gezondheid

Ik ben sinds een tijdje gestopt met mijn opleiding. Om het kort te houden ,die opleiding pastte niet bij mij en ik ging elke dag met tegenzin naar school in de wetenschap dat ik geen motivatie meer er voor had en helemaal geen voldoening uit deze opleiding kon halen.

Ik ben sinds begin februari gestopt met mijn opleiding. En ik heb van dit besluit ook geen spijt. In die tijd lag ik veel met mijn ouders over hoop omdat we allemaal een andere mening er over hadden en ze het niet konden begrijpen. Ze toonden geen begrip en dat stak me. Het enige wat eruit kwam waren veel verwijten en begriploze reacties.

Na veel gesprekken heb ik ze toch gedeeltelijk weten te overtuigen & ben ik gestopt met de opleiding. Maar het onbegrip van mijn ouders blijft doorgaan. Door dit en andere omstandigheden voel ik me best wel depressief. En kan haast geen energie meer op brengen om dingen te gaan doen. Als ik een keer iets goeds doe en het hele huis boen, dan doe ik toch nog niet genoeg mijn best en stuit ik weer op een muur van onbegrip en allerlei verwijten.

Ik weet dat ik hieraan iets moet doen want omdat ik nog geen baan heb gevonden zit ik hele dagen thuis, ik doe wel bepaalde cursussen maar ik kan nergens voldoening of energie voorop brengen omdat te doen. Ik weet niet wat het is, het enige wat ik weet is dat ik niet lekker in mijn vel zit en de hele tijd zit te piekeren over van alles wat er in mijn leven gebeurt. Ik hoop dat ik door dit verhaal hier neer te zetten, dat piekeren stopt en me niet meer depressief voel en gewoon ga leven & de dingen ga doen die ik wil doen. En mijn ouders flink de waarheid ga vertellen en actiever wordt.En dat is precies wat ik ga doen! (mooie eindconclussie) Livin da vida loca.

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Ouder, Op 19-02-2010 09:47

Wees blij dat je ouders je achter je vodden aanzitten, zou ik zo zeggen.Dat is in ieder geval een teken dat ze om je geven - al zie je dat nu niet zo- Ga rond de tafel zitten en maak een aktieplan, van wat je WEL wil en hoe je je doelstelling wilt halen. Ik ben het product van een pa die mij mijn hele leven omlaag heeft gehaald en neergetrapt heeft, en mijn ma kon het evenmin wat schelen.Voor mij geen studie of vervolgopleiding...en o, wat zou ik ervoor over hebben gehad om ouders te hebben die mij liefhadden...die mij stimuleerden om iets te worden.Nu ben ik maar huisvrouw, en zit opgescheept met ouders waar ik NIKS meer mee te maken wil hebben...een verlies- verlies situatie.En omdat ik voor elke baan geweigerd word is mijn zelfbeeld ook heel laag...bedankt 'ouders' ...had ik die van jou maar!

reactie Roos, Op 26-02-2010 15:09

En als je er niet uitkomt,praat dan eens met iemand van het algemeen maatschappelijk werk.Die bieden een luisterend oor en kunnen vaak heel goed helpen bij wat jij nodig hebt.Wat ook heel goed helpt is alles van je afschrijven en verscheuren.Dat lucht op.En dan een dag uitkiezen voor jou alleen,waarop je doet wat jij leuk vindt.Ik praat uit ervaring. Succes ,veel liefs,en sterkte hierbij.xxxRoos.

Site built by B-nuts