relaties

Ik ben nu al meer dan 3 jaar samen met mijn vriend. Daarvan wonen we anderhalf jaar samen. Sinds we samenwonen krijg ik constant kritiek en kan ik niets goed doen. Vroeger kampte ik met overgewicht en was ik een emotionele eter. Dit probleem steekt dus sinds anderhalf jaar weer de kop op. Ik ben verzwaard, voel me niet goed in men vel, wat zorgt voor nog meer kritiek. Hij vindt me niet meer aantrekkelijk en zo is de cirkel rond. Mijn zoontje van 6 Keert volledig naar zijn kant en luistert naar niets meer dat uit mijn mond komt, lust niets meer dat ik kook, wil zelfs mijn hand niet meer vast houden op straat. Enkel bij hem, als er ruzie is, kiest hij zijn kant en ben ik de dupe. Dat doet mij heel veel pijn en duwt me nog dieper. Hij betrekt mijn zoon ook bij de ruzies, zegt hoe slecht ik ben en dat ik van plan ben weg te gaan. Dan is mijn zoontje nog boos op me op de koop toe. Als ik wegga, bedreigt hij me mn familie kapot te maken en mijn zoon te blijven opzoeken. Als het zover komt dat ik zou weggaan, zou ik niets meer hebben, een hoop schulden, voor en door hem gemaakt. Mijn meubels zoal hij kort en klein slaan al is het maar om mij er mee te kraken zodat ik ze niet meer heb. En na zo n fikse ruzie probeert hij het dan goed te maken met tranen en mooie woorden. Ik ben al tot enkele malen toe weggegaan, maar 1 keer voor een aantal dagen en telkens trap ik er weer in. Ik weet dat ik geen toekomst heb met hem, maar weet ook hoeveel ik kan verliezen als ik wegga. Hij komt heel verbaal agressief uit de hoek en een enkele keren zelfs fysiek, de politie is er al 1 maal bij gekomen omdat ik werd gewurgd. Maar toch houdt mijn zoon van hem, ondanks alles. Achteraf zegt me zoontje zelfs dat ik moet liever zijn voor mijn vriend. Ik ben de boeman en de slechte, mijn familie is een hoopje vuil, mijn moeder wordt dagelijks verweten voor al wat slecht en lelijk is en ik blijf het maar slikken. Maar ooit is t genoeg. Ik ben zeker ook geen engel en heb ook een temperament, maar ik zie mijn kind graag, maar hij mij minder en minder. En dat is zeker mijn schuld niet, als ik tijd steek in mijn zoon, eist mijn vriend mij op. Dan verwaarloos ik mijn vriend zogezegd, en achteraf hoor ik dat ik geen goede moeder ben, niet zorg voor mijn kind of gewoon niets waard ben. Wat wordt er dan van mij verwacht. Ik heb geen vriendinnen meer, niets. Alles ben ik kwijt, enkel, mijn moeder is er voor mij en ja, ze heeft het niet echt gegrepen op hem. Maar mijn moeder constant verwijten, dat gaat er niet in bij mij. Alsof ik haar ook nog moet laten vallen zodat ik niets meer heb, enkel hem. Ik zet een stap achteruit voor hem, gun hem alles, geef hem alles in de hoop het beter te maken. Maar nooit is het goed, ik ben dik, lui, ondankbaar, niets waard, een slechte moeder, een slechte kok... maar ik heb werk, hij niet. Ik heb een familie, hij niet. Alsof hij jaloers is op alles wat ik heb en het mij wil afnemen. Mijn kind, mijn geld, mijn familie, mijn vrienden, mijn leven. En dan krijg ik te horen dat ik moet veranderen...

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Camille, Op 31-08-2016 18:00

Wil niet lullig doen maar je moet ook veranderen. Je somt op wat je allemaal hebt en hoe hij dat van je af wil pakken. Je laat het allemaal gebeuren. STOP DAARMEE. Dat is alles, gooi hem eruit of zoek zelf andere woonruimte als het zijn huis is. Succes! ps: als je gewoon zo door blijft gaan ben je inderdaad een slechte moeder, ik vind het nu al zorgelijk zoals je hem maar aan laat modderen dat pik je toch niet? doe het dan voor je kind, hij ziet blijkbaar al heel scherp dat je 'partner' de sterkste van jullie is en zoekt dus ook zijn heil bij de enige die wél stevig in zijn schoenen staat, jij laat het immers voortduren hij zal denken 'wie zwijgt stemt toe' bel desnoods het meldpunt huiselijk geweld als je moeder je niet helpt.

reactie MnM, Op 02-09-2016 23:44

Ga weg nu je nog veilig kan. Uithuilen en opnieuw beginnen, en je zal een veel betere man vinden. Als je het niet voor jezelf wilt doen, doe het dan voor je zoon. Die lijdt er nog veel meer onder, al heb je dat niet door. Dat afkeren is puur omdat hij bang is.

reactie JRH, Op 04-09-2016 08:58

Beste Donna, STOP met klagen! Ga eens wat aan jezelf doen. Natuurlijk, jouw vriend is een enorme eikel. Maar jij staat het toe dat hij zich zo kan gedragen. Jij hebt toch grenzen? Wel nu, spreek die grenzen eens uit en handhaaf ze. Als jij aan zijn gedrag geen consequenties verbindt dan ben je zelf ook een deel van het probleem. Dus LOS HET OP en ga NIET MEER KLAGEN!

reactie Singleee, Op 06-09-2016 16:51

Klinkt als een narcist. Wegwezen en alles zo goed mogelijk regelen. Ga alvast kijken of je in aanmerking komt voor een huurhuis, zet wat geld apart en ga zaken regelen. Ik heb zelf gemerkt dat als je praktische zaken alvast gaat regelen je er een beter gevoel over krijgt. In Nederland krijg je als alleenstaande mama genoeg toeslagen mocht jouw salaris niet toereikend zijn. Succes!

reactie hallo, Op 02-03-2017 19:59

Precies dit soort reacties van mensen zorgen ervoor dat deze vrouw nooit weg gaat. wat een harde oordelen zeg. duidelijk dat geen van jullie het echt begrijpt. Ik raad aan hulp te gaan zoeken, wellicht via huisarts eerst voor jezelf want nu weggaan betekend dat je je kind kan verliezen. Dat gaat tegewoordig heel makkelijk hoor als hij je gek maakt. en jij als je zo lang door gaat werkelijk gek wordt. zoek hulp zodta je sterker wordt en dan ook met hulp vertrekken. Kan wel even duren maar niet zomaar nu weggaan, goed voorberijden want deze meneer zal dan helemaal boos worden.

Site built by B-nuts