relaties

ik ben getrouwd en heb een dochtertje maar verlieft geworden op een andere man.
In het begin dacht ik nog dat ik er wel overheen zou komen en dat het gewoon een hele goeie vriendschap zou worden.
Maar sinds ongeveer een week zijn we er achter gekomen dat het wederzijds is!
Sindsdien hebben we ook veel contact en zitten vaak tot midden in de nacht nog te appen!
We leren elkaar steeds beter kennen en het gevoel word steeds heftiger!
Ook ben ik echt eraan gaan denken om te gaan scheiden.
Maar nu kwam ik er gister achter dat ik zwanger ben!
Ik heb hem dit ook verteld en hij zei meteen ik hou van jou en ik weet dat als ik voor je ga dat ik er een dochter bij krijg en nu je in verwachting bent kan ik dat ook nog hebben maar je kwijt raken zou mij breken!
Maar ppffff ik vind dit zo lastig!
Ik weet het ff niet meer…

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Robert, Op 15-06-2016 10:52

Vreemd dat je man het niet ziet dat je tot laat in de nacht aan het appen bent? Ga maar scheiden want ik zou zo;n vrouw niet moeten.

reactie Martin, Op 15-06-2016 12:58

Lieve Dana, Volg alsjeblieft je gevoel want als alles goed zou zijn geweest met je man dan was niet vreemd gegaan. Neem dan ook een beslissing op basis van feiten waarom dit gebeurt is. En kom je tot de conclusie dat je verliefdheid voor jou beter is . Ga er dan voor de volle 100% voor.

reactie weetniks@ziggo.nl , Op 15-06-2016 13:13

Is het geen puberale bevlieging omdat in je leven met je man er de sleur in zit? Denk na wat je doet maar geniet van de liefde.

reactie Wgnw, Op 15-06-2016 17:06

Gras, buren, groener. 'Nuff said.

reactie niet doen, Op 16-06-2016 22:45

In de meeste gevallen vind ik dat je uit een relatie moet stappen als je eigenlijk iets anders wil. In dit geval is er echter al een kind en er is er nog een onderweg dus ik vind dat je het tegenover die kindjes die je gemaakt hebt niet kan maken om nu te gaan scheiden. Op het moment dat je met je man trouwde en jullie eerste kindje kreeg was je ook stapel verliefd en ging je er ook vanuit dat dat voor altijd zou blijven. Kennelijk is dat gevoel weg gezakt en heb je dat nu voor iemand anders. Wie geeft jou de garantie dat je zo verliefd blijft op deze meneer? Dik kans dat dat gevoel over een paar jaar weer weg is, ga je dan opnieuw aan de haal met mr. perfect nr. 3? Daar komt nog eens bovenop dat je je kind(eren) pijn doet op het moment dat je bij hun vader weg gaat. Niemand op de wereld gaat zo veel van jouw kind(eren) houden als de man waar je nu mee getrouwd bent. In je post geef je al aan dat die andere man accepteert dat hij er een dochter bij gaat krijgen en dat een tweede er ook nog wel bij kan als hij jou maar krijgt. Met andere woorden, hij wil jou zo graag dat hij het bijkomend nadeel van je kinderen dan wel wil accepteren. Want dat is wat ik uit je post opmaak. Dat jouw kinderen een bijkomend maar overkomelijk nadeel voor hem zijn. Wil je dat echt voor je kinderen? Papa moeten missen ten behoeve van een man die ze accepteert om jou te hebben maar niet omdat hij die kinderen nou zo graag in zijn leven wil? En ga je er ook goed mee om kunnen gaan als je je kinderen straks met enige regelmaat dagen moet missen omdat ze dan bij papa zijn. Ga je er mee om kunnen gaan dat je huidige man mogelijk geen relatie meer krijgt aangezien er nog al wat vrouwen rond lopen die geen man met kinderen willen daten. Verdient hij het om mogelijk de rest van zijn leven alleen te blijven vanwege jullie gezamenlijke keus om kinderen te krijgen. Of als hij wel een nieuwe relatie krijgt en je je kinderen moet gaan delen met een andere vrouw. En als die andere vrouw eigenlijk niet op jouw kinderen zit te wachten? Vind je dan dat zij haar gevoel van weerstand tegen jouw kinderen maar opzij moet zetten want kinderen zijn zo belangrijk. Want zelf kom je ook niet echt over alsof je bereid bent je eigen gevoel opzij te zetten voor het welzijn van je kinderen. Verdienen je kinderen het om zo veel gescheiden te zijn van hun vader? Verdienen ze het om opgezadeld te worden met (waarschijnlijk) 2 nieuwe mensen in hun leven waar ze helemaal niet op zitten te wachten? Je hebt voor de man gekozen waar je mee getrouwd bent. Je hebt ervoor gekozen om kinderen met hem te krijgen. Tenzij hij je slecht behandelt, je mishandelt of op een andere manier het leven zuur maakt heb je verantwoordelijkheden naar je man maar vooral naar je kinderen. Uiteindelijk is verliefdheid een chemische reactie in je hersenen die wel weer over gaat. De pijn en ellende en de schade die jij veroorzaakt als je van je man gaat scheiden vanwege je nieuwe verliefdheid gaat nooit meer over. Als jij stop met die verliefdheid te voeden, dan zakt het vanzelf maar dan moet je wel uit jezelf afstand nemen en ook niet hopen dat het nog een goede vriendschap kan worden. En ja, dat is moeilijk en dat doet pijn. Uiteindelijk is het jouw leven en moet je zelf kiezen wat je ermee doet. Sorry als ik hard over kom in deze post. De reden daarvoor is dat ik sterk het idee heb dat je alles door een roze bril ziet vanwege de verliefdheid en de consequenties van wat je wil doen niet overziet. Ik weet natuurlijk niet het hele verhaal en misschien steekt er veel meer achter de wens om te scheiden. Maar bij je man weg gaan vanwege een nieuwe verliefdheid terwijl je al kinderen hebt vind ik persoonlijk ontzettend egoïstisch en onverantwoordelijk.

reactie lastige situatie voor je, Op 18-06-2016 10:51

Wat zei je man er eigenlijk van dat jullie zwanger zijn? Zou ik persoonlijk namelijk als eerste beschrijven ipv wat mogelijkheid 2 van de situatie vindt. Maar goed, jij bent verliefd nu en dat heeft duidelijk plaats nummer 1 in je leven. Daarna komen de kinderen en daarna pas je man geloof ik. En je wilde al gaan scheiden. Ik zou zeggen; Doe dat. Als ik jouw man was, zou ik niet zo onderaan willen bungelen. Je hebt maar 2 keuzes eigenlijk. Of je gaat met je man praten, over hoe je je voelt. Namelijk; ongelukkig met hem en dat je daaraan samen moet gaan werken. Of je gaat bij hem weg. En wat de rest van de wereld vindt met meningen over zielig voor je man, of zielig voor de kinderen. Jezus, als je daar allemaal ook nog rekening moet gaan houden. Je hebt je geheim gedeeld, dat is knap. Je hebt alleen niet echt je best gedaan om jezelf goed te beschrijven. Dus de reacties zullen meestentijds negatiever zijn dan je misschien gehoopt had. Ach, wat geeft dat. Het zijn maar meningen. Stelt ook allemaal geen kut voor in the end. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 4 was. We woonden in een katholiek dorp, waar je bij elkaar bleef ook als je elkaar haatte. Het was not done. En iedereen sprak er schande van. Eigenlijk is er dus geen reet veranderd, als ik bovenstaande reactie lees. De kinderen komen er wel weer bovenop, zolang je ervoor zorgt dat je niet met elkaar gaat bekvechten of lelijk over elkaar gaat praten. Dan maakt je het onnodig zwaar voor je kinderen. Maar ben je verliefd geworden, omdat je ongelukkig bent met je man? Of ben je gewoon ooit met de verkeerde getrouwd en kom je nu de ware tegen? Als je gewoon niet meer verder kan met je man, mag je toch gewoon gelukkig worden met een ander? Ondanks het hebben van kinderen? Ik zie niet in, waarom dat niet zou kunnen. Ik vraag me alleen af, of je echt niet meer van je man houdt of bij hem wil blijven en of je echt bereidt bent om alles op te geven voor een man, die je nu pas aan het leren kennen bent. Het is een grote stap. Geef het de tijd. Ik zou even een jaar wachten, tot de eerste verliefdheid is gezakt. Is hij dan nog zo leuk? En je kan ook altijd nog kiezen voor een vriendschap met die leuke man. Je kan nu namelijk nog kiezen. Straks niet meer. Dan ben je misschien je man kwijt...en dan zakt je verliefdheid...en je wil je die nieuwe kerel misschien niet eens meer. Dat kan ook. Misschien zit ik er wel helemaal naast hoor. Ook mijn mening is triviaal. jij moet beslissen. En ik wens je sterkte. O, ja en gefeliciteerd he, met je tweede wondertje. Ik hoop dat alles goed blijft gaan.

reactie Ysbrand, Op 26-06-2016 21:05

Als je verliefd schrijft met een 't' op het einde, ben je vast niet al te snugger. Maar wat nog dommer zou zijn, is om beslissingen te nemen op basis van dit soort emoties. Emoties gaan vanzelf weer over, maar de gevolgen van domme beslissingen meestal niet.

reactie Angelique, Op 27-06-2016 13:44

Ysbrand, je zit weer lekker in je ' pijnmood'? Je hebt wel een keigoed punt. Zelf ben ik nog niet zo wijs maar kan je wel één ding mededelen. Het leven is een leerproces. Van je fouten of blunders leer je ontzettend veel. M.a.w. mocht je opnieuw verliefD ( niet met opzet geschreven hoor!!) worden dan ben je wijs genoeg hoe er mee om te gaan. Succes! Heb je genoeg aan deze voeding? En mocht jij je stierlijk vervelen of je eenzaam voelen kun je telefonisch contact met me opnemen. Als je dat tenminste durft!

reactie Ysbrand, Op 22-12-2016 22:44

Angelique, Vervelen doe ik me nooit. 'Pijnmood' zegt mij (gelukkig) niks. Ik ben al jaren getrouwd, tot volle tevredenheid. Ik zou best durven te bellen, maar ik weet je telefoonnummer niet. Kortom, ik denk dat jij denkt dat ik iemand ben die jij kent. Maar ik ben bang dat je je vergist. Ysbrand

Site built by B-nuts