relaties

Ik voel me momenteel zo ontzettend gefrustreerd. Ik ben verliefd geworden op een ontzettend leuke man. De eerste keer, echt liefde op het eerste gezicht. Normaal gesproken doe ik er een tijdje over voordat ik me zo voel maar deze keer sloeg het echt in. Hij bleek een zoontje te hebben uit een eerdere relatie.

Ik wil graag mijn eigen gezin en ik weet dat ik niet goed om zou kunnen gaan met een dergelijke situatie. Je leest hier soms geheimen van vrouwen die stiefmoeder zijn en zo ongelukkig. Dat is niks voor die vrouw en niks voor die kinderen. Vaak wordt er dan geroepen dat ze dan maar een man hadden moeten zoeken die geen kinderen had.

Ik kies er nu voor om afstand te nemen en om er niet aan te beginnen. Voor mezelf, voor die man en voor zijn zoontje. Dit is moeilijk en het doet pijn maar uiteindelijk voor alle partijen het beste en ik denk dat ik hiermee mijn verantwoordelijkheid neem. In plaats van een luisterend oor krijg ik nu van alle kanten te horen dat ik egoïstisch ben.

Ik vraag me nu echt af of je het ooit wel goed kan doen. Als je iets begint met een man met een kindje moet je maar weten waar je aan begint en ermee dealen. Als je dat niet kan moet je er maar niet mee daten, maar als je weigert aan zoiets te beginnen ben je ook een vreselijk persoon. Wanneer is het dan eigenlijk wel goed? Als je je eigen gevoel niet meer volgt en jezelf in dienst stelt van iedere alleenstaande/gescheiden vader of moeder die een relatie met je wil?

Ik hoop dat ik niemand hiermee kwets want dat is absoluut niet de bedoeling. Het zit me gewoon zo ontzettend hoog dat ik het graag van me af wilde schrijven. Heb momenteel echt het gevoel dat je het nooit goed kan doen.

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Zonde, Op 28-05-2016 13:13

Wat zonde om te lezen. Inderdaad als jij afgaat op de meningen van anderen dan is het inderdaad NOOIT goed. Maar waarom zou jij je laten beinvloeden door wat anderen van je denken? Ook hier zal je verschillende reacties op krijgen. Maar dat is altijd. Je kunt onmogelijk iedereen tevreden stellen. Neem de wijze lessen van anderen mee, maar maak uiteindelijk wel echt je eigen keuze. En tuurlijk zal een gebroken gezin niet makkelijk zijn, maar wie zegt dat een andere weg dat wel wordt? Niets is zeker in het leven. Hoeveel mensen blijven niet bij elkaar voor de kinderen en vanwege het economisch leven dat ze delen? Zijn die zo gelukkig? Als jij echt zielsveel van deze man houdt, dat het voelt als thuiskomen en de liefde is ook nog eens wederzijds?ohh wat had ik dan graag in je schoenen gestaan. Samen ben je zoveel sterker en kun je meer aan. Hoe objectief mijn reactie is weet ik niet, want ik leef al maanden in intense eenzaamheid, verlangend naar een jaar geleden, dat nooit meer terugkomt. Kijk dat is pas triest. Ik ga mezelf maar eens de zoveelste schop onder mijn kont geven en wens je veel succes!

reactie Peer, Op 30-05-2016 23:01

Gewoon je gevoel volgen en niets forceren. Toen ik mijn nieuwe liefde ontmoette waren er 2 kinderen. Ik heb ze alle tijd gegeven om aan mij te wennen. Nu zijn we een fijn gezin waarbij de kinderen en ik een geweldige relatie hebben. Vooral de jongste ziet mij meer als haar vader dan haar echte vader. En ik hou erg veel van haar. Alsof het mijn eigen kind is. Dus doe wat je wil. Het is jouw leven.

reactie wendy, Op 31-05-2016 17:07

HOi, ik vind het persoonlijk een beetje vreemd dat je er maar vanuit gaat dat het problemen zou opleveren ! Mijn zoon kan het zowel met zijn stiefvader als met zijn stiefmoeder erg goed vinden... IK zelf bemoei me ook totaal niet met het leven van mijn ex, en spreek hem nauwlijks... Niet alle moeders van kinderen bellen hun ex ook voor elk wissewasje of doet vervelend hoor. Jammer dat je hiervoor misschien de liefde de rug toekeert, zonder het te proberen.

reactie Iris, Op 12-06-2016 15:36

Bedankt voor de reacties! Zonde, je hebt helemaal gelijk, ik zou me ook niets aan moeten trekken van wat anderen zeggen en net als wat Peer zegt gewoon mijn eigen weg volgen. De frustratie met alles en iedereen is ondertussen gelukkig wat gezakt, mede dankzij jullie wijze woorden. Wendy, bedankt voor je bijdrage! Wat je aandraagt zijn echter niet de punten waardoor ik geen relatie met deze man wil. Ik heb zelf nog geen kinderen maar wil ze wel heel erg graag. De financiële situatie van deze man is zodanig slecht vanwege de hoeveelheden alimentatie en andere kosten die met zijn zoontje samenhangen dat het gewoon niet verantwoord zou zijn om er nog een kindje bij op de wereld te zetten. Ik denk niet dat ik kan leven met het feit dat ik geen kinderen kan krijgen omdat hij er al een heeft en qua leeftijd hebben we ook niet de luxe dat we nog 10 jaar kunnen wachten tot zijn zoon zelfstandig is voordat we zelf aan een kindje kunnen gaan denken. Daarnaast vind ik het ergens toch wel heel erg belangrijk om gewoon mijn eigen gezinnetje te hebben. Mijn man zijn eerste kindje te kunnen geven en het samen als nieuw en spannend te ervaren in plaats van te weten dat hij dit al met iemand anders meegemaakt heeft. Op zich is dit iets wat ik voor hem absoluut op zou willen geven, maar zoals eerder gezegd, is de mogelijkheid om met hem ooit een kindje te krijgen er gewoon niet. Dit alles bij elkaar zorgt ervoor dat ik het gewoon echt niet wil. Ik vind het een geweldige man, ik vind zijn zoontje ook heel leuk. Maar ik denk dat de liefde het niet gaat overleven als ik steeds maar weer er in gewreven krijg dat ik nooit mama ga worden omdat hij al papa is van een andere vrouw. Dit is toch echt wel een punt wat gewoon vast staat en niet iets wat je gewoon uit kan proberen. Iedereen die de moeite genomen heeft om wat achter te laten in elk geval heel erg bedankt! Ik kan nu in elk geval verder zonder me ook nog eens zo ontzettend rot te voelen over alle negatieve reacties want jullie hebben gewoon gelijk. Het is mijn leven en voor anderen zal het toch nooit goed zijn. Zonde, ik hoop dat je snel iemand tegenkomt en je je beter gaat voelen!

Site built by B-nuts