relaties

Ik heb al een lange tijd een relatie.
We waren in het begin echt heel erg gelukkig en hij maakte mijn gezin compleet.
Laatste jaren gaat het zo slecht.
Hij wilt maar niet werken of iets ondernemen.
Hij blijft maar thuis zitten en doet niks.
Ik probeer hem elke keer weer aan te sturen maar het werkt niet.
Ik werk,wil graag naar school we hebben een dochter, ik moet alles alleen doen. Het huishouden,financien,onze dochter,de hond, werk, en hierdoor kom ik totaal niet toe aan wat ruimte.
Ik ben een heel ander persoon geworden dan wie ik eigenlijk wil zijn omdat hij zich anders aan mij irriteert.
Hij doet ook niet echt veel meer met "onze"dochter.
Wat ik ook zeg of doe hij helpt nergens mee.
Ik kan niet meer maar ik houdt nog steeds heel veel van hem maar hij luistert maar niet.
Ik weet niet meer wat ik moet doen.
Ik raak steeds dieper in de schulden en ik red het niet meer alleen.
Ik wil hulp ik voel mezelf weer terug worden getrokken in mijn depressie van jaren geleden en dit wil ik niet meer.
Hoe kan ik hem naar mij laten luisteren.

Als ik tegen hem zeg dat ik weg wil gaan omdat ik het zat ben zegt hij eerst dat ik maar moet gaan en daarna als ik alles heb ingepakt en me dochter bij me heb zegt hij nee niet gaan wordt hij verdrietig en past hij zich weer aan voor even en dan is het allemaal weer voorbij.

Dit gaat al jaren zo.

Wat moet ik toch doen.

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Somebody, Op 08-07-2016 09:11

Een vrouw die haar man probeert "aan te sturen" en de vraag heeft "hoe kan ik hem naar mij laten luisteren" heeft wel een hele aparte opvatting van een relatie. Misschien zou het helpen om hem niet te behandelen als "probleemeigenaar", maar als volwaardige partner. Succes!

reactie Me, Op 08-07-2016 14:00

Somebody, als ik de omschrijving van deze persoon hoor weet ik niet of je deze persoon wel als volwaardig partner kunt zien en behandelen. fading, ik snap heel goed dat je hem de juiste kant op wil sturen. Maar het klinkt niet alsof er verandering in gaat komen. Heb je een plek om naartoe te gaan met je dochter? Doe dat dan eens. Even je eigen weg volgen en kijken hoe dat gaat. Succes!!

reactie Been there, Op 08-07-2016 23:04

Beste Fading In jou verhaal beschrijf je mij van een paar jaar geleden. Het enige verschil is dat ik wel veel werkte. Maar eenmaal thuis gekomen geen poot meer uitstak. Bij ons was dit ook door de jaren heen langzaam scheef gegroeid. Mijn ex is heel erg verzorgend en deed alles voor mij. Zij dreigde ook bij mij weg te gaan en pakte haar koffer en de kleine en dan werden er van mijn kant allemaal beloften gemaakt die ik niet lang waarmaakte. Uiteindelijk ging ze weg. Daar was ik kapot van. Moest toen voor mezelf zorgen en dat ging me goed af. Na enkele maanden kwamen ze weer terug bij mij en alles zou anders zijn. Maar na een een periode van ongeveer een anderhalf jaar vielen we terug in onze oude patronen. Achteraf gezien is zij te snel bij mij terug gekomen. Paar jaar later is ze definitief opgestapt. Het probleem was dat ik nooit echt goed had geleerd voor mezelf te zorgen. En dat hoefde ook niet want als ik het niet deed had dat geen consequenties want dan werd ik verzorgt. Achteraf gezien was ik toen diepongelukkig met mezelf en de lamzak die ik geworden was. Maar wist niet hoe ik dat moest veranderen. Probeerde het af en toe wel maar dat hield nooit lang stand. Maar er zit meer achter het probleem waarschijnlijk heeft jou partner (net als ik had) ook geen hobby's meer en weinig tot geen sociale contacten. En dat geld ook voor jou want jij heb waarschijnlijk geen tijd en of energie meer voor hobby's en sociale contacten omdat jij de kar trekt. Jullie zitten in een neerwaartse spiraal waar je moeilijk uitkomt en jullie allebei jezelf verliezen. Kies voor je dochter en jezelf en ga weg. Je kan niet aan een dood paard blijven trekken Hij moet voorzichzelf leren te zorgen echt voor een langere tijd. Het pijnlijkste voor jou als jij bij hem weg gaat is dat hij dan waarschijnlijk alles doet wat hij al die jaren daarvoor met jou niet deed. Probeer daar dan boven te staan en wees dan blij voor je dochtertje dat die dan evengoed een vader krijgt die voorzichzelf kan zorgen. Achteraf was het voor mij het beste wat mij heeft kunnen overkomen. Excuses voor m'n lange reactie. Misschien heb je er wat aan. Veel sterkte

reactie Fading, Op 09-07-2016 01:33

Dank jullie wel voor de reactie's het is inderdaad een hele lastige situatie en ik denk ook wel dat het verstandig zou zijn om misschien toch verder te lopen. Het is alleen zo moeilijk en pijnlijk :(

Site built by B-nuts