Geheimen
Gezondheid
Een zeer slechte ervaring bij mij, een oplossing voor velen!
wiet
ik rookte wiet sinds me zestiende. en ik werd heel saai serieus en voelde me vaak ongemakkelijk.
hield er ook niet van om te lachen. mijn gebit stond namelijk scheef. ik was een beetje depressief geworden. plus
ik was traag van begrip, suffig en had altijd maar pijn aan mijn rechteroor.
oorpijn
ik had oorpijn. ik kon geen harde muziek meer draaien. en had het moeilijk in een discotheek.
op geven moment zelfs last van de tv en moest het heel zacht zetten. en zelfs als me moeder praatte
deed het pijn. en niemand die er iets van snapte. ik had de pijn overigens aan mijn rechteroor.
traag van begrip?
dat werd ik. zo voelde ik me ook. dat merkten mensen ook wel eens op. het leek soms net alsof mijn oor een beetje
naar binnen was ofzo.
wat deden we eraan?
er werd gedacht dat ik oorontsteking had. dus kochten we een middel dat ik in mijn oor moest spuiten zodat het
over ging. ik had niet echt het gevoel dat het daarmee zou oplossen. en inderdaad het hielp niet.
ik begon het best wel erg te vinden. want ik hield van muziek luisteren. met oordopjes in en dat kon al helemaal niet.
hoewel alleen aan me linkeroor kon het wel dan. verder was het niet goed voor mijn sociale leven. vrienden die langskwamen
wilde harde muziek draaien. maar ik liet het bijna nooit toe want de pijn was onbeschrijflijk. ik kan me voorstellen
dat vrienden dachten van wat heeft hij nou of het zal wel meevallen die pijn of hij overdrijft. Maar dat deed ik niet.
oorarts
uiteindelijk besloot ik naar de dokter te gaan. ik dacht die gaat het voor me oplossen. maar nee die verwees me
naar de oorarts. logisch ook. ik ging toen naar de oorarts gezamenlijk met mijn moeder. eindelijk zou de pijn weggaan.
eindelijk zou ik weer muziek kunnen luisteren. ik zou weer gewoon normaal worden en snel van begrip!
de oorarts deed hier en daar wat metingen in mijn oor. conclusie. mijn oren werkten gewoon goed en dat was heel fijn
om te weten. ik werd ook niet doof ofzo. er was helemaal niks te vinden. en ik kon vertrekken. dat was het.
niemand kon dus de oorpijn oplossen. goed om te weten dat er niks ergs is aan me oor natuurlijk. maar wat nu?
de pijn bij mijn rechteroor was er nog gewoon. dat stelde me snel teleur in artsen. ze konden letterlijk niks voor mij
betekenen. behalve doorverwijzen naar de andere of het er gewoon bij laten zitten.
Ik kon dus alleen maar afwachten. misschien dat ik met de tijd vooruitgang zou boeken.
of moest ik mijn oorpijn dan maar zelf oplossen?
de oorzaak
per toeval kwam ik achter de oorzaak.
het eerste wat me opviel was. ik draaide muziek. en ik had een beetje last van me oor.
zodra ik een joint rookte werd de oorpijn erger. elke keer dat ik een joint rookte werd
die pijn dus erger. je zou dus zeggen het kwam door die joint. stoppen met jointjes dus.
ik keek vaak in de spiegel. en het viel me op dat de zijkanten van me hoofd altijd een soort aparte
bolling hadden. mij viel het natuurlijk meer op dan anderen. maar ook anderen moet dat opgevallen zijn.
niet dat het zo lelijk was, het was eerder apart. ik trok een keer de bolling huid naar boven. het viel me op
dat mijn gezicht er wel beter op werd. ik zag voor de eerste keer even hoe het zou moeten zijn.
automatisch trokken ook de wallen iets naar boven en de wenkbrauwen.
mijn huid hing dus eigenlijk. Mede dankzij de wiet. Mijn spieren waren daar blijkbaar verzwakt.
majah ik liet los en liet de bolling weer zakken. ook bewoog ik een keer mijn kaken over elkaar heen.
het leek alsof ze niet helemaal goed op elkaar zaten. er was een punt dat ik ook dacht. zo hoort het
op een dag keek ik in de spiegel. ik keek goed. ik had het gevoel alsof die bolling wat dikker was geworden.
ik bekeek ook mijn tanden. ze waren met de jaren schever gaan staan. en 1 snijtand bovenin was wel heel erg
naar achter .ik zag hem niet eens meer. het leek alsof ik die tand kwijt was. had ik maar vroeger als kind een
beugel genomen dacht ik toen. het zat me echt dwars.
ik begon beter in de spiegel te kijken. het viel me op dat mijn tong weinig ruimte had. en toevallig wist ik dat dat niet zo
hoorde te zijn. mijn gebit was dus eigelijk ingezakt. geen ruimte voor mijn tong. heel gesloten. en best gesloten
was ik als mens op dat moment ook.
op een dag. ik was bij mijn broer thuis er werd keiharde muziek gedraaid. en ik had hoofdpijn. de pijn aan mijn oor was hevig.
en zomaar eigenlijk begon ik aan mijn hoofd vast te houden bij de bolling huid. en ik trok dat even omhoog.
en ik hoorde muziek zonder pijn aan mijn rechteroor! ik ging het testen of het echt klopte.
net als een onderzoeker. klopt het wel, dacht ik. en ja het klopte. elke keer als ik dus muziek hoorde hoefde ik dus alleen
die bolling huid op op de zijkanten van me hoofd naar boven te tillen! doktoren waren daar niet opgekomen maar ik wel. hoe kan
dat nou weer? het steeds vasthouden gaat natuurlijk een beetje moeilijk hè. er was dus een diepere oorzaak.
ik ging vaker in de spiegel kijken. ik wilde van de pijn af. begon aan de huid op mijn hoofd te zitten. platdrukken straktrekken
etc. mijn wangen waren ingedeukt ook door het blowen. ik dacht eerst de huid is dun geworden. ik ben afgevallen.
maar nee het was iets anders. het lag aan het bot. aan mijn schedel. als mijn schedel wat gelijker en wat breder is aan de bovenkant.
dan zou het ook mijn huid kunnen tillen. en dat van de wangen met deukjes lag aan mijn gebit. mijn gebit was zoals eerder aangegeven
ingezakt. dus ook mijn wangen. hetzelfde geldt voor mijn oogkassen. die waren ingezakt want ik had enorme wallen door het blowen.
het was dus een oorzaak van een oorzaak van een oorzaak.
hoe loste ik dit op?
ik bedacht me inmiddels dat ik dus ook de oorzaak wist van dingetjes waar een hoop mensen last van hadden.
- oorpijn ( zelf kwam ik achter de oorzaak )
- wallen ( dus geen zogenaamde trucjes tegen wallen of zogenaamde vochtophoping )
- ingedeukte of ingezakte wangen.
maar het ging nog dieper. ook de oorzaak van mijn oorpijn lag nog dieper. ik ging steeds meer observeren. naar mensen
kijken. naar ze luisteren etc.
maar mijn oorpijn was nog niet weg. ik wist hoe. mijn schedel moest dus aan de bovenkant breder. en gelijker. zodat het
mijn bolling huid ook direct kon meetillen of vasthouden op die plek. dat was het dus. met andere woorden operatie?
toen. ging ik naar mijn wangen. ik moest dus eigenlijk mijn tanden een klein beetje verschuiven of proberen te duwen in de richting
dat mijn wangen wat meer uitzakken dus wat breder zijn enz.
Dat is waar er een flinke obsessie begon. Het was het begin van een hele slechte ervaring. En tegelijkertijd de oplossing voor enorm veel dingen waar de wetenschap nog steeds op zoek is naar het antwoord.
Het antwoord is eigenlijk heel logisch en heel eenvoudig voor vele vele zaken. Het ergste is. er is geen mens op de wereld die dat weet behalve ik. Wellicht wordt het ontkend of verzwegen om bepaalde redenen. Maar ik vind het tijd om dit langzaam overal naar buiten te brengen. We leven in een nieuwe tijd. Dingen veranderen snel. Zo ook de wetenschap.