relaties

Hallo, mijn naam is Brit

Twee jaar geleden ben ik na 27 jaar samen te zijn geweest met mijn grote jeugdliefde helaas op 41 jaar weduwe geworden. We hadden het super fijn samen, nog altijd even verliefd en vormen samen met onze kinderen (toen 21 en 18) het perfecte gezinnetje. Nu ongeveer 8 maanden geleden heb ik een geweldig lieve man leren kennen. Niet geheel zonder rugzakje maar wel èèn die ook alle begrip voor mijn best ingewikkelde en zo blijkt nog niet verwerkte situatie heeft. We praten gelukkig heel veel over ons verleden maar soms merk ik dat ik totaal niet met zijn verleden om kan gaan. Hij is twee keer getrouwd geweest en met één ex heeft hij nog contact puur en alleen om de kinderen. Zodra hij over de kinderen heeft of met zijn ex belt voel ik me weer ongemakkelijk, weet me geen houding te geven en vallen er direct weer stille momenten van mijn kant. Lijkt soms wel of ik jaloers op zijn ex en kinderen ben, vindt het dan ook een verschrikkelijke gedachte het niet kunnen of willen delen want zo ben ik juist helemaal niet. We hebber er veel over gepraat en hij heeft er alles aan gedaan om mij een goed gevoel te geven. Hij zegt telkens weer nog nooit zo gelukkig te zijn geweest maar hoe ik het ook probeer ik krijg dat gevoel niet uit mijn systeem en vindt het nog steeds niet prettig als zijn kinderen in het weekend bij ons komen. Ben van nature zo nuchter kalf, een zeer hartelijk mens zullen anderen over mij zeggen. Ik weet donders goed dat ik het domweg gewoon moet accepteren anders raak ik hem kwijt. Wil graag weer gelukkig worden maar vraag me soms wel af of ik dat ooit echt weer zou worden.

Heeft iemand goede tips voor me?
Alvast heel veel dank xxx

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Ikke, Op 19-07-2016 13:06

Je bent een onzekere zak. Werk aan je zelf en accepteer de situatie zoals het is. Sterkte!

reactie Jijje, Op 19-07-2016 18:18

'ikke', jij bent toch wel zo'n ongelooflijk bot eng mens middels al je zogenaamde reacties, ik snap sowieso niet waarom je reacties geplaatst worden! Het is logisch dat je moeite hebt met het accepteren van zijn kinderen maar indien je hem wilt behouden zul je je grens van tolerantie op moeten schroeven, zijn kinderen zijn net zo goed onderdeel van hem zoals ook je eigen kinderen met jou verweven zijn.

reactie ben, Op 31-07-2016 12:46

twee jaar geleden is jou man overleden. als ik jou verhaal zo lees ben je er gewoon nog niet klaar voor. neem de tijd zorg eerst dat je je happy voelt alleen. als je je zelf goed voelt ben je toe aan de volgende stap. ik weet het is moeilijk alleen maar met hulp van vrienden en familie komt er een moment dat je denk het is goed zo. en dan ben je klaar voor wat nieuws. er zijn veel mensen begrip vol en met geduld maar is er ook liefde. ik heb dezelfde situatie gehad en iemand heeft mij deze raad gegeven. die iemand had gelijk ik ben daarna nog 2 jaar alleen geweest dus totaal 4 jaar en ik voelde mij goed vond het ook niet erg om alleen te zijn. en zomaar onverwacht was zij daar en ik voelde mij jong verliefd dom blij zenuwachtig verlegen kortom het was raak. goed dat ik heb gewacht die eerste van twee jaar daarvoor had een ramp geworden al hoeveel geduld en begrip zij ook had.

Site built by B-nuts