Geheimen
Relaties
Geeft zij mij signalen of is ze echt niet geïnteresseerd?
Geschreven door Ikke, Op 11-03-2016 22:03
Hallo allemaal. Ik ben een man van 43, ruim anderhalf jaar gescheiden en zit met een behoorlijk dilemma. Maar eerst even iets meer over mijzelf en de persoon waar het om gaat. Het is een enorme lap tekst, dus ik hoop dat jullie het hele stuk willen lezen (sorry als het wat rommelig overkomt) voordat jullie mij een antwoord of jullie inzicht hierin willen geven.Zoals ik zei, ben ik 43 en gescheiden, heb een zoon die bij zijn moeder woont. Ik heb een emotionele beperking (ik kan mijn emoties moeilijk uiten), heb een gruwelijke hekel aan ruzie (waardoor ik liever mensen gelijk geef en mezelf benadeel) en heb faalangst. Zo. Staat.
De dame in kwestie waar het om gaat is een jongedame met zo haar eigen problemen, valt op oudere mannen, heeft een sterk karakter maar een lastig leven achter de rug, en heeft - zo zegt ze - na een aantal zware en mislukte relaties een gruwelijke hekel aan mannen. Ze noemt mannen dan ook steevast "homo's". Ik was er trouwens bij toen ze haar laatste vriendje de deur uit schopte (was puur toeval, trouwens). Ze zat in mijn auto te huilen (van verdriet en frustratie en pijn in haar hart, uiteraard) en ik durfde het aan een paar keer bemoedigend op haar schouder te kloppen. Meer dorst ik niet aan.
Verder is zij sterker dan ik, zodat wanneer het erop aan komt, zij degene is die mij zal beschermen, in plaats van andersom. Daar komt bij dat ze vreselijk zelfstandig is (is zo gelopen door haar jeugd). Ik ben wel zo'n idioot die altijd de autodeur voor haar openhoudt, en hier (en soms bij haar thuis) haar jas aanneemt en ophangt. Ze zegt dat ze dat ook zelf kan (autodeur), waarop ik zei dat ik het fijn vind om te doen. Dat lijkt ze geaccepteerd te hebben.
We zijn al een tijdje goede vrienden, veel vrienden heb ik overigens niet omdat de meeste mensen niet met mijn emotionele beperking om kunnen gaan. Echter, ik zou meer willen dan alleen vriendschap. Om met Ronnie Tober te spreken: "Ik ben voor jou een vriendje, helaas nog niet exclusief. Ik vraag dus wat bedoel je want ik vind, ik vind je zo lief."
Om kort uit te leggen wat zij voor mij betekent, wil ik het voorbeeld geven van afgelopen weekeinde. Ik had een rotweek achter de rug, problemen met mijn ex, mijn zoon die ik een week niet had gezien, en de dame in kwestie had iets op FB gezet waar ik nog verdrietiger van werd. Afgelopen maandag kwam ze langs, en ook zij was in een bui om op te schieten. Ze had een zeer zware dag gehad en ik verwachtte niet veel van het bezoek. Maar zodra ze voet over de drempel zette (ik zorg altijd dat de deur open staat als ze langskomt, zodat ze weet dat ze meer dan welkom is) was mijn rotbui weg. In een seconde. Ik was vrolijk, voelde me rustig en was gelukkig. Toen zij een uurtje later wegging, zij ook. Rustig in elk geval.
We bespreken alles met elkaar. Ik weet van problemen en dingen uit haar leven waarbij ze zich eigenlijk schaamde om het te vertellen, en andersom ook. We gaan goed en redelijk vaak met elkaar om. Vandaag nog hebben we de hele ochtend geshopt (en ze moest nog even naar het ziekenhuis) en we hebben de hele middag haar favoriete muziek zitten luisteren. Ik had werkelijk de dag van mijn leven.
Haar laatste vriendje heeft haar vertrouwen in mannen kapot gemaakt. Hij had naast haar nog 30 vriendinnetjes (al dan niet voor alleen een avondje lol) en in haar ogen (zo zegt ze) zijn alle mannen zo, alleen geïnteresseerd in (je weet wel). Ik kan dat begrijpen en respecteren. Juist omdat ik dat respecteer, heb ik haar nog niets gezegd over mijn gevoelens. Bovendien blijf ik liever in de zogenoemde 'friendzone' als vriend, dan dat ik haar kwijtraak omdat ik haar mijn liefde kenbaar maak.
Waarom sta ik dan toch zo in dubio? Nou, ik ga nog even verder met voorbeelden geven...
Ze spreekt met mij, zoals ik al meldde, over werkelijk alles. We hebben al veel problemen samen opgelost. Vandaag zat ze zonder geld (studente) en zonder eten, dus ik sta binnen een half uur bij haar op de stoep met een tas vol eten. Ik heb al vaker eten voor haar gekocht. Ze vindt het moeilijk hulp te accepteren en wil altijd meteen (zo snel mogelijk) het geld terug geven. Ik heb haar dat dit keer verboden ("Het was mijn eigen initiatief, dus ik wil hier niets voor terug"). Ik weet niet wat dat met haar doet (zou ik dat moeten vragen?).
Ze vertelt mij ook veel intieme problemen. Ik zal ze niet op tafel leggen, maar twee dingen wil ik toch wel kwijt. Zo liet ze mij vandaag (voor de zoveelste keer) weten dat ze eigenlijk heel graag een kindje wil. Maar meestal hoor ik dan binnen 3 minuten ook dat ze absoluut geen relatie wil. Ze is - net als ik - uiteraard erg bang om gekwetst te worden. Aan de ene kant denk ik dat ze hier heel eerlijk over is en dat ze echt geen relatie wil. Aan de andere kant ben ik bang dat ze mij een hint geeft die ik dus niet begrijp. Als dat het geval is, heb ik weinig tijd om te reageren. Wat ze ook wel eens zegt, is, dat ze 'de juiste' nog niet is tegengekomen. Daar hoor ik dus ook bij. Maar wederom weet ik niet of dat een hint is of de waarheid...
Verder wil ze absoluut niet dat ik haar aanraak. Een hand geven, dat kan nog, maar hoe moeilijk ze het ook heeft, als ze staat te huilen van frustratie of verdriet, ik mag haar niet in mijn armen nemen en een schouder bieden om op te ruilen. Hoe graag ik dat ook zou willen. Vandaag ook, we zaten op de bank naar haar muziek te luisteren. Ik had zo graag mijn arm om haar schouders geslagen en haar naar mij toe getrokken, en lekker met mijn hand door haar haren gegaan, terwijl we muziek luisterden. Maar ik weet dat als ik dat doe, ik waarschijnlijk de deur word uitgeschopt. En ik zou dat zo graag willen. Van de week kreeg ik een omhelzing van haar (ik was zo blij!). Het was 8 maart en een Poolse vriend van haar (ook een man) had een bos roze rozen gekocht (en dat had ze op FB gezet). Ik was jaloers (één van mijn slechte eigenschappen). We hadden toevallig die dag bij de bloemist een prachtige Liefebachia gezien, en ik wist dat ze die heel graag wilde hebben. Ik was al uitgenodigd voor appeltaart met slagroom, samen met die Poolse jongeman en een vriendin van haar, dus ik maakte dat ik die plant kocht. Toen ze dat zag, kreeg ik dus mijn omhelzing. Ik was dolgelukkig.
Ik zeg haar regelmatig hoe goed ze eruit ziet (ik zeg niet dat ze mooi is, dat vind ik te afgezaagd) en ik complimenteer haar regelmatig met haar kleding. Ik laat haar weten wat zij voor mij doet, dat ik me goed voel bij haar (en zij voelt zich ook op haar gemak bij mij, getuige wat ze mij allemaal over zichzelf vertelt). Toen we vandaag haar muziek zaten te luisteren, vroeg ze of ik dat goed vond. Ik houd hoofdzakelijk van klassiek en country & western, terwijl zij groot fan is van hiphop. Ze wilde me haar favoriete muziek laten horen 'zodat je mij beter begrijpt'. Ik vond dat persoonlijk een redelijk intieme opmerking.
Zojuist laat ze me zelfs weten dat ze heeft gegeten, en nu rustig is en gaat slapen. Ik heb haar bedankt voor de fijne dag, en voor de muziek. Ze was er blij mee.
Vraag... waar sta ik in haar leven?
reactie Betweter, Op 12-03-2016 11:11
Mooi, oprecht verhaal. Een ding moet ik je ongelijk geven: ik vind je niet emotioneel beperkt, zoals je je verhaal vertelt getuigt van het tegenovergestelde.
Op de vraag waar sta je bij haar in het leven? Ik denk dat ze jou vooral als een goede vriend ziet en niet als een man. Zoals jullie relatie nu is, ben je heel waardevol voor haar. Ze voelt zich veilig en vertrouwd bij jou, ontzettend belangrijk voor haar. En dat stelt jou voor een heel lastig dilemma: als jij je ware gevoelens voor haar toont, word je ineens weer zo een man die maar één ding wil, en dan heb je kans dat de puurheid van jullie vriendschap verbleekt. Mijn tip: vertel je ware gevoelens nog niet en investeer tijd in jullie vriendschap. Zorg voor 100% vertrouwen. Gun haar nog even de tijd en ik denk dat de liefde dan vanzelf wel komt. Er schuilt een gevaar: ze kan natuurlijk wel verliefd worden op een andere kerel (Poolse vriend?). Mocht dat gebeuren, gooi dan alle schroom van je af en vecht voor haar, anders raak je haar wellicht kwijt.
reactie Lea, Op 12-03-2016 21:23
Een bijzonder gedetaileerd verhaal.
Als het glas eenmaal een barst heeft is het moeilijk te herstellen.
Ook al doe je hard je best het vertrouwen is eenmaal geschaad
. Het beste is bedanken voor wat het geweest is, hoe moeilijk het ook is en gewoon een nieuwe frisse start maken. Althans zo sta ik er nu in want een vos verliest wel zijn haren maar nooit zijn streken. Zo had ik ook jaren een relatie met een buitenlandse man hij is heel aardig maar had toch sterk het vermoeden dat hij niet volledig van
mij hield maar meer gaf om mijn status. Zodra dat getealiseerd was de echte aap uit de mauw zou komen. Heb mij niet laten verassen maar heb juist de hazenpad gekozen op zoek naar mijn eigen gelukt zoals dat goed vold voor mij en tot op heden geen moment spijt.
reactie Ikke, Op 12-03-2016 23:19
Hoi Betweter,
Dank je voor je analyse. Ik was er al min of meer bang voor, dat ik in de 'friendzone' zit. Maar dat is beter dan haar kwijtraken. En nee, die Poolse jongen wil ze ook niet (is haar ten eerste te jong, ze valt op oudere mannen - mijn leeftijd) en ten tweede zei ze me gewoon dat ze dat niet wil.
Ik heb zelf het Syndroom van Asperger. Dat betekent in mijn geval dat ik pas mijn gevoelens kan uiten als ze heel sterk zijn. En op papier is makkelijker dan 'in real life'. Maar toch bedankt voor het compliment. :)
Ik zal voor haar blijven wat ik nu ben: de vriend waar ze op kan bouwen, en ik zal inderdaad denk ik het beste maar gewoon afwachten. Ze verkeert (zeker nu nog) in de fase waarbij 'mannen' slecht zijn, maar ik heb niet de indruk dat ze mij als 'man' ziet, eerder als vriend (geslachtsloos). Ik weet dat ze tegen een vriendin van haar (die ook in mijn vriendenkring zit) erg positief over mij praat.
Lea,
Ik begrijp dat je over mijn verleden spreekt. Ik kan je verzekeren dat de gevoelens die ik voor mijn toenmalige vrouw had, echt over zijn. Het enige probleem hierin is, dat we samen een kind hebben en dat ze mij manipuleert. Zodra zij haar zin niet krijgt, zie ik mijn zoon niet meer (en dat hij van mij is weet ik voor 1.000% zeker!). Dat is lastig.
Zowel mijn vriendin als ik hebben een gebroken hart, bij haar is het verser dan bij mij. Wat mijn ex doet moet zij weten, dat is mijn probleem niet. Dat heb ik naast me neer gelegd, omdat ik niets meer voor haar voel. Ik weet dat waar twee vechten, twee schuld hebben, daar ben ik me van bewust. In elk geval gaat het leven door, dat besef ik. Het is ook niet dat ik per se zo snel mogelijk een nieuwe partner wil hebben, maar deze dame en ik lijken goed bij elkaar te passen en ik was bang dat ik haar signalen verkeerd interpreteerde. Daarmee val ik terug op de reactie van je bovenbuurvrouw (...) en ik ben bang (maar ik dacht het al) dat zij gelijk heeft.
Mocht inderdaad de situatie zich voordoen, zal ik me zeker bij haar melden als kandidaat (als ik het zo impopulair mag omschrijven). Voor nu zal ik moeten genieten van de momenten samen, lijkt mij, en zal ik blij moeten zijn met wat ik heb. Toch?
reactie Feliz, Op 13-03-2016 08:58
Ha wat een interessant stuk. Heb ook jaren getwijfeld of ik geen Syndroom van Asper heb, ik herken me zelf heel erg in. Kan mijn gevoelens ook beter uiten als ik schrijf in een persoonlijk gesprek klap ik dicht door ngst. Desondanks blijf ik het
proberen. Soms met signalen want het blijkt dat sommige mensen door hun achterdocht baat bij hebben. Ze kunnen niet helpen maar put kracht want waar je aan gekomen bent wat je niet toe behoord kan je vanaf komen. Heb vertrouwen in de situatie en mijn complimenten dat je zo goed kan visualiseren en relativeren. Een
slechtleven hebben velen maar hunkeren naar een gezond en gelukkig leven is beter.
reactie Ruby Geheim, Op 13-03-2016 17:32
Je hoeft geen signalen af te wachten maar gewoon je hart volgen doen wat in je hart leeft Succes§ Heb je hier te doen met een gelijkbaar probleem?
reactie Ikke, Op 14-03-2016 10:39
Ruby,
Ik ben bang dat je alleen de titel hebt gelezen..? :(
reactie Tessa, Op 18-03-2016 18:26
Beste Ikke,
Ik heb heel erg met je te verduren.
Het feit dat je je tijd neemt en zo een verhaal hier neer pent ga ik vanuit dat die persoon veel voor je betekent en dat je je toch wel zorgen maakt. Wel willen en heel veel twijfels.
Op de vraag '' waar sta je in haar leven?'' is mijn antwoord van persoonlijke vragen krijg je persoonlijke antwoorden. M.a.w. Stel de vraag persoonlijk aan de betreffende persoon aan al die antwoorden hier heb je misschien wat maar niet haar antwoord.
reactie Ikke, Op 21-03-2016 22:52
Hoi Tessa,
Dank je voor je advies. Natuurlijk heb je daar helemaal gelijk in, want dat is de enige manier om het antwoord te krijgen.
Ik heb het niet gevraagd, om in het geheim geschreven redenen, maar ik weet het inmiddels wel.
Haar probleem is, dat ze behalve erg mooi, ook erg toegankelijk is. Daardoor lopen de jongens (bij wijze van spreken) in rijen van drie dik achter haar aan. En elke keer als ze 'liefdesverklaringen' krijgt van een jongen / man, dan blokkeert ze die. Tevens heeft ze me laten weten dat ze, als ze echt verliefd is, ze dat wel laat weten. Was een algemene opmerking, maar ik interpreteer dat als dat ze mij als maatje ziet, en niet als man. Wat ik wel een compliment vind, omdat ze mannen momenteel niet wil zien. Ik weet waarom, maar durf dat zelfs hier niet neer te zetten...
Met andere woorden: ik zit in de "friend zone", en ik moet daar gelukkig mee zijn. Ben ik ook, overigens!
reactie Arthur de Vrome, Op 04-05-2016 22:29
Mijn gevoel is dat dit een vrouw is die op de 'badass', de foute mannen, valt. Ze zal dit nooit zo toegeven maar het is heel waarschijnlijk dat haar volgend vriendje precies hetzelfde kaliber is en als het dan weer foutgaat ze bij u komt uithuilen. Niets aan te doen, de 'nice guy' eenmaal in de friendzone, altijd in de friendzone.
Ik adviseer u een vrouw te zoeken die beter bij uw en haar verwachting past. En te accepteren dat deze 'vriendin' weer snel een 'spannende badass' zal hebben.
Het spijt mij en ik hoop dat ik ongelijk heb en dat u bij de 0,01% uitzondering op deze regel hoort.
Copyright © 2019 Geheimen van Nederland! De anonieme geheimensite! Geheimen van Nederland staat onder eindredactie van psycholoog-onderzoeker dr. Andreas Wismeijer.