Wat heb ik me vergist in hem
Geschreven door Domme doos, Op 04-03-2016 15:09
Ik ben nu 5 jaar getrouwd. Voor m'n huwelijk (jaar verkering) niks gemerkt, behalve dat ie wat dominant was.
Eenma getrouwd begon de ellende.
Ik heb geen energie alles op te schrijven, doe het ff zo
- hoor wekelijks dat ik niet kan nadenken
- ik gedraag me dom, onbenullig
- ik vraagt zich af of ik ze wel op een rij heb
- hij scheld me vreselijk uit voor de meest erge dingen
- voor hij thuis komt controleer ik of alles zo is zoals hij het wil
- hij wil niet over m'n emoties praten
- zijn woede gaat hij pas stoppen als ik niet meer zo dom doe
- ik ben een egost
-ik lieg
-ik maak van huis een zooi (juist niet, hij doet niks)
-ik verdien 3x minder als hij maar moet t meest betale
-heb dus nauwelijks geld Maar dat mag hij niet weten
-hij is voor buitenwereld perfect, slim, knap, succesvol
-hij irriteert zich aan zoveel aan mij
Ik loop op eieren, ik ben elke dag doodsbang
Bang dat hij ontploft en die erge dingen zegt
Ik denk dat ii echt emotioneel geweld mee maak. Zijn woede is razernij, zelfs om een pak
Vla die ik opengemaakt hebt ontploft ie
Ga weg zou je zeggen! Ik kan het niet, daarom de domme doos. Ik was super onafhankelijk, eigen huis, vaste baan. Universiteit afgerond. Dus ben eigenlijk niet echt dom maar m'n man zegt dat zo vaak, ik kam er niet tegen in, zijm waarheid is de waarheid. Hij heeft gelijk. Hij liegt ook, ik zie hem
Dingen doen of hoor hem dingen zeggen en ontkent later. Alsof hij me gek wil maken.
Continu twijfelen aan mezelf, ik denk soms cht dat ik gek geworden ben.
Er zijn ook goede momenten maar weet dat de woede weer komt. Slaan doet ie niet. Wel
Pakt ie me vaak stevig vast en duwt me de bank in. Heb vaak blauwe plekken op m'n bovenarmen.
Alles is Alrijd mijn schuld, sorry zegt ie soms.
Waarom waarom waarom
Weggaan kam niet, please zeg dat niet
Ik weet dat ik dit niet volhou en weg moet maar nu kan het niet
Maar dat ik vertrek is zeker al moet ik onder een brug leven
Er zijn mensen die er vanaf weten. Maar ook die kunnen mij moeilijk geloveN.
Zelfs een therapeut nam het voor hem op.
Het lag aan mij.
Nu ben ik niet perfect, ja voor het plaatje ben ik de knappe vrouw ban de succesvolle directeur maar niemand weet hoe erg hij me kleineert, kwetst en vernedert.