Geheimen
Gezondheid
Ik lijd aan liefdesverslaving
Vandaag kwam ik erachter dat er een naam is voor datgene waar ik al jaren aan lijd: liefdesverslaving. Volgens bronnen op internet gaat het vaak samen met sexverslaving, maar dat is in mijn geval niet van toepassing.
Ik heb sinds mijn jeugd al weinig zelfvertrouwen gehad en een erg negatief zelfbeeld, pas de laatste jaren begint hier verbetering in te komen. Zolang als ik me kan herinneren deed ik alles om mensen te pleasen, vaak ten koste van mezelf.
Confrontaties ging ik altijd uit de weg, ruzies ook, ik wil door iedereen leuk, lief en aardig gevonden worden en kan er echt helemaal depri van zijn als iemand me niet mag.
Relaties liepen in het verleden altijd stuk, nu ik er op terug kijk heel begrijpelijk, ik heb vast vriendjes helemaal verstikt met mijn drang naar constante bevestiging.
Inmiddels ben ik al jaren getrouwd, gelukkig, ik heb een schat van een man, maar ik kan niet zonder aandacht van andere mannen. Ik ben nog nooit vreemd gegaan en ben dit ook niet van plan, maar ik kan het flirten, waarin ik soms ver ga, niet laten; Ik heb continu nog steeds de bevestiging nodig dat ik leuk, lief en de moeite waard ben. Zelf investeer ik veel in tijd en aandacht voor iedereen en ik kan er erg down van worden als ik dat dan niet terug ontvang, maar ik zet zelf de standaard zo hoog dat teleurstelling eigenlijk onvermijdelijk is.
En sinds vandaag begrijp ik wat ik heb, ook waar het vandaan komt en dat ik er wat aan wil doen. Maar ik vind het heel erg moeilijk. Ik ben van nature een lief, geduldig en gedienstig persoon, mijn ouders zijn dat ook. Waar gaat dat over in iets dat niet wenselijk is en wat kan ik eraan doen zonder mijn hele persoonlijkheid te verliezen?
Ik ben echt in de war. Ik wil een evenwichtiger mens zijn die niet steeds afhankelijk is van wat anderen vinden en ik wil mensen normale aandacht kunnen schenken en niet steeds vervallen in wat wel lijkt op hevige kalverliefde.
Maar hoe doe ik dat?