relaties

Wat moet je met een man die de meest dubbelzinnige signalen afgeeft en met zijn verstand lijkt te hebben besloten afstand van je te willen nemen omdat het een liefde is die niet kan maar je steeds wisselende signalen geeft en het iemand is die je bovendien zelf niet wilt loslaten omdat je hart oh zo anders spreekt terwijl je verstand ook zegt dat het beter is hem te laten gaan maar je van binnen een heel sterk gevoel voor hem hebt.

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Tanja, Op 07-12-2016 00:24

Zo herkenbaar, ben al maanden aan het vechten tegen een onmogelijke liefde , hij is jaren vrijgezel geweest , had ik het maar geweten dan was ik er werk van gaan maken, zoveel spijt maar nu is het te laat, hij heeft nieuwe liede gevonden en ik ben al jaren getrouwd maar niet happy !! Voel mij niet begrepen, machteloos vecht ik ertegen, jij veel sterkte, volg je gevoel !!!

reactie Roodkapje, Op 07-12-2016 00:46

Tja vertel mij het maar want ik zit in precies dezelfde situtie

reactie Liede Dubbelzinnig, Op 07-12-2016 12:53

Ben geen ster in rebussen. Misschien heb je baat bij het oplossen van deze: Door je gevoel te volgen heb je op korte termijn plezier....en door je verstand te gebruiken heb je op langetermijn..?

reactie Gwen, Op 07-12-2016 14:55

Lijkt op mijn lijf te zijn geschreven. Het verstand zegt nee. Je gevoel schreeuwt ja..

reactie Ikke, Op 07-12-2016 16:55

Voor Liede: Het is geen kwestie van korte termijn plezier dat ik wens. Was het maar zo. (ik geloof niet dat korte termijn verlangens een mens gelukkig maken op de lange termijn zeg maar zoals veel oude filosofen ons ook leren) Dan zou het makkelijker zijn. Het is eerder een heel diep gevoel in jezelf dat hij het is. Nu zou ik je rebus dan ook eerder willen oplossen met: op lange termijn.. mijn grote liefde laten lopen. Het is gewoon zo jammer dat het een onmogelijke liefde is. Meer dan jammer. En natuurlijk weet ik ook wat ze zeggen: neem radicaal afstand en dan gaat het wel weg etc. etc. (tot nu toe helemaal niet waar gebleken) alsof het allemaal maar een soort biologisch probleem is. Maar wat als je echt voor elkaar bestemd was? Pff… waarom lijkt het soms alsof het leven nooit eens iets makkelijker aangereikt kan worden. (zoals degenen hierboven ook lijken te ervaren) Ik wou dat mijn hart niet zo duidelijk sprak.

reactie leef, Op 07-12-2016 20:52

Als er een heel diep gevoel is in jezelf dat hij de grote liefde is, waarom zou je de grote liefde laten lopen? Waarom is het een onmogelijke liefde?

reactie Ikke, Op 08-12-2016 22:28

Omdat hij al getrouwd is en kinderen heeft. Dus ervoor vechten is niet eens mogelijk. En het idee dat je nog ongebonden bent en alle kanten op kunt en je leven nog voor je hebt en heus wel weer iemand anders tegenkomt zoals men dan zegt biedt geen troost als er vanaf het eerste begin een vreemde verstandhouding was tussen jullie en je bij elkaar lijkt te horen en elkaar op een heel diep niveau aanvoelt en jullie niks voor elkaar op kunnen houden maar volledig jezelf lijken te moeten zijn. En dan moet je nog een heel leven verder terwijl je weet dat hij ergens rondloopt op aarde. Super. Hoe doe je zoiets en krijg je je hart stil? Waarom is dit nou weer gebeurd en hoe moet ik ooit verliefd worden op iemand anders als mijn hart geen enkele twijfel heeft. Hoe moet je iemand vergeten?

reactie leef, Op 09-12-2016 21:04

Dat je iemand anders tegenkomt is heel waarschijnlijk, maar begrijp je wel. Op je vragen, hoe krijg je je hart stil en hoe kan je iemand vergeten, een antwoord op deze vragen is er niet. Gevoelens en/of diepe gevoelens kan je niet zomaar uitschakelen, dit maakt het extra moeilijk. Heb je hem kunnen vertellen over je diepe gevoelens voor hem?

reactie Ikke, Op 10-12-2016 14:44

Ja en ik wou dat ik dat nooit had gedaan want als het eenmaal uitgesproken is bestaat het echt of zo. Het was beter geweest als het een stille verliefdheid was gebleven want nu kunnen we er toch niets mee. Het is zo raar hoe je soms iemand tegenkomt die je al een eeuwigheid lijkt te kennen. Ik denk niet dat dat vaak gebeurt en nog een keer zo zal gebeuren. Nou ja, we zijn allebei geen mensen die anderen zullen kwetsen dus hij gaat verder met zijn vrouw en kinderen en ik ga verder met...het onbekende. Maar alles in me wou dat het anders was.

reactie leef, Op 11-12-2016 09:15

Inderdaad, éénmaal het uitgesproken is naar elkaar is er geen weg terug, dat maakt het moeilijk naar elkaar. Het geeft wel een bevestiging van je gevoelens naar elkaar. Een stille verliefdheid kunnen uitspreken geeft ook een opluchting, eindelijk het kunnen vertellen. Als je dagelijks nog contact hebt met elkaar maakt de situatie ook niet makkelijk. Iemand tegenkomen en het gevoel hebben dat je elkaar al een eeuwigheid kent, ook het gevoel van vertrouwen naar elkaar, gebeurt maar heel zelden. Mooi dat jullie geen mensen willen kwetsen, daardoor kwetsen jullie nu jullie zelf door het niet toelaten van jullie liefde voor elkaar. Maar ik begrijp je wel. Je schrijft ook dat je verder gaat in het onbekende, wie weet wordt hij het onbekende

reactie Ikke, Op 15-12-2016 17:00

Ja, bedankt voor je reacties want je snapt het inderdaad precies! Maar ik wil hem eigenlijk helemaal vergeten en kan het ook niet. Hij heeft waarschijnlijk wel gelijk dat het dan maar het beste is compleet afstand te nemen. Maar het klinkt ook weer als een soort slecht advies van een datingsite. Alsof het alleen maar stofjes zijn die je wel even kunt uitschakelen terwijl het toch iets is dat je in je hart kunt weten/voelen en dat is niet zo makkelijk te vergeten. Dat blijkt nu ook wel. Ik weet echt niet meer wat ik nu moet doen. Ik denk dat iedere andere man nu als een vergissing gaat voelen of vorm van verraad.

reactie leef, Op 19-12-2016 20:03

Begrijp dat je hem niet kan/wil vergeten, zou niet weten hoe je verliefdheid kan vergeten. Diepe gevoelens hebben voor elkaar en complete afstand nemen, lijkt me onmogelijk. Verliefdheid dat uit je hart komt kan je ook niet zomaar uitschakelen, er bestaat ook geen gepast advies voor. Iedere andere man zal heel waarschijnlijk als een vergissing aanvoelen. Blijf het mooi vinden van jullie beide, niemand te willen kwetsen, jullie kwetsen wel echt jullie zelf. Dat vind ik echt zo jammer, jezelf kwetsen om een ander niet te kwetsen, maar het siert jullie wel. Hebben jullie nu al complete afstand genomen van elkaar? Kan je met hem over jou moeilijke situatie praten?

reactie Ikke, Op 07-01-2017 13:29

Ja na 'helemaal' had het woordje 'niet' moeten staan inderdaad maar ik typte er per ongeluk aan voorbij. Het lukt ook totaal niet om hem te vergeten. Ik heb met de kerst bewust niet op mijn e-mail gekeken of wat dan ook maar hoe meer ik probeer hem te vergeten hoe minder het lukt. Het voelt ook als onmogelijk om afstand te nemen. Hij heeft een theorie dat het het beste is om nu al het contact te verbreken en ik snap hem wel want anders blijf je aan elkaar herinnerd worden. Maar ik kan niet in hem kijken dus hoe het hem afgaat weet ik niet maar mij lukt het niet al te goed. Je kunt dan misschien wel concreet afstand nemen maar innerlijk ben ik nu misschien nog wel meer op hem betrokken dan voorheen. Hij heeft een soort vak dat doorgaat voor een top carrière en hij kan zich daar goed op storten denk ik. Op een of andere manier voelt alles anders sinds ik hem ken. Ik verbeeld me wel eens dat ik ooit nog een andere man tegen zal komen maar denk dan meteen dat ik de liefde waar ik hier over schrijf nooit meer tegen hoop te komen, in de stad waar hij werkt bijvoorbeeld en waar ik ook vaak heen moet. Omdat ik gewoon weet dat het dan zou voelen alsof er ergens iets mis is gegaan en ik bij hem had moeten zijn en niet bij die eventuele toekomstige ander. Alsof het niet zou kloppen of zo en we dat dan ook van elkaar zouden weten. Toch kan dit niet anders en moeten onze wegen wel scheiden. Maar toch voelt het totaal verkeerd aan om gescheiden verder te gaan en ik zou niet weten hoe het zou aanvoelen als ik hem ooit zou weerzien na een verstreken tijd. Ik ben niet zo snel verliefd en nog nooit zo verliefd geweest en ik heb nog nooit zo’n diep gevoel van herkenning gehad als bij hem en ik geloof niet dat dat weer zal gebeuren. We hebben nu dus wel afstand genomen. Iig van buiten dan, van binnen denk ik meer aan hem dan ooit en wat hij doet kan ik natuurlijk niet weten. Ik moet hem nog een keer zien voor iets zakelijks in welke context ik hem aanvankelijk heb ontmoet maar stel dat zolang mogelijk uit daar het als zo zwaar aanvoelt te weten dat dat de laatste keer is dat we elkaar zullen zien. Misschien kan ik dat nog wel een keer regelen als hij niet aanwezig is en hoef ik hem niet meer te zien en ook die pijn niet meer te voelen. Ik kan niet goed meer met hem praten daar hij zich dus krampachtig probeert vast te houden aan het afstand nemen en ik denk dat hij zich vooral op zijn gezin en drukke baan stort als afleiding. Als we nog contact hebben is het meestal bozig getint maar ik snap het wel want dat komt inderdaad door wat je zegt: we kwetsen nu onszelf en ik merk dat ik ook boos op hem kan worden als we elkaar nog spreken omdat het gewoon te moeilijk is. Nu spreken we dan maar niet meer maar mij doet het in ieder geval immens pijn. Ik weet gewoon niet hoe dit verder moet en het is onmogelijk daar er en geen toekomst voor ons is maar ik ook niet aan een toekomst met iemand anders wil beginnen. Natuurlijk zeggen ze dan dat het wel slijt en dat ik dat over een tijd wel zal willen maar ik vraag het me eerlijk gezegd af en weet niet wat er zou gebeuren als we elkaar weer eens tegen zouden komen. Nou ja: misschien gebeurt dat wel niet want hoe groot is die kans nu in de stad? Ik probeer maar gewoon te doen alsof ik hem nooit heb ontmoet. Maar dit zijn allemaal maar dingen die ik mezelf voorhoud want in mijn hart lukt het totaal niet.

reactie B, Op 10-02-2017 22:06

Ik heb precies hetzelfde! Au! Heel bewust geen contact vanaf 17 januari. Wel hebben wij onze liefde geconsumeerd...en we voelen precies hetzelfde...uiteindelijk heeft hij t na 2,5 jaar toch aan zijn vrouw verteld (dat was begin december, hij ging zijn vrouw kwetsen en voor mij kiezen), maar...ik weet t niet...daarna hebben we enkel gehuild aan de telefoon...en hij bleef me berichten dat ie me miste...ik snap er niks meer van, maar ik ging er kapot aan...nu dus al bijna 4 weken stil op herhaaldelijk verzoek van mij, pfff...ik voel me zo koud...hij wilde me steeds zien om kracht te putten, kracht waarvoor?!? Ik ben benieuwd hoe het nu met jou en je afstand van hem gaat...

Site built by B-nuts