gezondheid

Hallo,

Een tijd geleden baalde ik erg van mijn lichaam en ben daarvoor 6 kg afgevallen en ben nu tevreden. Ik krijg er positiefe en negatieve reacties op, maar mijn ouders zijn zeer teleurgesteld in mij. Ik had hun niet ingelicht dat ik met mn gewicht bezig was en toen ze er achter kwamen dat ik een paar kilo kwijt was vinden ze me veel te dun. Maar ik weet zeker als de weegschaal een ander getalletje aansloeg ze dat verschrikkelijke dunne lichaam niet zien. Als ik in de spiegel kijk zie een een slank meisje, geen extreem slank meisje. Ten tweede ben ik ook niet zo gebouwd. Ik baalde des tijds gewoon van mijn vet buikje die nu verdwenen is. Nu ik afgevallen ben wil ik graag op dit gewicht blijven, ik eet 3 x per dag heel normaal.. alleen let ik wel op de tussendoortjes zodat ik op gewicht blijf. Ik zorg er eigenlijk zo'n beetje voor dat ik niet vaak thuis ben met koffietijd want als het aan mijn ouder ligt moet ik voor 3 personen tegelijk eten, bij die gedachte heb ik nu al pijn in mn buik. Meestal kan ik bij mn vriendin terecht of ben ik aan het sporten. Maar je raad het al, na dat ik van mijn mountainbike stap begint het gezeur alweer waarom ik op die mountainbike heb gezeten. Ik vind het heerlijk met mooi weer en mn mp3-speler even een rondje het bos door te fietsen, niets mis mee toch? Ik weet echt niet meer wat ik moet, het is net of verlies ik de controle over mijn eigen lichaam. Ik wil blijven zoals ik ben want ik weet zeker dat als die kilotjes er weer bij komen dat mijn stemming voor de dag bepaalt. Nou heb ik op sites ook al informatie gezocht en mijn BMI berekent, maar de ene site geeft gezond gewicht aan en de andere site ondergewicht. Ik hoop dat iemand mij kan helpen.. Voor de duidelijkheid ik ben 1.71 cm lang en 52 kg.

Gr. Marilyn

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Ro, Op 10-08-2009 13:58

Lieve Marilyn, Ik zie helemaal niets verkeerds in wat je doet! Ik, man, 62,5 kg en 1.87m heb ook een BMI van 17,8. Als ik een buikje zou krijgen, ging ik dat er ook van afsporten, zo'n dunne jongen met een buikje ziet er niet uit! Je schrijft dat je de controle lijkt te verliezen, maar ik lees alleen maar dat je een totale controle hebt op je lichaam: je bent van je buikje af, je fietst en je gewicht blijft op peil. Dat het je enige moeite kost hoort erbij. Je doet het m.i. supergoed. Mijn probleem is dat ik op moet letten voldoende te eten, een paar jaar terug woog ik 58 kg (bmi 16.8), toen sporte ik ook al intensief, maar ik ben haast nooit ziek, vol energie, en nog steeds! Ga zo door! Je hebt pas anorexia wanneer je dwangmatig NIET meer wil eten, dat lees ik echt niet in je verhaal. Alleen jammer van het commentaar van je ouders...

reactie Reint, Op 09-08-2009 20:00

Gewoon doorgaan, waar je je lekker bij voelt!

reactie hey, Op 09-08-2009 22:44

hee, wat leuk dat ik jouw verhaal lees! ik ben precies zoals jij. Ik ben 1m77 en weeg 52 kilo. Ik vind mezelf ook goed en mensen zeggen de hele tijd dat ik zo dun ben. Als ik in de spiegel kijk zie ik ook gewoon een meisje en niet een anorexia-meid of zo. Luister eens goed: je bent echt niet te dun hoor, maar het is zo dat als iemand in Nederland GEEN buikje heeft dan heeft die persoon ondergewicht. Maar in werkelijkeheid is dat echt niet zo hoor. Kijk maar eens naar bv. Paris Hilton. Mensen zeggen toch ook dat ze superdun is en zo? nou, ik vind haar mooi zo, ze is niet te dun maar ook niet te dik, toch? Nou, zo ben jij dus ook, niet te dun, maar ook niet te dik. Je zult zien dat jongens meisjes zonder buikje ook echt mooi vinden, zoals mijn vriendje bv :D Trek je niets aan van wat anderen zeggen, maar zorg er niet voor dat je nu minder gaat wegen, want dan ben je wel te dun. Je moet geen anorexia krijgen hea ;) maar ook niet aankomen want dan krijg je weer een buikje en dan is zonde van je mooie lichaam. Ik hoop dat je dit nog eens ziet en er antwoord op geeft. groetjes.

reactie Marilyn, Op 10-08-2009 14:21

Bedankt voor je reactie! (hey) Ik vind het ook leuk om jou verhaal te lezen want je bent echt de eerste die mij helemaal snapt. Maar als je de informatie op internet volgt, lees je veel over risicos voor meerdere aandoeningen enz. Jij zegt dus dat dat niet altijd het geval hoeft te zijn? Het klinkt allemaal zo ernstig maar ik zie er echt niet uit als een lopend bottenrek ofzo, sorry voor mijn taalgebruik maar anders weet ik het niet te omschrijven. Ik wordt gek van alle negatieve reacties tenslotte is het mijn lichaam! & inderdaad jongens reageren er wl positief op haha;) En je hebt ook gelijk dat ik nu niet meer moet gaan afvallen, al gaat dat nu heel gemakkelijk. Als ik wil vliegen de kilos er zo af, wat natuurlijk cht zeker niet moet. Maar ik ben al een hele tijd op hetzelfde gewicht dus langzaam maar zeker komt het helemaal goed! En aankomen ben ik zeker niet van plan, wat ik dus wel zou moeten als het aan mijn ouders ligt. Ik hoop dit vol te houden.. Nou dit was dan mijn antwoord op je reactie! Fijn dat er iemand is die mij snapt :)

reactie JW, Op 10-08-2009 19:22

Hoe oud ben je? Want dat maakt ook nog enig verschil. Als je boven de 20jr bent dan neigt een BMI van 17.8 wel naar ondergewicht; maar als je bv 16jr bent dan valt het wel mee. Persoonlijk zou ik zeggen, doe waar je je goed bij voelt. Zolang je maar niet obsessief met je gewicht bezig bent, want dat is een slecht teken. En je kunt altijd eens bij de dokter langs gaan om zijn/haar mening te vragen, en dat op een briefje laten zetten. Dan heb je iets om mensen onder de neus te duwen als ze zeuren.

reactie Marilyn, Op 11-08-2009 10:42

Hallo Ro, Oke dus wat je BMI zegt is niet altijd zo ernstig als dat het beweert. Ik heb inderdaad dat buikje eraf gesport omdat het er niet uit ziet bij de bouw van mijn lichaam. Met controle over mijn eigen lichaam verliezen bedoel ik meer dat ik van mijn ouders aan moet komen, dat betekend dat bij het avondeten altijd 2 x op moet scheppen en na het sporten alles er gewoon weer aan moet eten. Als ik dat niet doe wordt het de volgende keer gewoon thuis blijven in plaats van avondje sportschool of rondje mountainbiken. Nou ben ik niet een meisje die precies doet wat mijn ouders zeggen en al helemaal niet als ik het er niet mee eens ben, maar als ik me verzet kan dat ook gewoon betekenen dat ik een avondje stappen wel vergeten kan. Nou klinkt dat heel abnormaal maar als ik er tegen in ga is het gewoon; goed, dan bel je nu maar even dat je vanavond niet mee op stap gaat. Dat is dan even flink balen maar ik bel gewoon af en doe net of interesseert het me niet, Je hebt me er niet mee. zeg ik dan. Ik dacht dat dat de oplossing wel eens zou moeten zijn maar het houdt nooit eens op. Ik ben er verder heel zeker van dat ik niet aan anorexia lijdt hoor! Gelukkig niet. Bedankt voor de reactie, groetjes!

reactie Marilyn, Op 11-08-2009 10:48

Hallo JW, Ik ben 17 jaar oud dat zou dus betekenen dat mijn BMI mee valt. Ook heb ik er al over nagedacht eens bij de dokter langs te gaan om te vragen wat hun mening is, maar als de verschillende internet sites alleen al dingen beweren over sneller risicos lopen op ziektes wat zal een dokter dan wel niet zeggen? Als ik een gezond bewijs voor mezelf heb zou er wel een hele last van mijn schouders afvallen tegenover mn ouders. Gr. M

reactie Sjeel, Op 22-08-2009 01:21

Ga eens naar de huis arts om hier over te praten. Kan ook vertrouwelijk. Ik weet niet hoe oud je bent, en of je een eet probleem hebt, of hebt gehad. Er is een reden waarom je ouders zo reageren. Vraag ze er naar, en misschien weet je het zelf wel. Bij de huis arts kun je informeren wat een goed en normaal gewicht voor jou is en kom je er gauw genoeg achter of je normaal of verkeerd bezig bent. Als dit wel het geval is dan heb je een probleem en moet je om hulp vragen, Blijf er niet alleen mee worstelen. En praat dan ook met je ouders en vertel ze wat je voelt en vraag hoe hun dat zien. Zo kom je weer dichter bij elkaar en kun je geholpen worden. Als er niets aan de hand blijkt te zijn, hoef jij niet met een rot gevoel steeds te blijven lopen en weet je dat je goed bezig bent en je ouders zeiken, misschien wel omdat ze zelf veel vraten zijn en /of dik zijn en willen ze jou ook zo zien. Je bent een eigen persoonlijkheid en mag voor je eigen wensen uit komen. Als dat goed is moet je daar ook gewoon mee door gaan en je ouders vertellen dat het jou lichaam is en je niet dik wilt zijn. Ieder zijn eigen meug, heb jij ook recht op. Succses en ga er achter aan. Los het op.

reactie Kaneelbroodje, Op 12-08-2010 15:39

Je had helemaal niet af hoeven te vallen, zeker niet omdat je nu in het magere gebied zit, terwijl je van te voren gewoon slank was. Zelf zie je vaker minpuntjes aan je lichaam, maar mensen in je omgeving zien die niet. Ik snap het dan ook dat je ouders bezorgd zijn. Ik lees dat je wel 3 maaltijden per dag eet. Eet je ook voldoende groente en fruit? Tussendoortjes zijn juist goed trouwens, zolang je er maar geen 20 op een dag eet. 2 is voldoende. Maar ik denk dat je toch een beetje geobsedeerd bent door je gewicht (niet in de zin van anorexia, maar je bent gewoon heel onzeker, wat niet nodig lijkt te zijn) Maargoed, het beste is idd naar een huisarts gaan en er met je ouders over praten. Op de reacties hierboven van andere mensen die slank gebouwd zijn: jullie vergeten 1 gegeven: Zij is bewust 6 kilo afgevallen, terwijl ze al op goed gewicht zat. Jullie hebben altijd al dit gewicht gehad/ hebben er geen dieet etc voor gevolgd. Dat is dus iets anders dan in de situatie van deze persoon. Ik weet zelf overigens ook dat veel mensen tegenwoordig worden nagekeken met het idee dat ze anorexia hebben, terwijl deze mensen gewoon zo gebouwd zijn.

Site built by B-nuts