gezondheid

Ik ben half de 30, binnenkort word ik 36. Leef van een uitkering omdat ik geen werk kan vinden. En werk vinden is lastig, doordat ik vroeger een zwaar auto-ongeluk heb meegemaakt heb en ook veel gepest ben. Heb daardoor mijn opleiding niet af kunnen maken, en later ook niet kunnen hervatten. Dus feitelijk heb ik geen diploma´s. Ik heb het later wel geprobeerd, maar ik kon het uiteindelijk toch nooit aan. Ik woon op mezelf en na een korte relatie weer single. Ik voel me alleen, ook al heb ik wel een paar goede vrienden om me heen. Alleen; zij hebben allemaal hun eigen leventje, ik krioel daar een beetje omheen. Zij hebben allemaal een grote familie en veel verjaardagen en feestjes, e.d. En pas me aan aan hun. Ik neem het ze verder niet kwalijk. Misschien lijkt dat zo, maar dat is niet zo. Kunnen ze verder ook niks aan doen. Verder heb ik weinig vrienden. Op mijn vrijwilligerswerk zit ik niet lekker in mijn vel. Het gevoel dat ze veel van me profiteren omdat ik toch vrijwillig ben. Ik heb een kleine familie: mijn ouders, jongere broer en dementerende oma. Mijn broer laat nooit niks van zich horen. Te druk met werk, als ik hem nodig heb, is hij er wel, dat dan weer wel. Ik wil veel weg, maar op de een of andere manier voel ik me buiten mijn werk om moe en futloos en heb ik vaak nergens geen zin meer in. Ik wil geen zeur zijn, maar ik moet het even ergens kwijt. Zijn er misschien mensen die zich hierin herkennen? Wel serieuze reacties graag en geen onzinberichtjes.

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Xie, Op 04-03-2017 14:16

Ik herken me er wel in, maar heb helaas geen oplossing voor je.

reactie Casual, Op 08-03-2017 16:33

Ik herken wat je zegt en zie wel oplossingen maar het is aan jezelf om er de motivatie voor op te doen. Je bent halverwege de dertig geef je aan, dat is nog altijd jong genoeg om een niet al te langdurige opleiding te doen, vooral in de wereld van ICT valt heel veel te doen en worden continu mensen gevraagd. Zoek eens naar 'junior php programmeur' op vacaturewebsites en bekijk hoe groot de vraag is. Het is niet moeilijk om het jezelf aan te leren, je kunt via google zoeken op 'php tutorial' en dan heb je al een begin gemaakt. Gun jezelf sowieso een nieuwe kans, ongeacht of je wilt leren programmeren of niet, er is nog genoeg te doen en te leren voor jouw leeftijdsgroep.

reactie Daantje66, Op 09-03-2017 10:21

je maakt een eenzame indruk. Probeer er meer op uit te gaan, en in contact te komen met andere mensen.Je geeft aan depressief te zijn.Hierdoor zie je ook alles door een warte bril.Alles ervaar je daardoor zwaar, moeilijk en negatief. Je zit in een draaikolk waar je niet uit lijkt te komen. Zou het jou helpen hier bij hulp te zoeken? heel veel sterkte en kracht!

reactie gewoon ik, Op 09-03-2017 23:51

Bedankt voor alle reacties. Vind ik leuk en fijn.

reactie Xie, Op 10-03-2017 14:28

@casual ik vind je goed bedoelde bericht getuigen van een beperkt inlevingsvermogen. Moet je dan maar de ICT in? Misschien zou hij/zij daar wel ronduit suicidaal van worden. Werk doen wat je leegzuigt, zorgt voor een burn-out (en de scheidingslijn tussen depressie en burn-out is dun). En wie weet, zit je nu toevallig midden in de roos en past ICT wel bij @depressief. Mooie reactie daaronder, die geeft steun :)

reactie Lotte50, Op 11-03-2017 12:33

G.I, probeer geen toeschouwer te zijn van je zelf, maar probeer de eigen regie weer in handen te krijgen. praat hier met je huisarts over.Misschien kan dit een opstapje zijn om hulp bij je depressieve klachten te krijgen, zodat je op termijn weer beter in je vel gaat zitten. Een beetje ondersteuning kan geen kwaad denk ik. Succes!

reactie Xie, Op 15-03-2017 02:29

Zeker @lotte Google ook eens op acceptance and commiment therapie Of het kutwoord "verdragen" uit de cognitieve gedragtherapie (s moet ertussen stomme smartphone) Tuurlijk zijn er oplossingen. Maar soms even niet nu. Soms zit de oplossing in acceptatie. Soms moet je roeien met de riemen hebt. Soms helpt het als iemand je laat weten dat hij/zij je verhaal herkent. En soms helpt het Xie om te lezen dat ie ook niet de enige is #gedeeldesmartishalvesmart Ik voel met name eenzaamheid in je bericht. Klopt dat? Kut he!! Soms helpt dat. Gewoon even een lotgenoot opzoeken en samen heel hard "kut" roepen. En dan een (heel goedkoop) wijntje. Hou hoop, hou vol en blijf dromen! Je kan niet meer doen dan je best. En volg al die gekke psychologiebladen gratis op facebook. Geen therapie, maar doet je soms even lachen als er een mooie spreuk tussen staat. Ojaaaa wel een advies! Stem vooral op sp, groen links, pvvd of pvda

reactie Xie, Op 15-03-2017 02:34

Partij van de dieren (never pvv) Omg zonder lenzen ik bed liggen typen als je niet kunt slapen

reactie Kwispel, Op 16-03-2017 07:02

Depressie dient ernstig genomen te worden maar valt bij sommige mensen gewoonweg niet op te lossen. Volgens mij ligt de sleutel naar het herstel uit depressie bij de acceptatie van de toestand. Het tijd nemen voor het beter gaan begrijpen of herkennen van gevoelens of triggers is een unieke ontdekkingstocht die soms een levenlang aanhoudt. Met specifieke en frequente groente- en fruitboosters aller hande,de opgelegde doelen zoals 2 uur per week verplicht sporten zal je energieniveau toenemen waardoor je een steekje verder zal staan en beter zal kunnen omgaan met de volgende hindernissen. Het vraagt buitengewone inspannning van een moegetergd lichaam/geest dus bouw langzaam op, sta een mindere dag toe maar geen uitstel van je voornemens. Er zijn vele honderdduizenden mensen in Europa die zich net zoals jij voelen : regisseer je leven. Vroeg maar eerder later zal je vrucht plukken en met anderen kunnen delen.

reactie gewoon ik, Op 30-07-2017 12:23

@Kwispel: Eerlijk gezegd schrok ik een beetje van je reactie; met name dan de opmerking 'depressie valt bij sommige mensen zijn op te lossen'. Ik heb inmiddels ook gesprekken met een psycholoog. Het is niet eenvoudig door alles een weg heen te vinden. Doe al heel lang vrijwilligerswerk, en ik weet ook dat ik meer kan. Maar dit maakt me soms wel moedeloos. Maar ik ben ook heel blij dat ik dit kan doen, want ik kan me nuttig maken. En mensen helpen :). Dat geeft wel veel voldoening. Dit is heel dubbel; maar het is zo, en hebben niet heel veel mensen dit? Ik zeg niet dat ik mijn 'toestand' zoals dit door sommigen wordt genoemd, niet accepteer. De ene dag gaat dat beter als de andere dag. Het is niet zo zwart wit als sommigen denken of zeggen. En ik weet ook dat ik niet de enige ben. In het verleden ging ik regelmatig naar een Nah-cafe, maar dat was eerder gezellig samenzijn. Niet dat ik er altijd over wil praten, maar soms is een knuffel of even begrip voor je ook wel zo fijn. Dat heb ik eerlijk gezegd nooit ervaren. Voel me beetje vervelend om dit te zeggen, maar het was wel zo. Zoals eerder gezegd werd of ik geen ICT wilde gaan doen. Natuurlijk zou ik dat best wel willen, maar ik weet nu al dat er dan gewoon veel te veel van me gevraagd wordt, omdat je niks aan me ziet. Hooguit dat ik soms wat teruggetrokken of vergeetachtig ben (vanwege omdat ik regelmatig een slechte korte termijngeheugen heb). Op mijn vrijwilligerswerk zie ik wat er allemaal gevraagd wordt van een ICT'er. Om me heen (op mijn werk bijvoorbeeld) zie ik veel mensen die het wel allemaal voor elkaar hebben. Niet dat ik het niet voor elkaar heb, maar het is gewoon ontzettend dubbel. Vrienden die in hetzelfde zitten, haal ik heel veel steun uit. Maar wel bedankt voor het meedenken allemaal!

Site built by B-nuts