relaties

Zolang ik volwassen ben en getrouwd ben met dezelfde vrouw vraag ik me af of het wel normaal is om er voor te kiezen om maar één partner te hebben.
Ik kom overdag veel in aanraking met mensen, en heel af en toe is er opeens iemand waardoor je in vuur en vlam staat. Door de jaren heen is het mij wel 8 keer overkomen. Soms was het wederzijds, niet altijd. Uiteindelijk heb ik er niets mee gedaan omdat ik getrouwd ben, toch knaagt het aan mij omdat de gevoelens voor deze vrouwen zo oprecht zijn dat dat ik me afvraag of monogamie wel normaal is.
De vrouwen in kwestie zijn ten opzichte van elkaar en ook van mijn vrouw anders, zowel in karakter, uitstraling, leeftijd en uiterlijk alsof ze elkaar completeren.
Het lijkt me in onze cultuur te gecompliceerd om ze allemaal de liefde te verklaren en ook mijn vrouw zal me voor gek verklaren dus blijf ik mijn gewone leven leven omdat het niet opweegt tegen de enorme onzekerheid van een fenomeen wat in deze wereld niet algemeen geaccepteerd is.
Zou ik er wel voor kiezen lijkt het me ook gecompliceerd omdat ik geen idee heb hoe de ander daar over denkt waardoor je je onbewust weer veel te veel aanpast en weer in dezelfde cirkel terecht komt. Uiteindelijk hebben te veel mensen last van Jaloezie, bezittersdrang en verlatingsangst.
Daarnaast zijn er ook praktische redenen om het niet te doen, zelf ben ik 59 jaar oud en hebben we volwassen kinderen, maar als deze gedachten zouden spelen bij iemand van 30 jaar hoe werkt dat dan met kinderen etc…
Kortom niet een gevoel waar ik mee te koop loop en daarom plaats ik deze op deze site.

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Wgnw, Op 15-07-2016 13:06

Wat is 'normaal'? Voor de stabiliteit van het leven, zeker als je een gezin met kinderen hebt, is het wel handig om een monogame relatie te hebben.

reactie piet, Op 15-07-2016 15:45

normaal of niet bepaal je zelf. ik ben een rustige man en hou van een stabiel leven. mijn vrouw daartegen is avontuurlijk en druk. er was dan ook al snel (iets meer dan een jaar) in ons huwelijk dat zij was vreemd geweest. wij hebben daar over gesproken dat een open relatie mogelijk moet kunnen zijn. ik heb er geen behoefte aan ik heb genoeg aan mijn vrouw maar mijn vrouw wel en eigenlijk niet zozeer om de sex maar meer om het verliefde en spanning. ook leuke dingen doen met de andere waar ik niet zoveel aan vind b.v kanovaren of fietsen enz. het werkt voor ons geweldig. door dat ik haar die vrijheid gun houd zij nog meer van mij en wil ook echt niet bij mij weg. wij hebben dit altijd in overleg en discreet gedaan. onze twee kinderen weten dit niet. als zij mij vroegen waar is mama dan zorgde ik er voor dat mijn verhaal hetzelfde was dan als zij het haar vroegen. vandaar altijd in overleg en discreet. het veilige gevoel dat ik heb om dat ik weet dat ze blijft maakt mij dat ik dit kan en nu ook al heel lang normaal vind. wij zijn al meer dan 20 jaar samen de kinderen zijn de deur uit dus wij hebben wat meer vrijheid. mijn vrouw gaat soms nog wel eens op avontuur maar niet veel meer zij wordt nu ook wat rustiger. het feit dat wij het niet openlijk doen is niet omdat het niet normaal is maar omdat de mensen met wie wij omgaan dit liever niet willen weten of zien. ik denk dat het voor hun te moeilijk is om er mee om te gaan. ik heb wel eens iemand ontmoet waar ik dit aan heb verteld en hij zei tegen mij wij doen het ook zo maar het is jammer dat je zo moet opletten zou leuk zijn als het openlijk kan. vind ik ook. monogamie is makkelijker en toch houden weinigen zich eraan. toch denk ik dat het nu meer openlijk gebeurd dan 20 jaar terug en ik vind dat beter.

reactie Betweter, Op 16-07-2016 10:16

@Piet: ik hoop oprecht dat je gelukkig bent, ook op de avonden dat je vrouw opwindende dingen aan het doen met haar avontuurtje terwijl jij alleen thuis zit. Wat een feest voor je vrouw, wat zal ze blij zijn met een man zoals jij! Mooi dat het blijkbaar kan, maar dit zou voor verreweg de meeste mannen / relaties echt niet kunnen. @Jerhan: ik kan me helemaal vinden in je beschouwing.

reactie Betweterig-er ;-), Op 16-07-2016 11:14

@piet bewonderingswaardig, getuigt van een open mind als het waar is wat je zegt en je je daadwerkelijk goed voelt hierbij, het accepteert. We maken soms zoveel problemen om regels die ooit door onze voorouders bedacht zijn. Knap als je die kunt overstijgen. Ik kijk er zelf met afstand naar, heb nooit relaties gehad dus ik zou niet weten hoe ik hier gevoelsmatig mee om zou gaan. Het straatje van betweter kan natuurlijk wel opgaan, dat je het voor jezelf goed praat. Maar ik vind het niet ondankbaar dat er stellen zijn die op deze manier gelukkig -in zoverre dat überhaupt haalbaar is, want wie is er nou echt gelukkig- kunnen leven.

reactie Ollie, Op 16-07-2016 16:34

Hey hey, Monogamie is niet normaal. Gelijk je het ook draait of keert. 1. We zijn zoals de dieren, zowel vrouwen als mannen. 2. Het oerinstinct te verleiden en zich voort te planten. 3. ... Moet ik verder gaan. Grosso modo van de mensen volgt de maatschappij (kuddedieren). Dus ja, als je op die elan denkt is monogamie normaal. Mijn vriendin en ik zijn beiden Poly amoureus. Meerdere partners en mits goede afspraken onder mekaar, lukt dit prima. En ja, wij zijn samen aan het proberen voor een kindje. Trouwens, wie is u partner om u iets te ontzeggen. Als er sprake is van onvoorwaardelijke liefde voor mekaar, gebeurt dit niet. Anders hebben jullie allemaal een probleem in jullie relatie, wat mij betreft. Volg het ritme van je hart, niet de snelweg van de maatschappij

reactie Pipi, Op 17-07-2016 12:33

@ollie je hebt wel een mooi statement. Maar wat ik tegelijk complex vind is dat er ook veel vormen van overspel zijn zonder oprechte, wederzijdse liefde. Dan zoekt de getrouwde partij aandacht en spanning, liegt tegen partner en ook tegen degene de minnaar of minnares. Het lijkt me zo lastig om dat uit elkaar te houden, soms is het niet eens helemaal bewust, denkt iemand echt even dat het liefde is. En als je het open doet zoals bij jullie, dat kan niet iedereen aan. Het kan jaloezie en onzekerheid oproepen, ook al hou je van de ander. Dat heeft te maken met angst, onzekerheid en controleverlies. Wellicht met vervelende ervaringen uit eerdere relaties, want soms verlaat iemand zijn/haar partner ook werkelijk voor een ander. Zou seriele monogamie dan niet beter werken? Of waarschijnlijk wisselt dat ook per persoon.

reactie piet, Op 17-07-2016 13:18

reactie op betweter: u doet of zit ik zielig thuis. ik kan u vertellen dat het een verademing is als je een goed boek zit te lezen dat er niet iemand non stop heen en weer loopt en weet niet wat ze moet doen en veel vragen stelt omdat ze aandacht wil. of als ik met mijn hobby bezig ben (meubels restaureren) mij daar in stoort. ik kan in dat werk helemaal opgaan en vaak schrik ik als ik stop hoe laat het is. daarnaast mag ik ook graag even naar een cafe om te biljarten. dus geen probleem dat zij ook wat leuks doet.

reactie ik, Op 17-07-2016 20:45

Het is geen kwestie van wel of niet normaal... Monogamie is een keuze, en heeft vooral veel te maken met hoe gehecht je aan je partner bent, of je uberhaubt wel of geen behoefte hebt aan anderen, meer is het niet. en om er wel of niet voor te kiezen is heel persoonlijk. In de dierenwereld komt monogamie overigens ook voor, en nog vaker dan je zou denken. dus daar hoef je het echt niet op af te schuiven, dat monogamie onnatuurlijk is, is dan ook grote onzin, de een is wel monogaam, de ander niet. Als je monogamie niet wil, moet je niet aan een monogame relatie beginnen, heel simpel, dan kies je bijv voor een open relatie, met iemand die dat ook ziet zitten...niks mis mee. Ik heb zelf totaal geen probleem met monogamie, ik heb gewoon echt geen behoefte aan andere mensen, dan mijn partner, of behoefte aan seks met andere mensen, en als ik een partner heb, waarmee ik ver van te voren duidelijke afspraken heb gemaakt, en hij ervoor heeft gekozen om met mij een monogame relatie aan te gaan, ontzeg ik hem echt niks hoor, daar heeft hij immers zelf voor gekozen, ik ben vanaf het begin daar heel open over geweest, dus niks gevangenis. als hij buiten de deur wil neuken dan mag dat, maar dan ben ik vertrokken, dus hij is gewoon vrij om te gaan. dat is dan weer mijn goed recht, monogamie wordt ten onrechte veroordeeld tot een soort gevangenis, maar je hebt daar ooit zelf voor gekozen, dus als je dat beu bent, wees er dan open en eerlijk over naar je partner, en als die daar niet in mee wil gaan, wat ook weer zijn of haar goed recht is, verbreek je de relatie, maar wat vaak gebeurt is, dat er dan maar vreemdgegaan wordt. En daarmee ontneem jij jouw partner de keuze en vrijheid om te bepalen of ze wel echt bij je willen blijven, want ze leven in een leugen....en dat is minstens zo erg, misschien nog wel veel erger, dan het feit dat je nooit meer met iemand anders kunt neuken. Kortom, als jij niet monogaam wil zijn, vertel het je partner, wie weet, wil zij ook weleens buiten de deur snoepen, zo niet? neem dan je verlies, begin opnieuw, en zoek desnoods gelijkgestemden, en gun je partner iemand die wel monogaam wil zijn, meer smaken zijn er niet.

reactie Pipi, Op 18-07-2016 02:23

@ik in grote lijnen deel ik je visie, maar je gaat er vanuit dat men zichzelf goed kent. Niet iedereen kan de consequenties van zijn of haar keuze overzien. Dan zit je in een huwelijk met kinderen en opeens slaat de bliksem in, zomaar na 10 jaar gelukkig en monogaam te hebben samengeleefd. Ik zeg niet dat dit een 'vrijbrief' voor vrijen is, maar poeh makkelijk lijkt het me ook niet. De leugens vind ik ook het allerergste, hou je van een illusie, wie is je partner nou echt, ken je hem/haar wel

reactie Gigi, Op 22-07-2016 10:44

Als je zulke gedachtes heb dan houd je niet van je partner! Als je echt verliefd bent dan heb je geen behoefte aan seksuele en liefdesgevoelens voor andere mensen dan je partner zelf!! Zo denk ik daar over, ja mensen zijn zeker monogaam maar tegenwoordig in deze tijd is het normaal om vreemd tegaan, om homo te zijn om transgender te zijn nu in deze tijd ben je raar als je dat raar vind WHAT? Mooie wereld gevuld met rare mensen.

reactie ik, Op 23-07-2016 17:28

@ pipi, Ik snap ook wel dat mensen in de loop der jaren veranderen, maar hoe zit het met het nemen van verantwoordelijkheid? Ik ben in de loop der jaren ook veranderd, maar als dat zijn weerslag zou hebben op onze relatie, zou ik er nog steeds voor kiezen om mijn partner in te lichten over mijn veranderde wensen en behoeften, ik vind dat ik hem dat ben verplicht, ik heb toen ik mijn jawoord gaf, hem beloofd hem trouw te zijn. En mocht er een tijd komen dat we het er echt niet meer over eens kunnen zijn, neem ik daar de consequenties voor, dan is hij vrij, en andersom geldt dat net zo, dan ga ik ook echt met de billen bloot....maar erover liegen? of vreemdgaan, nooit!. En ook al verandert er vanalles in je leven, of verandert je gevoel, wees daar eerlijk over, ook dat is trouw zijn, waarom trouw je anders nog? trouwen is geen romantiek, het is een belofte om zo goed mogelijk voor elkaar te zorgen, en eerlijk tegen elkaar te zijn, en zo iemand daar kies je voor de rest van je leven voor....tenminste ik wel, ook al is het niet altijd even leuk of spannend. de rest is romantische onzin, en met een beetje geluk,mag je daar ook nog heel lang van genieten, maar daar kun je niet op aan, je moet niet trouwen uit verliefdheid, maar uit liefde, en dat zijn 2 compleet verschillende dingen. hoe rot of moeilijk het soms ook is, maar dat hoort bij een volwassen leven, je maakt een keuze, en aanvaart de consequenties. Zelf ben ik ook belazerd door m'n echtgenoot, en dat heeft een diepe wond opgeleverd, ik begreep echter wel waarom hij het heeft gedaan, maar ik hoef het niet goed te keuren, hij had er namelijk ook voor kunnen kiezen om eerlijk naar mij te zijn, voor hij zijn heil zocht bij een ander....maar dat kon, of durfde hij niet. toch hou ik genoeg van hem om hem dit te vergeven, we zijn mensen en maken nou eenmaal fouten, maar nog een keer deze ellende pas ik voor, ik wil namelijk graag een gelijkwaardige en eerlijke relatie, iets dat ik mijn partner ook geef en gun. en dat lukt niet met een leugenaar, of iemand die niet voor zijn of haar gevoel durft uit te komen. kortom, eigenlijk wordt het tijd dat mensen eens echt volwassen gaan worden, en zich daar ook naar gedragen, en dat betekent eerlijk zijn en de consequenties accepteren die daarbij horen, kan of wil iemand dat niet? helemaal prima, maar ga dan niet trouwen, of begin geen relaties waaraan je zelf ook niet aan de wensen van een ander kunt voldoen. zo moeilijk hoeft het allemaal niet te zijn.

reactie Pipi, Op 26-07-2016 18:01

@ik je hebt het zelf ervaren, je man heeft je bedrogen en toch heb je hem vergeven. Dat bedoelde ik dus, terecht dat je hem op zijn verantwoordelijkheid wijst, maar het zou toch ontzettend zonde zijn als je hierdoor uit elkaar was gegaan, terwijl je nog van elkaar houdt? Precies wat je zegt, verliefdheid vs liefde. Verliefdheid kan soms wel heel krachtig zijn en je denken vertroebelen. Gigi, verliefdheid duurt niet eeuwig (gelukkig anders moest ik aan de antipsychotica en stemmingsstabilisatoren....) Maar er zijn genoeg praktijkvoorbeeldjes die laten zien dat liefde/houden van wel voor altijd kan zijn :)

reactie Wgnw, Op 31-08-2016 23:31

Mannen hebben van nature meerdere vrouwtje nodig. Vrouwen hebben maar 1 man nodig van nature. Die praten je dit onnatuurlijke schuldgevoel aan.

reactie Dusdat, Op 21-03-2017 06:22

Nou dat vind ik dus net zo!!! Er zijn meer dekseltjes! Alleen zijn die tevinden als je weet hoe het "normaal" gaat. Altijd 1 persoon zijn er dan mensen echt zo lam dat ze daar mee akkoord gaan? Ik kan het ook niet. Ik vind het heerlijk te vliegeren in de storm, vervolgens weer te gaan liggen en me weer nak opstwllen

Site built by B-nuts