Gezondheid
Af en toe
Geschreven door Sas, Op 19-09-2007 11:53
Al jaren ben ik ziek,
Ik ben geboren met een zeldzaam aangeboren afwijking, Het probleem is opgelost maar de afwijking is ermee niet weg.
Ik kan leven als een normaal persoon, met als enigste nadeel dat ik snel en vaak ziek wordt.
Ik heb 2 kinderen op deze aardbol gezet maar ben door de zwangerschappen bijna dood geweest.
Allemaal ivm met mijn afwijking, heb een nieuwe vriend en zou dolgraag een 3e kindje willen onze 1e.
Maar 't wordt me afgeraden om te doen, Want een nieuwe zwangerschap kan me me dood betekenen.
Dus dat verhaal moet ik zien af te sluiten, maar dat kan ik niet. 10j geleden kreeg ik te horen van mijn specialist dat mijn levensverwachting op de manier waarop het vorderd rond de 40 is, ik ben nu 26. Mijn vriend weet dat niet, ik durf 't em niet te vertellen, terwijl ik weet dat hij daar recht op heeft. Maar zelf wil 'k 't ook niet accepteren omdat ik tot nu toe geen leven heb gehad waarin ik kan zeggen ik heb genoten, ik wou dat 'k dat kon. schulden, huisenlijk geweld etc maken je niet vrolijker. Mijn nieuwe relatie is wat dat betreft prima, alleen 2 exen die behoorlijk dwars zitten en 't je niet gunnen om te leven.
Soms vraag ik me wel eens af waarvoor ben ik hier, heb in me leven al 3x een zelfmoordpoging gedaan en denk af en toe dat ik 't nu maar goed moet doen. leven tot me 40e zonder zicht op iets goeds. 't enigste wat me tegenhoud zijn mijn kids ik verdom 't dat hun bij hun drugsverslaafde vader gaan wonen. Het leven is verdomde moeilijk als alles wat op je pad terecht komt tegenslag is.
Geschreven door: Sas
reactie annie, Op 19-09-2007 12:26
Sas je moet direkt naar je huisarts gaan voor en verwijskaart voor een specialist.Wie zegt jou dat die andere sp.zich niet vergist kan hebben.Ook zijn er in de jaren weer betere behandelingen gekomen voor allerlei ziekten.Verder raad ik je aan je direkt in te schrijven bij een woningstichting ver van je ex en andere exen zodat die niet zo snel je kunnen komen opzoeken.Als je nieuwe liefde veel van je houdt gaat hij wel met je naar het andere deel van het land.Een urgentie kun je misschien ook wel krijgen en ben je snel weg uit die omgeving. Heerlijk voor je kinderen om eindelijk rust te krijgen.Veel succes!
reactie Sandy, Op 19-09-2007 15:44
Ik begrijp niet uit het verhaal dat ze bij een ex woont. Ze zegt dat ze het verdomt om de kinderen bij de drugsverslaafde vader te laten wonen.
Ook ik adviseer je naar de huisarts te gaan. Ik weet niet wat voor ziekte je hebt, en in welke mate de door de arts uitgesproken levensverwachting klopt. Misschien is het raadzaam dit te laten onderzoeken.
Daarnaast raad ik je psychologische hulp aan. Dit kan je helpen te accepteren dat je van je huidige partner geen kind zult krijgen. Want ik vind het fijn dat je toch wel inziet dat dat geen goed idee is. Maar je moet leren (middels psychologische hulp) dit te accepteren. Verder is het ook goed van je dat je erkent dat je partner het recht heeft om te weten dat je levensverwachting laag is. Ook daar heb je hulp voor nodig om hem het recht ook toe te kennen.
Succes!
reactie Roos, Op 21-09-2007 21:38
Lieve Sas wat is het leven toch oneerlijk en hard, als ik je geheim leest gaat er een woede door me heen, hoeveel ellende moet een mens door staan om een beetje gelukkig te mogen zijn.wat ik wel wil zeggen is dat je het idee om nog een kindje te nemen echt uit je hoofd moet zetten,is natuurlijk wel makkelijk van mij gezegd,maar desnoods met hulp,want als de bevalling niet goed gaat zitten straks je kinderen echt bij hun vader en je zegt dat die verslaafd is,en dat gun je toch ook geen kind toe .
Ben je misschien bang om het te vertellen tegen je huidige vriend van je ziekte dat hij je dan verlaat.
Ik denk ook dat je dat zou kunnen bespreken met een goede psycholoog,en dat er nog veel meer in dat koppie van jou zit te broeien dat kan ook niet anders met zo'n leven wat je al achter de rug heb dat is toch niet aléén te dragen.
ik wens jou alle geluk en kracht van de wereld toe.
Liefs xxx
reactie geniet, Op 17-10-2007 20:18
:) En wat dan nog? Ga nu eerst eens heerlijk volop genieten van de twee kindjes die je nu hebt. Gooi zoveel mogelijk van alle ellende die je hebt met een breed handgebaar in de vuil container buiten. Doe dat letterlijk met die narigheid. Bedenk wel dat je hierdoor geen gezellige moeder bent. Je hebt nu een heerlijke vriend en vraag hem om te helpen met die kindjes een zo goed mogelijke jeugd te geven. Ga samen bedenken wat die 2 leuk vinden. Van school halen, wandelen, ergens heen gaan, een molen bekijken? Langs de sloot lopen en kijken of je vissen ziet, met wat kastanjes, eikels en beukenootjes en herfstbladen een leuke schaal maken om op tafel te zetten?bedenk samen gezelligheid. Krokussen of korte narcisjes in een schaaltje buiten en een schaalje binnen? Zien ze spannend of er al narcisjes boven komen als je die nu binnen zet. Voorlezen en alletwee een kind op schoot? Kleintjes vinden zaken die wij allang gezien hebben en weten heel leuk om te doen met papa en/of mama. Het hoeft geen vermogen te kosten, dan leert je nieuwe vriend hoe leuk en hoe vervelend soms ook kinderen kunnen zijn. Laat hem iets bouwen of knutselen aan/op tafel met hen. Als dat dan een jaartje zo gezellig mogelijk is dan zal hij misschien accepteren dat het bij 2 blijft omdat je dan ook kunt vertellen dat je bang bent niet heel oud te mogen worden. Dat je arts dat heeft vertelt en tegen die tijd ga je MET HEM naar de dokter en vraagt die arts of er inmiddels nieuwe ontwikkelingen zijn die betere kansen voor je gezondheid bieden. Nu nog een kind op de wereld zetten is niet goed voor dat kind, het zou heel jong halfwees kunnen worden, het is al erg genoeg dat dit kan gebeuren met die andere 2 kindjes. Realiseer je dat heel goed. Geniet van je kindjes en je vriend met volle teugen en werk alleen maar om hen alle 3 zo gelukkig mogelijk te maken. Als het dan toch gebeurt dan weet je dat je er alles aan gedaan hebt om hen een heerlijk leven te geven tot zover. Succes, Actiefje :p
Copyright © 2019 Geheimen van Nederland! De anonieme geheimensite! Geheimen van Nederland staat onder eindredactie van psycholoog-onderzoeker dr. Andreas Wismeijer.