 5 kinderen, dus die abortus was op dat moment te rechtvaardigen. Waar ik me wel zorgen over maak, is dat je nu al zo snel weer een kind erbij wilt. 5 kinderen is al een hele zware zorg. Ik zou zeggen, wees blij dat het nu weer goed gaat met je relatie, en probeer er het beste van te maken voor je 5 kinderen!! Leg je neer bij de keuzes die je gemaakt heb, en maak er wat van . Probeer geestelijk tot rust te komen en met je partner een stabiele relatie na te streven. Veel succes en geluk!!!

reactie Lotte66, Op 16-08-2008 18:44

Een abortus /zwangerschaps onderbreking is altijd zeer ingrijpend. Echter jij bepald zelf of je het wel of niet doet, niet zij.Je had nog steeds NEE kunnen zeggen.Wat ik nog veel heftiger vind is dat je nu wel besluit een kind te krijgen.Is het een goedmakertje voor jullie huwelijk? Arm kind

reactie Cupcake, Op 16-08-2008 20:40

Een abortuskliniek is er niet om voor je te kiezen, hoe moeilijk ook, die keuze moet je zelf maken en dat kun je niet op hen steken nu.

reactie Miss79, Op 24-09-2008 13:07

Zoals al eerder gezegd werd: oordeel niet te hard over jezelf. Je had al 5 kids, geen huwelijk meer, een 6e kindje had alleen maar meer druk met zich meegebracht. Je hebt nu eenmaal de beslissing genomen, het vruchtje (want babytje is het dan nog niet) is weg dus probeer er vrede mee te hebben. Ik heb zelf ook zoiets meegemaakt dus weet waar ik het over heb. En uiteindelijk is het alleen maar beter geweest. Ik denk dat dat ook voor jou geld. En je hebt al 5 mooie kinderen dus geniet daarvan. Wel fijn dat je weer bij je man bent maar ik hoop niet dat een 6e kindje een goedmakertje is voor jullie huwelijk. Dat zou echt niet kunnen. Succes met het verwerken hiervan.

reactie kaatje, Op 30-01-2009 18:30

Lieve meid, ik weet precies hoe jij je voelt. Op mijn 18e werd ik ongepland zwanger, mijn partner en ik waren al uit elkaar. Hij liet me barsten, en zo ook mijn schoonouders waar ik altijd een hele goede band mee had. Mijn eigen ouders wilde ook niet dat dit kindje er zou komen, er was geen plaats voor in huis, en ik was net met mijn opleiding begonnen. Ik heb toen een abortus gedaan, terwijl ik dit NIET wilde... Ik wilde het kindje houden. Nu jaren later moet ik er nog om huilen... Nu ben ik met mijn huidige partner al 2 jaar bezig voor een kindje.. Echter nog steeds zonder resultaat... De abortus is de grootste fout van mijn leven geweest, en het is iets wat ik altijd bij me zal dragen... Vergeten zal ik mijn kindje nooit !

reactie Martine, Op 13-02-2015 16:49

... dus... je laat voor je beslissen of je abortus doet? Ik dacht het tocht niet, je eigen benen hebben je er naartoe gedragen, je bent niet weggelopen, je vond zes zelf teveel. het is je eigen keus geweest. Heel, heel erg vreemd en wrang is dat je later ineens TOCH een zesde wilt. Jouw ' beebje' uit die tijd van de abortus was wel heel erg een wegwerpartikel wat je eventjes niet uitkwam he? Nog iets: moet je in een tijd waarin er echt, serieus, veeeeeeel teveel mensen op de wereld wonen, zes kinderen produceren? lijkt me niet erg verantwoord. Op naar de vijftien misshien? of is dat alleen als iemand anders je ertoe overhaalt, want dat gaat wel HEEL erg gemakkelijk als je er met zoveel gemak een leven mee beeindigt..

Site built by B-nuts