Geheimen
Relaties
De enorme drang om mezelf te zijn
Geschreven door Ellen, Op 23-12-2016 17:24
Ik had relaties met vrouwen omdat het nu eenmaal zo hoort bij een man, zo ben ik opgevoed. Maar ik viel op mannen en dacht homoseksueel te zijn.Totdat rond mijn 40e de drang om vrouwenkleren te dragen naar buiten kwam. Dat heb ik al die jaren kunnen onderdrukken maar opeens kon ik dat niet meer, ik moest er aan toegeven om gelukkig te zijn.
Mijn vriend, met wie ik al geruime tijd samen, ben denkt dat ik travestiet ben. Hij vindt het prima dat ik soms een tijdje als vrouw leef. Hij weet dat ik zo gelukkig ben en kan dat accepteren zolang het gereedschap maar blijft hangen, die mannelijke eigenschappen zijn voor hem belangrijk in onze relatie.
In mijn hart ben ik een dame van middelbare leeftijd, ik heb ook veel vrouwelijke trekken rond mijn gezicht en in mijn gedrag. Met een pruik en make up zie je nauwelijks dat ik een man ben. Bij de supermarkt mocht ik laatst voor van wat jongeren, "u mag wel eerst mevrouw", ik voelde me toen heerlijk.
Als ik mezelf bekijk in de spiegel zie ik een vrouw die niet is zoals ze moet zijn. Langzaam vallen alle stukjes op zijn plaats, ik moet verder, desnoods zonder jou.
reactie Kelleke, Op 24-12-2016 08:33
Je leeft maar 1 keer
reactie Ananasje, Op 24-12-2016 13:45
Ga ervoor! Wees lekker jezelf. Als je vrouw wilt zijn dan word je toch lekker vrouw. Maar het is niet niks dus wees bewust van je keuzes
reactie Storm, Op 25-12-2016 15:50
Uiteindelijk moet je zelf de keuze maken, hoe moeilijk het ook is.
Stel jezelf de vraag: wat is deze relatie waard als hij je ware gevoelens niet accepteert?
Hem kun je echter niets verwijten naar mijn idee; hij is gevallen voor de kant van jou die hij kent.
Maar ben er van overtuigd dat, ookal doet je huidige relatie dit misschien niet, er altijd mensen zullen zijn voor de persoon die je cht bent?
Sterkte in ieder geval.
- Storm
Copyright © 2019 Geheimen van Nederland! De anonieme geheimensite! Geheimen van Nederland staat onder eindredactie van psycholoog-onderzoeker dr. Andreas Wismeijer.