relaties

Dertig jaar geleden kreeg ik een verhouding met een super lieve, mooie man, ik was 26 en had al twee klei e kindjes, hij was dertig en ook getrouwd. We hadden het heerlijk samen. Stiekum elkaar ontmoeten, konden het erg goed met elkaar vinden. Een echte match,,,,, zijn huwelijk strandde, maar ik durfde niet van m'n echtgenoot weg te gaan. Op een gegeven moment heb ik met pijn in m'n hart een punt gezet achter de relatie met mijn minnaar. Hij was er kapot van en ik ook, maar ik koos voor mijn gezin. Durfde de stap niet te zetten om te scheiden, ik was ook financieel afhankelijk van mijn echtgenoot en had een groot verantwoordingsgevoel naar mijn kinderen, ouders etc.
Na dertig jaar heb ik de oude liefde per toeval weer ontmoet. We begonnen met een wijntje te drinken en toen nog een, we zouden alleen praten, maar nu na drie maanden weet ik dat ik dertig jaar geleden een grote fout heb gemaakt. Ik heb de liefde van mijn leven laten lopen. Mijn huwelijk is nooit e het goed geweest en toch probeerde ik er altijd weer voor de kids en nu kleinkids het beste van te maken. Mijn vroegere liefde is ook weer helemaal gek op me en ik op hem. Ik voel me verscheurd en gelijk gelukkig. Ik voel me schuldig en gelijk boos....waarom toen de knoop niet door gehakt.? We stelen af en toe een moment en bellen met elkaar. Tot nu toe hebben we alleen nog maar gezoend, maar ik weet zeker als we de kans krijgen dan gaan we voor de bijl.
Wat heb ik een domme beslissing genomen 25 jaar geleden. Nu heb ik inmiddels kleinkinderen......maar ik kan mijn liefde niet loslaten,,,,,,

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Ruby, Op 11-03-2016 17:08

Hoi Elles! Deels erg herkenbaar verhaal. Als je zo'n spijt hebt van dat je de liefde van je leven toen hebt laten lopen, waarom ga je er dan nu niet voor? Misschien klinkt het erg kort door de bocht, maar ik zelf heb ook de liefde van mijn leven gevonden, maar ik ben er bijna helemaal zeker van dat ik nooit samen met hem kan zijn. Als je voelt dat dit je grote liefde is, ga er dan voor. Het is misschien ook eerlijker naar je man toe. Mocht je bij hem weg willen, probeer het dan zo te regelen dat jullie jullie familie wel bij elkaar kunnen houden. Doe het rustig aan en succes! Ben erg benieuwd hoe het afloopt.

reactie Andrea, Op 11-03-2016 18:26

Hoi Ruby, Niet met onderstaande eens: '' maar ik zelf heb ook de liefde van mijn leven gevonden, maar ik ben er bijna helemaal zeker van dat ik nooit samen met hem kan zijn''. Zeg nooit, nooit. Als het je grote liefde is komen alle puntjes op de i terecht. Je smelt naar elkaar toe en je geneest elkaar. Let op!! je geneest elkaars hart en dat kan niemand jullie ontnemen. Is het voor jullie ( Elles en Ruby) een herkbaar gevoel?

reactie Ruby Geheim , Op 11-03-2016 18:36

Dank voor de bevestiging, tips en adviezen. Het lijkt als of ik diep in je linker iris kijk een vlek zie in de vorm een sleutel waarvan ik alleen de sleutel heb. Een gevoel van thuiskomen, in een huis waar je je vrij voelt om alles te doen en laten je wilt en lekker je zelf kunt zijn. Wat wil je toch met deze verliefdheid? Een plek geven, samen van genieten? Stop met spiegelen of kruipen in een anders zijn hoofd en hart want in die zelfde spiegel durf één mens soms niet te kijken :-). Geniet van het mooie leven en de bijzondere avondturen. You can run but you cann't hide. Zelf mensen met NPS kunnen helen als je hun vertrouwen wint om hun hart te geven. Ze kunnen niet helpen, ze zijn beschadigd door hun omgeving maar de kunst is begrijpen dat het om de toekomst gaat en niet om het verleden. Gesigneerd door Ruby

reactie Elles, Op 15-03-2016 22:39

Dank je wel voor jullie reacties. Ik zit in een spagaat en weet niet hoe ik er uit moet komen. Vanavond weer kontakt gehad met mijn grote liefde, alles stiekum en te kort. We weten niet hoe dit verder gaat aflopen, maar genieten van de momenten met elkaar. Gestolen momenten.....ik vind het zo moeilijk om hem los te laten, het is allemaal zo dubbel. Aan de ene kant genieten van een intens verlangen en aan de andere kant vol schuldgevoel zitten. Morgen zien we elkaar weer een paar uurtjes. Het is meer dan verliefdheid. We voelen elkaar aan en weten dat we voor elkaar gemaakt zijn. Als we gaan besluiten om niet samen verder te gaan dan moeten de gestolen uurtjes stoppen, want ik kan er niet meer tegen om steeds weer weg te gaan en niet te weten wanneer een volgend moment er is.

reactie Zomaar iemand, Op 15-06-2016 22:07

Ik snap jou echt helemaal... Ik ben 15 jaar geleden ook verliefd geworden op een jongere man, en heb daar een aantal maanden een relatie mee gehad. Hij was alleen toen en ik getrouwd met 3 kinderen. Nu 15 jaar later zag ik hem weer, en weer dat gevoel waarom ben ik niet gaan scheiden... Steeds denk ik ik zeg het aan mijn man, maar ik durf niet. Mijn huwelijk is nadien niet slecht ,maar wat ik met die ander heb.....stom he.. Spijt krijgen over dingen due je niet heb gedaan.ipv die je wel heb gedaan. Veel sterkte.......ik ben erg benieuwd wat je gaat doen.. Ik ben dom gansje en blijf om veiligheid in dit huwelijk.....

Site built by B-nuts