relaties

Ik ben 42 jaar en zo ontzettend moedeloos van alles dat ik het zin vd het leven niet meer zie zitten.in mn huwelijk geestelijk en lichamelijk mishandeld.twee kids.gescheiden in 2011 nieuwe relatie met n weduwnaar.ook 2 kids.eerst samengewoond maar doordat ik in de wsnp zat moest ik weer apart met mn kids.das nu de 4e jaar alweer.nog steeds met dezelfde vriend maar het is zo zwaar.mn ex die zo moeilijk doet.geen alimentatie kan betalen ik sta overal alleen voor.ik zoek hulp voor mn zoontje maar volgens mn ex mankeert hem niks.alsmaar dat tegenzitten.het blijft maar doorgaan..als ik overleggen wil met mn vriend over mn kids dat hij weinig met ze doet ligt het ook aan mij dat ik er teveel op let.schiet mij maar lek.ik sta altijd klaar voor de kinderen alle 4.ook voor mn vriend ik ga zelfs met mn ex naar de dokter omdat die dat vroeg ivm informatie autisme voor mn zoontje.ik kan dit niet meer allemaal opbrengen.ik ben te zwaar ik ben moe doodmoe..ik heb het gehad dat ik alles moet regelen of doen moet.ik kan niet meer.ik wil zo graag een normaal gezin.ik wil niet meer leven..echt ben zo moe..maar ik moet voor mn kids..ik heb ze op de wereld gezet met liefde..ik ben zo moe

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Henk, Op 09-02-2017 16:36

dag Stil Verdriet, jouw bericht stemt mij oprecht droevig. Ik ben meer het type van Pluk de dag, maar nu zie ik hoe ontzettend het tegen kan zitten. Jouw vermoeidheid barst gewoon van je bericht af, het is overrompelend. Ik voel mij machteloos maar probeer je toch op te beuren want ik heb echt met je te doen. Ik hoop dat met het ouder worden van je kinderen er weer een beetje geluk om de hoek komt kijken. Dat wens ik je echt.

reactie frans, Op 09-02-2017 20:28

ik voel jou moeheid ,het steeds maar klaarstaan voor de ander haalt je leeg. Zou jou het lukken om langzaam een klein beetje tijd voor jouzelf vrij te maken ,bijv. wandelen ,naar buiten ,yoga ......het zijn maar probeersels maar denk er eens over na wat je voor jouzelf kunt doen en jou tijd daarvoor vrij te maken .

reactie Petra, Op 10-02-2017 10:24

Henk en frans bedankt voor jullie reactie. Mn opa zei altijd niet klagen maar dragen en bidden om kracht.maar het kracht is uit mn lichaam gezogen. Door de stress gegroeid hangende oogleden en ik mis mijn lach zo en mijn opgewektheid.ik mis mezelf zo erg...😢

reactie Doen!, Op 10-02-2017 11:27

Pak een paar uur in de week waarin je voor jezelf iets leuks gaat doen, kan thuis of waar dan ook. Het hoeft eventueel geeld geld te kosten want het kan ook zijn dat je ergens in huis ongestoord een boek gaat lezen (met een muziekje via de koptelefoon om je even af te sluiten). Maak duidelijk aan je leefomgeving (kinderen, vriend, familie en kennissen) dat je dan écht niet gestoord wil worden, 1 of 2 uurtjes in de week moet toch lukken. Als het thuis niet lukt dan maar in de bibliotheek, bijvoorbeeld. Men zal moeten respecteren dat die momenten echt jóuw moment is. Je zal merken dat je in moeilijke momenten dan uitzicht hebt op jouw moment van de week en dan kan je de dingen wat beter aan. Sterkte!

reactie B, Op 10-02-2017 16:10

Hai Petra, wow, wat een verhaal. Ik herken dingen. Ben een vrouw, 40, zoon van 14, dochter van 12, en lig in scheiding, al 2,5 jaar. Ik herken je moedeloosheid, dat je jezelf mist...en nog veel meer gevoelens die je beschrijft, maar die ik hier niet op durf te schrijven...ik zou wel met je in contact willen komen, misschien kunnen we steun vinden bij elkaar...

reactie May, Op 10-02-2017 20:47

Ik snap je niet: wat is wsnp om te beginnen, waarom moet jij voor de kinderen van je vriend zorgen als je elders woont? Laat hem voor zijn eigen kinderen zorgen op zijn manier ook al is dat niet jouw manier. Verder kan je toch rust nemen op de dagen dat de kinderen bij hun vader zijn, die dagen zijn voor jou om uit te rusten en je vriend zoekt het zelf maar uit hoor. Niet alles op je schouders nemen. Ook zeg je dat je ex niet geloofd dat er iets mis is met je kind maar wel samen met jou, dus samen als ouders een geprek wil over vermeend autisme bij je zoon. Dan wuift hij het idee dat er iets mis is niet weg. Ik heb met je te doen, geloof ook dat je er doorheen zit. Toch viel me nog iets op je zegt ik ben te zwaar. Afvallen, bewegen en gezond eten leveren ook heel veel energie op. Ik weet niet hoeveel je te zwaar bent maar als het meer is dan een paar kilo vreet ook dat energie je sjouwt de hele dag met dat teveel aan vet rond en eet waarschijnlijk ook teveel waar je inderdaad moe van wordt.. Iedereen kent het verschijnsel dat je slaperig wordt na een flinke maaltijd maar geen idee of je snoept of gewoon verkeerd eet. Gezonde voeding kan een wereld van verschil maken. Stoppen met roken, niet drinken en nogmaals de dagen dat je je kinderen naar je ex brengt de kinderen van je vriend naar hun vader sturen: zo creëer je rust voor jezelf. Sterkte!!!!!!

Site built by B-nuts