Ik weet niet goed waar te beginnen, onvrede in mijzelf gaat er niet uit. Ik moet het aan de kant zetten om verder te kunnen maar om de een of andere reden lukt mij dit niet. Ik mis een goede vriendin om zo af en toe eens een goed gesprek mee te hebben iemand die je wijst op de dingen die je fout doet of met een oplossing komt als je vastgelopen bent. Iemand die een arm om je heen slaat en zegt dat alles goed komt,begrip heeft voor de gevoelens die je hebt of bij wie je gewoon eens lekker kunt uithuilen.
Daarbij dat het lijkt dat ik altijd de aangewezen persoon ben waartegen men een rare opmerking kan maken of zijn eigen chagrijnige bui op kan af reageren. De persoon waarbij men het nodig vind om met een overtreffende trap tegen te praten alsof ze beter zijn meer weten. Goed voor je zelfvertrouwen als je jezelf toch al niet zo\'n goed mens vind Je zou een rake opmerking terug kunnen maken ja als dat op dat moment in je op komt, assertief genoeg bent maar verlegen zijn blokkeert de weg, Zou ook soms liever dood zijn omdat je jezelf nooit goed genoeg vind, stom, dom, mislukt voelt, maar er is er maar een die dit tegen houd en dat is mijn dochter waar ik verschrikkelijk veel van hou het zou haar een schuldgevoel kunnen geven.
Maar laat het maar weer voorbij gaan het gaat wel over.........