Moe van die kud aandacht
Geschreven door Ikke, Op 07-04-2017 13:35
Zomer 2012 leerde ik hem kennen. Sinds de 'klik' hebben wij een 'relatie'. Door de jaren heen merk ik dat er wat relatieproblemen zijn ontstaan voornamelijk door het gebrek aan persoonlijke aandacht voor elkaar.
Aandacht is een cognitief proces dat gericht is op waarnemen van de omgeving. Het gaat gepaard met alertheid, concentratie en selectief verwerken van informatie.
Mijn vriend voldoet aan deze 'eisen'. Hij kan heel goed en geconcentreerd luisteren, zelfs in een drukke omgeving. Echter vind ik dat hij dat doet vanuit een controledrang of vanuit obsessie. 'Leuk'deze vorm van aandacht want hij begrijpt mij als geen ander gerekend over de afgelopen 20 jaar. Echter het aller belangrijkste mis ik toch zijn fysieke aandacht.
Ik begrijp dat hij moeite heeft om zijn emotie bloot te geven en als je( m.u.v. zijn kinderen) te dichtbij bij hem komt in zijn persoonlijke comfortzone schiet hij in de stress.Hij is wel instaat intens van iemand te houden maar zijn emotionele regulator is vreselijk verstoord. Ik kan hem alleen accepteren zoals hij is of samen stap voor stap naar de volgende stap toe werken.
De afgelopen jaren heb ik mij vermaakt door me zelf te verwennen. Ik koop graag bloemen, lingeriesetjes( het liefs krijg ik ze van hem. Hij is gek op jaterrels, dus vind ik dat hij ze voor mij dient te kopen) of ik koop accessoires of leuke kleding waar ik mij zelf prettig bij voel om goed voor de dag te komen. Het aller ergste vind ik dat als ik eindelijk die leuke accessoires koop waar ik van hou, kraakt hij ze af door te zeggen ze zijn allemaal nepperts. Mijn zelf verwen met een bezoekje aan de kapperzoals ik dat leuk vind. Zegt hij ik ben verliefd op de kapper. Jij hebt je haar verneukt. Als je valt op dat soort types neuk haar dan en bovendien als jij mij niet aantrekkelijk vind, vinden de anderen mannen mij dat wel hoor. Zoals hij heeft mogen ervaren. Misschien moet hij minder achter bezette vrouwen aanlopen en zich focusen op iets oudere vrouwen van 50+ bijvoorbeeld. Koop ik lingerie die ik graag draag heeft hij ook nog commentaar door te sugereren dat ze van de Zeeman afkomstig zijn of standaard zwart zijn. Hij is zodanig met mij bezig dat hij alles opmerkt en hij geeft natuurlijk voortdurend commentaar op alles wat ik doe.
De mooiste complimenten wat ik mij kan herinneren die ik ooit van hem gekregen heb zijn:
- Je bent een mooi mens
- Je bent goed zoals je bent
- Goed is goed genoeg
- Je hebt een leuke stijl. Hier op zei hij ook nog volgens mij is dit het enigste wat mij aanspreek in jou :-)
- Hij geeft waarde opvoedtips maar is niet van plan de consequeties die erbij horen te dragen. Voelt niets voor, voelt niet van hem. Toch ben ik( hij volgens mij ookwel) eens van zijn uitspraak geschrokken dat hij zich verantwoordelijk voelde e.e.a. te willen overnemen qua opvoeding.
Sommige tips leken tips als of hij ze ooit van een therapeut gekregen heeft omdat hij in de knoop met zich zelf zat qua emotie maar ik heb ze voor lief genomen en aangenomen dat ze uit z'n hart komen.
Wij wonen niet samen. Wij brengen elk de avonden thuis alleen door op de bank. Hij is wel heel erg ondernemend en gaat vaak als een 40 jarige jonge tiener stappen. Terwijl ik de behoefte heb om samen op de bank in zijn armen te zitten. Hij leidt heel duidelijk zijn eigenleven en gaat liever op stap met zijn geliefde zoon. Dit terwijl ik dolgraag met hem samen wil wonen, hij vind het verstikkend, wilt liever latten en geen huisje boompje beestje. Diep van binnen wilt hij dat wel maar de verstikking kwelt hem. Ik op mijn beurt doe ik mijn eigen ding en ga mijn eigen weg. Maar ik krijg steeds het gevoel dat wij langs elkaar leven.
Ik begrijp dat hij moeite heeft met emotie tonen en ik begrijp dat hij aandacht op zijn manier geeft maar toch verlang ik naar een beetje fysieke aandacht. Desnoods een een uurtje kwaliteitstijd is wel het minimum wat ik mag verwachten.
Maar nee hoor, meneer kruipt iedere ochtend en avond meteen voor het ontbijt en na het avondeten achter de computer of de game-console en geeft mij dan digitale aandacht.
Terwijl ik een van de belangrijkste aspecten in een relatie is: toon oprechte aandacht in elkaar. Ik zou het fijn vinden als hij mij persoonlijk zou vragen desnoods op zijn manier hoe mijn dag was i.p.v. een toneelstukje op te voeren of weer te vluchten. Maar effin. Ik ben een tevreden mens. Mischien te gauw te vreden. De laatste keer deed hij dat telefonisch een week geleden. Volgens mij kon hij er wel van genieten dat hij, mij maanden heeft onderdrukt en weer even op adem kon komen door even zijn stem te horen. Hij genoot er van en voelde zich prettig dat wij het toch iets langer telefonisch konden uit houden. Alhoewel ik wel een beetje in paniek raakte bij het horen van zijn inmiddels verroeste stem :-)
Desondank ben ik dankbaar omdat ik ook de behoefte had om te praten over mijn gedachten en belevenissen.
Hoe kan ik het nog langer volhouden in deze relatie?
Wordt inmiddels zo moe van die kud aandacht in de digitale versie.
Af en toe prikkel ik zijn nieuwsgierigheid en heb hem de afgelopen jaren behoorlijk jaloers gemaakt. Soms met daten en interesse in andere mannen maar dat heeft hij zelfs zo ver laten komen. Gelukkig komen wij er ook uit met onze HUMOR!!!
"Attention is taking care of some things in order to deal effectively with others."