Het klopt niet
Geschreven door naouelle, Op 15-09-2007 19:34
Een paar jaar geleden werd mijn moeder overspannen geworden. Sindsdien is alles verandert bij ons thuis. Het resultaat was dat ik depessief werd omdat ik mijn moeder niet kon helpen. Ik werd onzeker, kon alleen maar foute dingen doen, werd bang voor andere mensen en sloot me van iedereen af. Ik werd voor iedereen onzichtbaar. uiteindelijk heb ik de knop omgezet en heb ik hulp gezocht op school. dit jaar ben ik er na 6 jaar weer bovenop gekomen. na veel vallen en opstaan. maar ik voel me nog steeds 'anders'. Ik werk hard op school en op m'n werk en doe overal m'n best voor. Ik ben behoorlijk verandert. op m'n werk zijn ze ontzettend blij met me, op school idem en er is bijna niemand die boos op me wordt.
Het klinkt zo ontzettend stom, maar ik heb er zoveel moeite mee dat iedereen steeds laat merken dat ze zo op me gesteld zijn. Ik geniet van de aandacht die ik krijg want dat betekend dat ik niet meer 'onzichtbaar' ben. tegelijkertijd wordt ik er ook down en verdrietig van. want aan alle leuke dingen komt een eind. En iedere keer als dat gebeurd doet het pijn omdat ik weet dat het niet meer zo wordt en dat het over is. stel dat ik weer 'onzichtbaar' wordt? Ga ik dan weer door zo'n lastige tijd? daarnaast ligt er ook een enorme druk omdat iedereen vertrouwen in me heeft en veel van me verwacht. Ik durf het niemand te vertellen, omdat ze kunnen denken dat ik me aanstel want eigenlijk heb ik niks te klagen toch? Maar ik heb er wel moeite mee en vraag me wel continu af waarom ik van leuke dingen juist zo verdrietig wordt...
Deze gevoelens kloppen toch niet en wat moet ik er nu mee??
Geschreven door: naouelle
reactie brigitte, Op 16-09-2007 10:43
Ik heb je verhaal gelezen en ik denk dat je door alle spanningen in je jeugd, je zo gewend bent geraakt aan negatieve energie om je heen dat het onwennig voelt als er iets positiefs gebeurd. Bedenk dat alles wat je meemaakt je heeft gevormd tot wie je nu bent en geniet van al die lieve woorden. Blijf hoop houden en vertrouw op jezelf, je bent een goed mens.
Groeten, Brigitte
reactie Mies, Op 21-09-2007 21:15
Misscien kun je wel een aantal gesprekken gebruiken.
Mág je wel gewaardeerd worden van jezelf? of is het zo dat je bang bent dat je het niet verdiend dat mensen je zo waarderen? Of lijkt jouw de waardering niet 'echt'? Hoe is diep van binnen je zelfbeeld? Het is moeilijk te zeggen, vandaar deze reactie in vraagvorm.
Begin eens met proberen te genieten van 1 soort waardering of van de waardering van iemand waarvan jij het het prettigst vindt die te ontvangen?