Geheimen
Gezondheid
Staande houden
Wat ik hier ga neerzetten is niet echt een geheim...Maar ook niet iets wat ik aan anderen vertel.. Gewoon weg omdat ze me niet zullen begrijpen..
Ik heb geen idee waar ik moet beginnen,maar ik begin maar gewoon zoals het begon.. Mijn vader heeft altijd al losse handjes gehad.. Het ging niet lekker tussen mijn ouders. Mijn moeder ging vreemd,dat vertelde ze ons,maar niet tegen onze vader. Ik wou het zo graag vertellen,maar dan zou ik mijn moeders vertrouwen schaden in mij... Totdat hij er op een dag toch achter kwam,toen brak de hel los.Mijn vader wou niet dat mijn moeder wegging,en ze begonnen beiden vreselijk veel te drinken,me moeder zat tot snacht 4uur achter de PC.Mijn vader wou zo graag alles uitpraten,en wou dat ze samen met hem mee naar bed ging.Natuurlijk wou ze dat niet... Nou,daar ging het weer hoor,schelden,haren trekken.. Ik moest er tussen springen,ik was 15,en schreeuwde dat me vader met ze poten van me moeder af moest blijven.. Snachs zat ik voor de slaapkamer deur van me moeder,zodat ze kon slapen,maar vader viel haar constant lastig met zijn dronken kop.. Zo ging dit een jaar door,toen verhuisde zij. Bleef ik daar achter.. Werd ook nog eens van school getrapt omdat ik er vrijwel nooit was,maar de reden waarom heb ik verzwegen..Vond het allemaal wel best... Moest ik dus het huishouden,de zorg van 2 kinderen op me.. Dat werd me teveel,dus verhuizden zijn ook... Ik had in die tijd 1 troost,mijn alles,mijn mooie lieve hondje... Nooit liet zij mij in de steek... Toen ging ik ook verhuizen,het werd me teveel.. Gelijk op de eerste dag,liet ik me hond uit.. Het was een mooie dag,even uitwaaien samen.. We waren maar een paar meters van huis.. Ik schrok,ik voelde iets aan,keek achterom,en mijn alles was dood.. Ik zag hoe ze werd overreden door een bestuurder die veel te hard reed,en geen moeite nam om te remmen.. Ik heb staan schreeuwen op straat dat ze mij niet mocht verlaten.. 6jaar jong.. Ik mis haar zo.. Het heeft veel impact op me gemaakt,was en ben er nog steeds stuk van. In die tijd kwam ik ook geregeld bij mijn zus en haar vriend.. Bleef daar op een avond logeren.. Ze kregen ruzie snachts.. Ze werd in elkaar geslagen voor mijn ogen.. Ze riep om mijn hulp,ik was zo bang.. Het enigste wat ik kon doen was de politie bellen,dat heb ik gedaan.. Ze werd vaker mishandeld,maar haar liefde voor hem was gewoon te sterk.. Ik vond haar zwak,ze moest daar weg,maar wou ze niet..
Dit is maar een klein stukje van mijn verleden,het maakt me depri om alles op te schrijven.. Ik zit in de wajong.. Mijn lichaam kan het niet aan om te werken.. Elke dag ben ik duizelig.. ik kan niet slapen.. Hoe graag ik ook wil.. Mensen snappen niet waarom ik niet werk.. Ze denken dat het leuk is om geld te vangen en niks te doen. Maar ik beloof jullie allemaal Het kilt me
Hoe ik me voel,ik heb er niet om gevraagd.. Het is me overkomen,ik doe zo ontzettend mijn best om er normaal mee te dealen,maar het valt niet mee. Mijn hart schreeuwt om een normaal leven,mee te doen in de maatschappij,ik wil het zo graag.. Het doet me ontzettend veel pijn om als aansteller bestempeld te worden.. Ik ben alles behalve een aansteller.. Door dit,heb ik geleerd,om geen vooroordelen te hebben.. Ik zal niemand pushen,of belachelijk maken.. Je weet tenslotte nooit het verleden..