Natasja
Geschreven door Madelief, Op 17-08-2016 23:06
Waarom zou een persoon, die heimelijk verliefd is op iemand die zojuist zijn/haar liefde aan deze persoon verklaard heeft, niet willen toegeven aan zijn/haar wederzijdse gevoel? Liefde is toch jist dat allesoverheersende? Wat doet alles erom heen er nog aan toe? Liefde maakt dat je hele leven slcht om die ene persoon draait. De enige reden dat liefde niet uitgesproken word is volgens mij de angst voor de bevestiging van het niet wederzijds zijn, hiervan. De onzekerheid, over of deze liefde wederzijds is, maakt dat er hoop blijft. Die hoop willen we houden want hoe moeten we nog verder als die ene persoon, voor wie jij leeft, jou ooit zal vertellen dat zijn/haar gevoelens voor jou, niet hetzelfde zijn. We gaan opzoek naar dingen om die hoop maar in stand te houden dus alle signalen worden -ten gunste van deze hoop- genterpreteerd. Ik denk een soort overlevings mechanisme.. Het risico deze hoop(en daarmee de basis van waarschijnlijk al je geluk op dat moment) te verliezen is te groot als je niet zeker bent van de gevoelens van de ander. Daarom verkiezen mensen stille liefde boven het uitspreken van gevoelens.. om te overleven.
Niets gaat echt liefde te boven. Als je echt gevoelens voor me had gehad, zou je je niet zo afstandelijk opgesteld hebben nadat ik jou duidelijk mijn gevoelens voor jou heb laten zien. Zo werken onze hersenen niet. Liefde maakt blind, roekeloos, egostisch en koppig. Dit maakt dat mensen, rationeel gezien, verkeerde keuzes kunnen maken als er echt liefde in het spel is. Als er sprake was geweest van een alles overheersende liefde had je voor mij gekozen. Keuzes waar je achteraf misschien spijt van zou hebben gekregen. Achteraf! Als alle chemische processen in de hersenen weer een beetje gestabiliseerd zouden zijn en ratio weer zijn intrede had kunnen doen.